The Age of Adaline (2015)

Regie: Lee Toland Krieger | 110 minuten | drama, romantiek | Acteurs: Blake Lively, Michiel Huisman, Harrison Ford, Amanda Crew, Ellen Burstyn, Richard Harmon, Kathy Baker, Mark Ghanimé, Anjali Jay, Anthony Ingruber, Peter J. Gray, Lynda Boyd, Robert Moloney

Na een ernstig auto-ongeluk blijkt de mooie Adaline immuun te zijn voor de aftakeling des tijds: ze heeft het eeuwige leven. Dat klinkt leuk natuurlijk, maar in werkelijkheid kan het knap lastig zijn. Ze is een prooi voor geheime diensten en de wetenschap. Ze overleeft al haar naasten en geliefden. En hoewel ze in pakweg honderd jaar veel mensen ontmoet heeft, leeft ze in een eenzame afzondering. Voor haar ongeluk heeft ze het leven geschonken aan een dochter, erna houdt ze een reeks honden van dezelfde familielijn en heeft ze wat spaarzame vrienden die haar geheim niet kennen. Meer dan dat heeft ze niet. Om de tien jaar wisselt Adaline (een uitmuntende Blake Lively) van alias, een vaste identiteit heeft ze al jaren niet meer gehad. Vereenzaamd en onzichtbaar gaat ze door haar lange leven. Totdat ze Ellis ontmoet (vertolkt door ons eigen Michiel Huisman).

‘The Age of Adaline’ is een liefdesdrama met een zwaar romantische ondertoon. Dat uit zich niet alleen in het verhaal, maar ook in de sprookjesachtige cinematografie en muziek. De charismatische lach van Adaline vormt het stralende middelpunt van de film. In zowel de talrijke flashbacks als de scènes die zich in het heden afspelen speelt ze de absolute hoofdrol. De verdere beeldvoering conformeert zich aan haar verschijning. Zo ligt er een filter over het beeld die alles een gelige gloed meegeeft. Het lijkt daardoor alsof de toeschouwer daadwerkelijk naar een geschiedkundig document kijkt. Het zorgt ervoor dat Adaline effectief deel uitmaakt van die geschiedschrijving. Het heden is voor haar een tussenstop op een eeuwige treinreis. Of beter gezegd, Adaline is als film zelf. Ze documenteert het leven, slaat het op als herinnering en gaat verder met de volgende levenservaring.

Uiteindelijk staat heel die geschiedenis in dienst van de liefdesplot. Dat is spijtig, omdat de vele herinneringen van Adaline van weinig belang meer zijn. Er speelt nog wel wat met een fysiek spook uit het verleden, maar verder lijkt meer dan honderd jaar aan levenservaring een bijrol te spelen. Adaline mag in de openingssequentie dan wel madeleines eten, Proustiaans wil het niet worden. Door zich alleen te richten op die romantiek, wordt ‘The Age of Adaline’ bovendien wat langdradig en clichématig. Vanuit die clichés volgt weer voorspelbaarheid. De vreselijke voice-over maakt het er niet beter op.

Ondanks die clichés is ‘The Age of Adaline’ absoluut geen slechte film. Want aan de uitwerking van die platgetreden conventies schort weinig. De fraaie esthetiek, het uitmuntende acteerwerk en de oprechte emoties sorteren het juiste, warme effect. De zelfbewuste manier waarop de methodiek van geschiedschrijving, bijvoorbeeld door middel van film, is geïntegreerd in het personage van Adaline is bovendien erg knap gedaan.

Wouter Los

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 18 juni 2015
VOD-release: 15 oktober 2015
DVD- en blu-ray-release: 16 oktober 2015