The Adventures of Young Indiana Jones: Travels with Father (1996)
Regie: Michael Schultz, Deepa Mehta | 85 minuten | actie, geschiedenis | Acteurs: Corey Carrier, Lloyd Owen, Ruth de Sosa, Margaret Tyzack, Michael Gough, Robyn Lively, Eva Océnasová, Jana Altmanová, Milan Gargula, Milan Gal, Jan Kuzelka, Josef Nedorost, Alan Fordham, Ladislav Demetr, Marian Cingros, Miroslav Dubsky, Valerie Knotkova, Jirí Krytinár, Lee Warner, Nikos Tsachiridis, George Yiasoumi, Raad Rawi, Thanassis Sakellarious, George Jackos, Jiri Konicek, Milan Riehs, Jirí Knot
Na het zwaar tegenvallende deel ‘Perils of Cupid’ over Indy’s eerste liefdesavontuur en een romantische bevlieging van zijn moeder, komt er nu meer vaart in de serie en valt er eindelijk ook een beetje levendige actie te beleven. Want laten we eerlijk wezen: een leerzame televisieserie maken voor jongeren is één ding, maar om daarin Indiana Jones te laten rondlopen als toeschouwer, zonder dat hij zelf feitelijk deel uitmaakt van de gebeurtenissen of daar zelfs maar invloed op uitoefent, is een misrekening. Die leerzame serie had dan beter gemaakt kunnen worden zonder dat één van de grootste filmiconen aller tijden er in mee speelt.
Dit vierde deel van de serie ‘The Adventures of Young Indiana Jones’ is op televisie uitgezonden in 1996 en op dvd uitgebracht in 2007. En hier heeft Corey Carrier, die de jonge Indiana Jones speelt, voor het eerst ook een consequente leeftijd. In de vorige drie afleveringen werden segmenten uit 1992 hergemonteerd met overbruggingsscènes van een paar jaar later. Hierdoor zag Corey Carrier er ineens jaren ouder of jonger uit. Een andere storende continuïteitsfout was dat de kleur van de ogen van Henry Jones sr. (Lloyd Owen) in diezelfde scènes uit 1996 van zijn natuurlijke blauw wisselde naar de bruine contactlenzen die hij een paar jaar eerder droeg, toen de makers vonden dat hij op Sean Connery zou moeten lijken, die Indy’s vader in ‘Indiana Jones and the Last Crusade’ speelde. Waarom men er daarna vanaf is gestapt, is een raadsel. In elk geval is in ‘Travels with Father’ de kleur van zijn ogen weliswaar fout, maar wel consistent: blauw.
Uiteraard komt Indy ook in dit deel weer beroemde mensen tegen. In het eerste segment, dat in Rusland speelt, helpt hij min of meer per ongeluk een bruiloft naar de knoppen. Als zijn ouders, met name zijn vader, heel boos wordt, besluit Indy weg te lopen. De eerste persoon die hij tegenkomt is de bejaarde graaf Leo Tolstoj (Michael Gough), schrijver van meesterwerken als “Oorlog en Vrede” en “Anna Karenina” (beiden ook meermalen verfilmd). En dat hij meteen één van Ruslands beroemdste mensen tegenkomt in een hooiberg, kan voor veteranen van deze serie geen verrassing zijn: Indy komt echt iedereen van belang tegen op zijn reizen. Maar de ontmoeting met Tolstoj (die zelf ook is weggelopen bij zijn familie) is nog wel het minst ongeloofwaardig. Wie is er ooit op het bespottelijke idee gekomen dat Indy aan Tolstoj baseball gaat uitleggen en ze samen een balletje slaan? Om nog maar te zwijgen over de cadeaus die ze bij hun afscheid afwisselen. Waarom nu zulke pertinente onzin toevoegen aan een op zich interessant verhaal en een zich ontwikkelende vriendschap tussen de oude schrijver en de archeoloog en avonturier in de dop?
In het tweede segment reist het gezin Jones, tevens bestaande uit moeder Anna (Ruth de Sosa) en lerares Miss Seymour (Margaret Tyzack), die onderweg ziek wordt, door naar Griekenland. Als Anna besluit haar zus op te zoeken in een kuuroord, worden Indy en zijn vader aan elkaar overgeleverd. Hier komt het leerzame weer om de hoek kijken: als ze een beetje aan elkaar gewend zijn, worden er gretig ideeën uitgewisseld over filosofie. Je steekt nog eens wat op, terwijl je televisie kijkt. Ook maakt Indy kennis met Nikos Kazantzakis (George Jackos), schrijver en dichter, die Indy ook weer allerlei wijsheid meegeeft.
De makers zouden er trouwens goed aan doen om aartsflauwe grappen over een karmenner die Aristoteles en een ezel die Plato heet en waar danige verwarring over ontstaat, achterwege te laten. Als Henry en Indy een hangend klooster bezoeken, komen ze ineens in een hachelijke situatie terecht als hun touwlift halverwege een bergwand tot stilstand komt. Boodschap: misschien heeft Indiana zijn halsbrekende toeren toch niet helemaal van een vreemde. Maar zonder de bekende en fraaie muziek van John Williams eronder, valt zo’n stunt net een tikje minder bijzonder uit. En de behoorlijk krakkemikkige special effects zijn ook niet om over naar huis te schrijven. Achtergrondprojectie iemand?
Dit deel laat wel voor het eerst een beetje zien waarom een verhaal over een jonge Indiana Jones een meerwaarde heeft. Perfect is het allerminst, maar er zit een stijgende lijn in.
Hans Geurts