Sympathy for Delicious (2010)

Regie: Mark Ruffalo | 97 minuten | drama | Acteurs: Christopher Thornton, Mark Ruffalo, Juliette Lewis, Orlando Bloom, Laura Linney, Noah Emmerich, John Carroll Lynch, James Karen, Martin Santander, Dov Tiefenbach, Nathan Wetherington, Diana Terranova, Niko Nicotera, Erin Way, Sandra Seacat, Kelli Barksdale, Milissa Skoro, Michael Anthony Spady, Karen Jin Beck, Laurel Astri

De getalenteerde en populaire Hollywoodster Mark Ruffalo koos een wel heel bijzonder scenario om zijn regiedebuut mee te maken: het door zijn vriend, de sinds zijn vijfentwintigste invalide acteur Christopher Thornton, geschreven verhaal over een invalide DJ die ontdekt dat hij door middel van handoplegging mensen kan genezen. Zowel Ruffalo als Thornton spelen dan ook nog eens de belangrijkste rollen in ‘Sympathy for Delicious’. Thornton speelt (zoals te verwachten) de aan een rolstoel gekluisterde voormalige DJ Delicious Dean, die in zijn auto woont omdat hij nergens anders terecht kan. Ooit was hij een grote naam in het underground clubcircuit van Los Angeles, maar na een ongeval is hij verbitterd en cynisch geworden. Als DJ moet je namelijk kunnen staan: voor iemand die altijd zit, zijn de tafels te hoog, dus zijn carrière is ten dode opgeschreven. Ruffalo speelt de rol van de toegewijde jonge katholieke pastoor Joe, die naast het uitdelen van voedsel aan daklozen en zoeken van woonruimte voor hen, Dean wil helpen zijn leven weer op de rit te krijgen.

Wanneer Dean per ongeluk ontdekt dat hij over bijzondere krachten beschikt, die hem volgens de verheugde Joe door God gegeven zijn, is vrijwel het eerste wat hij doet proberen zichzelf te genezen. Wanneer dat niet lukt, is hij boos en gefrustreerd. Correctie: nog bozer en gefrustreerder dan hij al was. Joe ziet echter veel kansen. Met moeite (lees: een hotelkamer en geld voor benzine) haalt hij Dean over om al het mogelijke uit zijn Godsgeschenk te halen, maar de nukkige Dean is zelf nog niet overtuigd. “Ik hoef hun namen niet te weten, noch wat ze hebben,” vertelt hij als Joe de op genezing hopende zieken bij hem introduceert. Dean, zelf atheïst, interesseert het weinig dat hij zoveel vreugde en geluk kan brengen, hij krijgt er immers niet eens voor betaald! Het duurt dan ook niet lang of Dean vindt een andere manier om zijn gave te exploiteren: hij gaat als DJ optreden met Burnt the Diplongs, de band van bassiste Ariel (Juliette Lewis) en frontman The Stain (een bijna onherkenbare Orlando Bloom), die Deans muzikale talenten op juiste waarde weten te schatten. Wanneer de PR manager van de band, Nina (Laura Linney), lucht krijgt van Deans geneeskrachtige gave, haalt ze alles eruit wat er in zit. Dat heeft desastreuze gevolgen…

‘Sympathy for Delicious’ is geen film die lekker wegkijkt. Het morele vraagstuk zit diep in het verhaal verankerd en – hoewel de titel van de film anders doet vermoeden, verdient geen van de personages gedurende een groot deel van de film echt onze sympathie. En jammer genoeg werkt wel veel, maar niet alles in de film: de scènes met de band hangen van clichés aan elkaar en soms maakt het script rare sprongen. De acteerprestaties zijn over de gehele linie uitstekend, ondanks dat Juliette Lewis, Laura Linney en Noah Emmerich nauwelijks ruimte krijgen hun talenten tentoon te kunnen spreiden. Vooral Thornton maakt indruk, mede geholpen door het uitstekende camerawerk dat ons heel dicht bij het personage brengt. Het valt te betreuren dat het scenario niet zo evenwichtig is als het zou moeten zijn (Ruffalo en Thornton hebben ruim tien jaar aan de film gewerkt), want het onderwerp, de geweldige cast en de fraaie cinematografie hadden tezamen een veel betere film op moeten leveren. Maar alle begin is moeilijk, daarom is er geen enkele reden voor Ruffalo om niet vaker achter de camera te gaan staan, hoewel hij voor de camera tot nu toe meer indruk heeft gemaakt.

Monica Meijer