Tales from the Crypt (1972)

Regie: Freddie Francis | 92 minuten | horror | Acteurs: Ralph Richardson, Geoffrey Bayldon, Joan Collins, Chloe Franks, Martin Boddey, Ian Hendry, Angela Grant, Susan Denny, Paul Clere, Frank Forsyth, Peter Cushing, Robin Phillips, David Markham, Robert Hutton, Manning Wilson, Kay Adrian, Carlos Baker, Melinda Clancy, Clifford Earl, Edward Evans, Irene Gawre, Stafford Methurst, Roy Dotrice, Richard Greene, Barbara Murray, Peter Thomas, Hedgar Wallace, Patrick Magee, Nigel Patrick, George Herbert, Harry Locke, Tony Wall, Louis Mansi, Bartlett Mullins

Deze film van Amicus uit 1972 is een van de films van deze filmmaatschappij waarin verhalen worden verteld die min of meer zijn verbonden door een allesomvattend verhaal. De verhalen in deze film zijn gekozen uit klassieke Amerikaanse horrorstripverhalen (‘Tales from the Crypt’ en ‘Vault of Horror’). Het omvattend zesde verhaal is dat van een grafbewaarder die de cryptebezoekers confronteert met hun eigen (toekomstige?) (wan)daden en lotgevallen.

1. All through the House
Een moordzuchtige vrouw vermoordt haar man. Terwijl ze bezig is de sporen van de moord op te ruimen hoort ze via de radio dat er een moordenaar uit een nabijgelegen psychiatrische inrichting is ontsnapt. De ontsnapte moordenaar begeeft zich naar het huis van de vrouw en probeert er binnen te komen en ze moet alles op alles zetten om hem buiten te houden. Geslaagd door de spanning die wordt opgeroepen doordat de moordenaar herhaaldelijk bijna weet binnen te dringen, door diverse geslaagde schrikmomenten en door het verrassende einde. Een einde waar ook een paar nuttige tips uit gehaald kunnen worden: ‘liggen de kindertjes wel braaf in bed?’ en ‘let op wie je binnenlaat, want ook de kerstman kan een wolf in kerstmankleding zijn’.

2. Reflection of Death
Carl Maitland besluit zijn vrouw en kind te verlaten voor zijn vriendin. Wanneer hij met haar naar een nieuw leven op weg is, krijgen ze echter een auto-ongeluk. Carl kan uit het autowrak ontsnappen, maar kan Susan niet vinden. Hij gaat te voet terug naar zijn vrouw, wordt onderweg geconfronteerd met afgrijzen van iedereen die hij tegenkomt en ook zijn vrouw slaat de deur voor hem dicht. Bij het huis van zijn vriendin aangekomen blijkt zij daar weliswaar nog in leven te zijn, maar door het auto-ongeluk blind te zijn geworden. Daarbij blijkt het ongeluk al twee jaar voordien te zijn geweest en heeft Carl zelf er de dood bij gevonden. Maar dan wordt Carl wakker in de auto en blijkt het maar een nachtmerrie te zijn. Of is er toch wat anders aan de hand wanneer de auto alsnog in een ongeluk betrokken dreigt te worden?

3. Poetic Justice
Twee inhalige zakenlieden, een vader en zoon, willen de oude buurtbewoner meneer Grimsdyke weg hebben en besluiten hem te terroriseren. Ze zorgen dat hij wordt ontslagen, dat zijn honden worden vastgezet, dat de buurt niets meer van hem wil weten en ze sturen hem voor Valentijnsdag kaarten met op rijm gestelde verwensingen erop. De oude man pleegt zelfmoord, maar staat een jaar later op uit het graf om wraak te nemen, waarbij blijkt dat ook hij een aardig deuntje kan rijmen. In dit verhaal een opvallend goede acteerprestatie van Peter Cushing, wiens filmpersonage nog dagelijks bezig is met de dood van zijn vrouw. Wellicht heeft Cushing iets van zijn persoonlijke omstandigheden destijds in zijn rol weten te leggen, want zijn verdriet komt levensecht en ontroerend over, reden wellicht dat hij met dit optreden ook de ‘Best Actor of the Year Award’ in Frankrijk won. Verder qua horror met name geslaagd door de keiharde meedogenloosheid, wreedheid en onverschilligheid van de twee zakenlieden ten opzichte van Grimsdyke.

4. Wish you were here
De zakenman Ralph Jason wordt failliet verklaard. Ralph krijgt vlak daarop ook een hartaanval gevolgd door een auto-ongeluk. Hij en zijn vrouw blijken echter over een beeld te beschikken waarmee drie wensen gedaan kunnen worden. Daarmee kan natuurlijk alles opgelost worden, maar de moraal van het verhaal lijkt hier te zijn dat je goed moet weten wat je precies wenst, want helaas voor Carl loopt zijn vrouw met haar wensen steeds achter de feiten aan en is het resultaat niet precies wat ervan gehoopt werd. Qua opgeroepen horror geslaagd door het besef dat het een en ander toch zo makkelijk verholpen had kunnen maar dat in tegenstelling daartoe Carl nu ’…he’s alive… and suffering forever…’…

5. Blind Alleys
Een ex-militair wordt directeur van een blindeninstituut. Hij laat het hemzelf aan niets ontbreken, maar voert meedogenloos de meest verregaande bezuinigingen door ten koste van de bewoners, waardoor een van hen komt te overlijden. Een verhaal met een iets te lang middenstuk, vooral het gedeelte waarin de blinde bewoners de val voor de directeur opzetten had korter gekund, maar het is wel een van de beste verhalen in deze film. Dit niet alleen door de onmenselijkheid en onverschilligheid van de directeur ten opzichte van de bewoners, maar ook doordat de manier waarop de directeur zijn verdiende loon krijgt voor de nodige rillingen zal zorgen. Opvallend goed spel verder van Patrick Magee en Nigel Patrick.

Het zesde verhaal heeft betrekking op de vijf verdwaalde personages die de verhalen voorgeschoteld krijgen van de grafbewaarder, en die hen uiteindelijk duidelijk maakt hoe hijzelf aan zijn kennis over hun plannen en lotgevallen is gekomen. Een wat voorspelbaar einde vergezeld van wat onnodige en inmiddels gedateerde speciale effecten. Maar dat kan de spanning en het entertainment van deze film verder niet drukken. Net als in andere films van Amicus, met name waarin meerdere verhalen verteld worden, is er opmerkelijk weinig sprake van splattertaferelen in deze film, ook in de scènes die daartoe bij uitstek geschikt voor zijn. Wat de aantrekkingskracht van ook deze film vormt, is de opgeroepen sfeer in de diverse verhalen en het degelijke acteerwerk van de diverse acteurs. Wel kunnen de nodige vragen ontstaan over het lot dat de diverse personages in de verschillende verhalen ten deel valt. Is het lot dat de boosdoeners treft in de verhalen 1, 3 en 5 nog begrijpelijk, in de verhalen 2 en 4 worden de ‘ boosdoeners’ wel erg zwaar getroffen, waarbij ook de vraag gesteld kan worden in hoeverre ze wel boosdoeners zijn. Een andere verdeling van de vergelding die deze en gene treft had dan ook beter bijgedragen tot de bevrediging van het rechtvaardigheidsgevoel van de kijker. Niettemin heeft Amicus ook met deze productie de gekozen verhalen geslaagd en sfeervol uitgewerkt, waarmee ook deze film garant staat voor de nodige spanning, griezel en vermaak.

Frans Buitendijk