Terror Tract – The House on Terror Tract (2000)

Regie: Lance W. Dreesen, Clint Hutchison | 96 minuten | komedie, horror, thriller | Acteurs: John Ritter, David DeLuise, Allison Smith, Rachel York, Carmine Giovinazzo, Fredric Lehne, Wade Williams, Carl Strano, Bryan Cranston, Katelin Petersen, Jodi Harris, Marcus Bagwell, Brenda Strong, Will Estes, Shonda Farr, Barbara Jansen, Jerry Day, Branwen Mayfair, Lynda Kay Parker, Rafaella Forero, Allen Simpson    

Op zoek naar nieuwe woonruimte? Dan doe je er goed aan je te laten voorlichten over de historie van het huis waar je je oog op hebt laten vallen en de buurt waar het in is gevestigd. En als je de makelaar die je het huis probeert te verkopen onderwijl ook nog eens goed in de gaten houdt, kan je dat heel wat ellende besparen. Iets waar het jonge echtpaar Doyle op hardhandige wijze achter komt wanneer de makelaar Bob Carter hen de historie vertelt van drie verschillende huizen waar ze mogelijke interesse in hebben.

1. Nightmare
Sarah Freemont bedriegt haar man Louis met haar minnaar Jack. Louis komt er echter achter en zint op wraak. Hij wil ze vermoorden en het erop laten lijken dat Sarah Jack heeft gedood en daarna zelfmoord heeft gepleegd. Bij de uitvoering van zijn plannen ontstaan er de nodige schermutselingen waarbij Louis gedood wordt. Sarah en Jack moeten nu Louis’ lichaam zien kwijt te raken en alle sporen uit zien te wissen. Dat blijkt echter nog niet zo eenvoudig en ook lijkt het er voor Sarah wel erg veel op dat Louis vanuit het graf over het een en ander nog een woordje meespreekt. Het zwakste verhaal in deze film. Nadelen zijn de voorspelbaarheid, de te vele valse alarms, de te lange tijdsduur en de herhaaldelijk optredende saaiheid. Niettemin komen er de nodige pluspunten voor in de vorm van toch enkele geslaagde schrikmomenten, de scène met de gevechten tussen Louis, Jack en Sarah en de langzaam opdoemende benauwende zekerheid dat het net zich in verschillende opzichten op onontkoombare wijze rond Sarah en Jack sluit.

2. Bobo
De achtjarige Carol Gatley vindt een klein aapje, ‘Bobo’ genaamd, in de achtertuin van haar huis. Bobo heeft echter een boosaardige inslag en Carol’s vader Ron probeert hem weg te werken. Bobo blijkt echter ook over een bijna menselijke intelligentie te beschikken, en in de strijd die vervolgens tussen Bobo en Ron losbarst beginnen er al snel slachtoffers te vallen. Een spannend, maar op meerdere punten ook grappig verhaal. Geslaagd door de voortdurend voelbare dreiging van de herhaaldelijk uit het niets opduikende aap en de daarmee gepaard gaande schrikmomenten, door de slachtoffers die hij op wrede en bloederige wijze maakt en de confrontaties die er tussen hem en Ron plaatsvinden. Wel wordt door Bobo’s zo goed als menselijke intelligentie en door de overspannen taferelen die tijdens Ron’s jacht op hem plaatsvinden duidelijk dat dit verhaal met ook een enigszins humoristische inslag gemaakt is. En hoewel het geheel daarmee niet al te serieus genomen kan worden gaat de combinatie van horror, spanning en humor hier prima samen. Geslaagd spel daarbij van Bryan Cranston als de door frustraties en razernij tot waanzin gedreven Ron in zijn nietsontziende jacht op dat irritante en bijna niet te pakken te krijgen kreng van een aap.

3. Come to Granny
De scholier Sean Goodwin komt op een avond bij de vrouwelijke psychiater Helen Corey langs. Hij vertelt haar dat hij visioenen heeft over de ‘Granny Killer’, een moordende psychopaat die een masker draagt dat op het gezicht van een oude vrouw lijkt en die de nodige slachtoffers in de omgeving heeft gemaakt. Helen begint tijdens Sean’s verhalen langzaam te vermoeden dat Sean zelf weleens een gevaar kan betekenen en inderdaad blijkt ze al snel voor haar eigen leven te moeten vechten.Een spannend verhaal door Sean’s visioenen waarin, ondersteund door een geslaagde cameravoering, de gewelddadige en bloederige moorden en het bijna weerzinwekkend sadisme van de enge ‘Granny Killer’ duidelijk naar voren komen. Ook geslaagd door de gestage spanningsopbouw waarin het gevaar dat Sean zelf kan betekenen steeds meer voelbaar wordt. Met een slot dat opnieuw een overduidelijke komische blijkt te bevatten. En dat daardoor wellicht niet als helemaal passend overkomt bij de opbouw van het verhaal tot dan toe, maar dat de uiteindelijke afloop wel te verrassender maakt en de gelegenheid voor diverse voor de horrorliefhebber aansprekende taferelen biedt. En dat daarnaast doet betreuren dat dit verhaal niet wat langer duurt.

4. Make me an offer
Dit verhaal heeft betrekking op makelaar Bob Carter die de onfrisse geschiedenissen vertelt die aan de drie huizen kleven. Nadat hij zijn verhalen heeft afgestoken blijkt tot leedwezen van de Doyle’s dat de zo keurige en beleefde makelaar tot nogal hardhandig gedrag overgaat wanneer ze geen huis van hem willen kopen. En het is pal daarna dat opeens ook de gehele buurt zich overgeeft aan gewelddadig gedrag met de nodige sadistische trekjes. Dit biedt opnieuw de ruimte voor diverse geslaagd overkomende taferelen met de nodige bloederige gevolgen. Geslaagd door de onverwachte wending in het verhaal, het spel van Ritter die de opeens door waanzin bevangen makelaar goed gestalte weet te geven en de afsluitende komische beelden van de al even waanzinnige buurtgenoten die hun moorddadige en sadistische neigingen naar hartelust op elkaar botvieren.

Tegelijkertijd blijkt uit de komische noten die ook in het vierde verhaal voorkomen dat er qua horror van deze productie in zijn geheel nu ook weer niet bijster veel verwacht moet worden. En de niet al te serieuze insteek van deze film is ook duidelijk de bedoeling geweest van de makers ervan. Van ijzingwekkende horror is dan ook niet zozeer sprake, maar bestaat deze film meer uit een combinatie van spanning en horror met her en der de nodige optredende humor. En wanneer er niet al teveel wordt gelet op het ontbreken van logica en/of verklaringen in de verschillende verhalen heeft deze film daarmee zonder meer een portie geslaagd vermaak te bieden.

Frans Buitendijk