Swordsman – Xiao ao jiang hu (1990)

Regie: Siu-Tung Ching, King Hu, Ann Hui, Andrew Kam, Hark Tsui | 113 minuten | actie, romantiek, geschiedenis | Acteurs: Jacky Cheung, Man Cheung, Sam Hui, Ching-Ying Lam, Shun Lau, Siu-Ming Lau, Ma Wu, Cecilia Yip, Fennie Yuen, Wah Yuen

‘Swordsman’ is de eerste film van de trilogie, die het martial arts genre in de jaren 90 nieuw leven in blies. Dankzij het enorme succes van deze film worden er twee vervolgen gemaakt ‘Swordsman II’ en ‘Swordsman III’ , die wereldberoemd zijn geworden -mede dankzij sterren als Jet Li en Brigitte Lin. ‘Swordsman’ is echter het echte begin van de sage, waar we kennis maken met de hoofdrolspelers Ling Wu-Chung (Sam Hui) en Kiddo (Cecilia Yip). Ling en Kiddo behoren tot de clan van de Wah Berg en beheersen beiden de bijzondere zwaardvechtkunst, die daar vandaan komt. Kiddo is de dochter van de leider van deze groep en verkleedt zich als jongen. Ze gaat met Ling mee om een bericht van haar vader af te leveren als ze terecht komen in een gevecht tussen de keizerlijke garde en de mannen die ervan worden verdacht de boekrol, waar de geheimen van de kungfu kunst in zouden staan, gestolen te hebben. Als ze op de vlucht slaan voor deze nietsontziende keizerlijke garde ontdekken ze langzaam maar zeker wat er gaande is. Dit is het begin van een reeks onvervalste kungfugevechten, waarbij veel bloed vloeit (en soms zelfs spuit).

De vechtscènes in ‘Swordsman’ zijn dan misschien niet zo mooi als die in de moderne martial arts films, zoals ‘Crouching Tiger, Hidden Dragon’ en ‘Hero’, toch zijn ze over het algemeen overtuigend. Er werd nog nauwelijks gebruik gemaakt van computers ten tijde van ‘Swordsman’, waardoor de special effects minder spectaculair zijn. Evenwel zitten er geweldige scènes tussen. Soms bekruipt je echter het gevoel dat het verhaal zo verzonnen is, dat er maar zoveel mogelijk vechtscènes in gestopt kunnen worden. Logisch bij dit genre, maar het is de kunst om dit te verbergen door een sterk verhaal en dat ontbreekt helaas wel eens bij ‘Swordsman’.

Een van de grappigste elementen van de film is het lied dat Ling en Kiddo van twee leden van de Zon- en Maansekte leren. Dit lied wordt daarna te pas en te onpas in film gestopt en op een gegeven moment heb je de neiging om mee te gaan neuriën met het deuntje.

Ondanks het feit dat de film in sommige facetten wat slordig overkomt, moet je ‘Swordsman’ gezien hebben als liefhebber van het martial arts-genre. Ook voor mensen die niet helemaal gek zijn van het genre is er ook genoeg plezier te beleven aan deze film, die op sommige momenten ontzettend grappig is en op andere momenten weer erg spannend.

Wietske Uneken