The 24th Day (2004)
Regie: Tony Piccirillo | 92 minuten | thriller | Acteurs: James Marsden, Scott Speedman, Sofia Vergara, Barry Papick, Charlie Corrado, Jarvis W. George, Scott Roman, Jeffrey Frost, Jona Harvey, Thea Chaloner, Brian Campbell
Wat zou je doen als je erachter kwam dat je het HIV-virus onder de leden hebt en je vermoedt dat je het hebt opgelopen nadat je een keer – jaren geleden en in een dolle bui – een one-night-stand met iemand hebt gehad? Zou je je erbij neerleggen of zou je de bewuste persoon opzoeken om je te wreken? De hoofdpersoon uit ‘The 24th Day’, Tom, kiest voor de laatste optie en zal niet rusten voor hij het bewijs heeft geleverd van zijn vermoedens…
De film opent met een gezellig rendez-vous van twee mannen in een bar. Ze schijnen elkaar nogal leuk te vinden, want ze besluiten samen naar het huis van de een, Tom, te gaan. En daar blijkt dat hij de ander, Dan, niet zomaar uit de bar heeft geplukt; ze zijn jaren geleden al eens eerder samen naar het appartement gegaan. Al schijnt Dan zich daar niets meer van te herinneren. Juist op het moment dat het erop lijkt dat beide heren opnieuw een romantische nacht tegemoet gaan, overmeestert Tom Dan en bindt hij hem vast. En dan komt de aap uit de mouw. Tom was niet uit op seks, maar op bewijsmateriaal. Hij tapt bloed af van Dan en stuurt deze naar het lab op. Binnen enkele dagen zal hij weten of hij het hiv-virus van Dan heeft gekregen, en tot die tijd laat hij Dan niet gaan.
‘The 24th Day’ is gebaseerd op het gelijknamige toneelstuk van Tony Piccirillo, die tevens de film regisseerde. Veel kenmerken van de film verwijzen naar het feit dat het oorspronkelijk een toneelstuk was; er zijn slechts twee volwaardige personages en het verhaal speelt zich in feite uitsluitend af in het appartement van Tom. Eigenlijk is dat zonde, aangezien de mogelijkheden van het medium film niet ten volle worden benut. De film is niet veel meer dan het toneelstuk op celluloid. De sporadische en korte scènes buiten het appartement – de openingsscène en flashbacks – zijn duidelijk alleen maar toegevoegd om het verhaal wat op te leuken.
En dat was op zich niet nodig geweest, aangezien het uitgangspunt van de film origineel en spannend genoeg is. In Hollywood hangt er nog altijd een soort taboe rond homoseksualiteit en ook over aids wordt liever niet gesproken. Het is daarom moedig van debuterend regisseur Piccirillo en hoofdrolspelers James Marsden (‘X-Men’) en Scott Speedman (‘Dark Blue’) om deze film te maken. Het vooroordeel dat je als man alleen aids kunt krijgen als je met een andere man naar bed gaat wordt hier aangesneden en in twijfel getrokken. Het is best voor te stellen waarom deze film in de Verenigde Staten niet in de bioscoop is gekomen; het thema is veel te controversieel voor het als puriteins bekend staande Amerikaanse publiek. Terwijl de film juist vele ogen had kunnen openen.
Acteurs Marsden en Speedman leveren aardige prestaties in voor hun doen zeer gewaagde rollen en zouden alleen al voor hun keuze mee te werken aan deze film geprezen mogen worden. Het acteerwerk spettert niet van het beeldscherm af; daarvoor komen de heren expressiviteit en talent tekort. Zeker Speedman – die de meest interessante rol van de twee heeft – laat het op bepaalde momenten duidelijk afweten. Bovendien zijn de dialogen vaak abominabel, wat de acteurs ook niet bepaald een uitdaging geeft zich in hun vak te profileren. Beelden spreken vaak voor zich, niet alles hoeft uitgesproken te worden; dat mag Piccirillo bij het maken van zijn volgende film in zijn achterhoofd houden.
‘The 24th Day’ is absoluut geen hoogvlieger, maar desondanks toch interessant genoeg om eens te bekijken. Met name het controversiële thema levert stof tot nadenken; in hoeverre ben je zelf verantwoordelijk voor je daden?
Patricia Smagge