Tactical Force (2011)

Regie: Adamo P. Cultraro | 90 minuten | actie | Acteurs: Steve Austin, Michael Shanks, Michael Jai White, Adrian Holmes, Candace Elaine, Lexa Doig, Steve Bacic, Michael Eklund, Darren Shahlavi, Peter Kent, Keith Jardine, Peter Bryant, Jerry Wasserman, Dan Rizzuto

‘Tactical Force’ is een flinke miskleun voor ex-worstelaar en B-film actieheld Steve Austin, waarin hij een onconventionele SWAT teamleider speelt van de politie van Los Angeles, die het met zijn team onverwacht moet opnemen tegen twee gangsterbendes. De openingsscène is al zo lachwekkend ongeloofwaardig, dat dit de kijker het ergste doet vrezen over het verloop van de rest van de film. In die bewuste scène kondigt Austin als hoofdinspecteur Tate hardop aan een groepje gewapende gijzelnemers in een supermarkt (!) aan dat zijn team gewoon komt binnenstormen. Wat ze vervolgens doen, de gijzelnemers op de meest onlogische wijze uitschakelen – en dat alles zonder dat er iemand anders gewond raakt. Los van het feit dat Austins SWAT team inclusief hemzelf maar uit vier personen bestaat (was er geen budget voor meer acteurs?), bestaan er blijkbaar geen protocollen en tactische procedures. Minimaal twee leden (inclusief Austin zelf) hadden gewoon neergeschoten moeten worden, gezien hun volkomen stupide optreden. Intussen is de politie zelf ook niet zo blij met de oplossing die Tate heeft gekozen voor de supermarktgijzeling, vooral omdat er voor een kwart miljoen dollar aan schade zou zijn aangericht (schade die overigens nergens uit blijkt in de voorafgaande scène, afgezien van een tiental items uit de inventaris).

Helaas komt de vrees naar aanleiding van het begin uit, want de rest van de film is minstens zo ridicuul en onrealistisch. Misschien zelfs nog een tikje erger, want de hoeveelheid ergernis loopt evenredig op met de speelduur van ‘Tactical Force’.

Voor straf krijgt het team, – dat naast Austin bestaat uit Michael Jai White als gevatte sergeant Hunt, Steve Bacic als de zonnebril dragende Blanco en Lexa Doig als stoere chica Jannard – een soort van bijles van de FBI en worden ze naar een verlaten trainingslocatie bij Big Bear Lake gestuurd om daar met losse flodders tactische training te volgen. Laat op dezelfde plek nu net twee rivaliserende gangsterbendes (een Oost-Europese / Russische bende en de maffia) op zoek zijn naar een bepaald “item” waarbij de wezelachtige Kenny (Michael Eklund) meer van lijkt te weten.

Dan ontspint zich een eindeloos voortdurende mix van Mexican standoffs, wazige knokpartijen, slechteriken die de overhand krijgen en dat weet net zo makkelijk weer weggeven en overbodige actiescènes. Plotontwikkeling is er nauwelijks en zodra de grote hangar bereikt wordt, speelt de rest van ‘Tactical Force’ zich binnen die locatie af. Waarschijnlijk vanwege een beperkt budget, maar dat hoeft geen belemmering te zijn. Ook hoeft een film die grotendeels op één locatie speelt zeker niet saai te zijn, maar dat is het hier wel. Regisseur Adamo P. Cultraro lijkt niet of nauwelijks te weten wat hij met zijn acteurs en de situatie aan moet en faalt jammerlijk om een enigszins acceptabele rolprent neer te zetten. Het lijkt een eindeloos (ook al duurt het “maar” anderhalf uur)

Een Steve Austin-film kijk je doorgaans voor de actie en niet voor het acteertalent van de spierbundel. Nu heeft de voormalige beroepsworstelaar uit Texas niet al te veel dialoog, dus erg door de mand vallen als acteur kan Austin hier niet, maar qua actie is ‘Tactical Force’ ook al niet om over naar huis te schrijven. Michael Jai White heeft nog wat aardige oneliners en vechtmoves in huis, maar verder valt er maar bitter weinig te genieten. Het is veel geschiet, gebeuk en heel, heel weinig wol. Het scenario lijkt bovendien ter plekke in elkaar geknutseld te zijn, met stereotieper dan stereotiepe boeven, waarbij de rommelige actie aangevuld wordt met melige grollen die geïmproviseerd lijken door Austin en zijn vrienden.

Is het een actiefilm, of is het komedie? En in dat het laatste geval is de slappe humor en zijn de gebeurtenissen dan ook door de makers zo bedoeld? Zo ja, dan het is mislukte satire, maar het heeft er alle schijn van dat het gewoon mislukte actie is. Dit is zelfs geen film voor een regenachtige zondagmiddag, maar eentje die bedenkelijk richting het predicaat C-film gaat.

Hans Geurts

Waardering: 1.5

DVD-release: 15 november 2012