Swing Vote (2008)
Regie: Joshua Michael Stern | 116 minuten | komedie, drama | Acteurs: Kevin Costner, Madeline Carrol, Kelsey Grammer, Dennis Hopper, Paula Patton, Nathan Lane, Stanley Tucci, George Lopez, Mare Winningham
Eén enkele stem kan een groot verschil betekenen, dit staat centraal in ‘Swing Vote’. In het onbeduidende plaatsje Texico in New Mexico woont Bud Johnson (Kevin Costner). Een alledaagse huisvader is Bud niet, het is eerder zijn dochter Molly (Madeline Carrol) die voor hém moet zorgen dan andersom. Bud ligt namelijk vaak voor pampus door zijn drankmisbruik. Als kijker vraag je je al snel af waarom de twaalfjarige niet naar haar moeder is gevlucht. Gelukkig voor Bud heeft Molly een lange adem. Molly is, in tegenstelling tot haar vader, zeer sociaal ingesteld. Ze wil dolgraag dat haar vader gebruik maakt van zijn stemplicht. Op school houdt Molly een indrukwekkende voordracht over wat stemmen teweeg kan brengen. Zij hoopt dan ook vurig dat Bud na zijn werk samen met haar naar het stemlokaal gaat. Maar in plaats hiervan zit haar vader bezopen aan de bar.
Molly neemt het heft in eigen hand en brengt onbewust een reeks van gebeurtenissen in gang die voor heel wat opschudding gaat zorgen in hun rustige leventje… ‘Swing Vote’ kent een zeer traag tempo. De film krijgt pas vaart als de twee presidentskandidaten gaan dingen om Kevins beslissende stem. Het is vermakelijk om te zien wat voor belachelijke voorstellen of uitjes de beide mannen in de strijd gooien. Deze fragmenten zijn ook de interessante gedeeltes van ‘Swing Vote’. Zoals wanneer president Andy (Kelsey Grammer- bekend van de tv-serie “Frasier”) samen met Bud een biertje zit te drinken en hem toestaat om elkaar te tutoyeren. Maar concurrent Donald Greenleaf (Dennis Hopper) doet ook een leuke duit in het zakje. Bud krijgt van Greenleaf de gelegenheid om weer Willie Nelson-liedjes ten gehore te brengen met zijn oude maten. Inderdaad, je leest het goed: Kevin Costner vertoont dus kort zijn zangkunsten.
Ondanks de goede pogingen is het verhaal van ‘Swing Vote’ rondom een zwevende kiezer te dun voor een film van bijna twee uur. Dit kunnen de bekende heren Grammer, Hopper en Costner ook niet verbloemen. Het hoofdpersonage Bud is daarbij iets té stereotiep uitgewerkt. Je leeft niet echt met hem mee doordat je geen inzicht hebt waardoor hij zo aan de grond is geraakt. En wanneer de ommezwaai in Buds karakter dan werkelijk plaatsvindt – waarop je geruime tijd zit te wachten- houdt de film er vlug mee op. Dat is erg jammer.
‘Swing Vote’ heeft als pretentie om de kijkers naar de stemhokjes te krijgen, maar de ontknoping van het geheel is een koude douche. Een compliment echter voor de actrice Madeline Carrol, want deze jonge dame staat goed haar ‘mannetje’ naast de volleerde Costner. De momenten waarin Carrol als Molly streng optreedt tegen vader Bud zijn innemend. Costner daarentegen, imponeert niet met zijn spel. Met ‘Swing Vote’ toont de acteur zich van een zwakke kant. Dan zijn de bijdragen van collega’s Grammer en Hopper wat aardiger, omdat ze meer de lachers op de hand brengen dan de stunten die Costners personage uithaalt. De maffe acties van Greenleaf en de president brengen daarbij ook de nodige ‘lucht’ die ‘Swing Vote’ nodig heeft. Want het bestaan van Molly was zonder tussenkomst van deze beiden heren alleen maar deprimerend. Al met al krijgt ‘Swing Vote’ een magere voldoende. Maar de film steekt wel mooi de draak met de campagnestrijd van de Amerikaanse presidentsverkiezingen!
Ans Wijngaarden