The Arrival (1996)

Regie: David Twohy | 116 minuten | thriller, science fiction | Acteurs: Charlie Sheen, Lindsay Crouse, Richard Schiff, Shane, Ron Silver, Teri Polo, Phyllis Applegate, Alan Coates, Leon Rippy, Buddy Joe Hooker, Javier Morga, Tony T. Johnson, Catalina Botello, Georg Lillitsch, David Villalpando, María Luisa Coronel, Ellen Bradley, José García, Jorge Becerril, Luisa Huertas    

Charlie Sheen is bij het grote publiek vooral bekend als grappenmaker (de ‘Hot Shots’-films, tv-serie “Two and a Half Man”) maar hij kan ook best “normaal” doen. ‘Platoon’ en ‘Wall Street’ zijn enkele voorbeelden van films waarin Sheen zich goed staande hield in een serieuze rol, en hetzelfde geldt voor de weinig bekende, maar zeker niet onverdienstelijke science fiction-thriller ‘The Arrival’, geregisseerd door David Twohy, die een voorliefde lijkt te hebben voor de wat meer pulpy filmverhalen.

“Van de maker van ‘The Chronicles of Riddick”, prijkt de wervende tekst op de voorkant van het blu-ray-hoesje. Hiet is al niet de allerbeste manier om ‘The Arrival’ – die een stuk intelligenter is en veel minder op actie leunt – aan te prijzen, maar op de achterkant wordt ‘The Chronicles of Riddick’, samen met ‘Pitch Black’, zelfs niets minder dan een moderne klassieker genoemd. Het moet niet gekker worden. De genoemde films zijn op hun eigen manier best vermakelijk maar de marketingmensen maken het hier wel erg bont. Meer to-the-point is de vergelijking met de klassieker(s) ‘Invasion of the Body Snatchers’, ook op het hoesje vermeld, en een film die daarnaast beter genoemd had kunnen worden als moderne klassieker is ‘Contact’, van Robert Zemeckis, waarmee ‘The Arrival’ veel gemeen heeft.

Net als in ‘Contact’ wordt er in ‘The Arrival’ met een speciale schotel een (radio)signaal opgevangen uit de ruimte, waarvan wetenschapper Zane Zaminsky precies wil achterhalen wat de inhoud en de aard is. Is het een noodkreet of de laatste kennis van een samenleving die ten onder gaat? Is het een poging om te communiceren? Is het iets geheel onbeduidends – zoals een boodschappenlijstje – dat toevallig is opgevangen of misschien wel, wat natuurlijk altijd de grootste angst is, een oorlogsverklaring of plannen tot een invasie? Zoals ‘Close Encounters of the Third Kind’ en ‘Contact’ hebben laten zien, hoeft het lang niet altijd om iets kwaadaardigs te gaan. “Vreemdelingen” hoeven niet altijd eng te zijn.

Maar ‘The Arrival’ blijkt helaas toch wat meer op een ouderwetse leest geschoeid te zijn. De paranoia van weleer is nu weer helemaal gerechtvaardigd. Complottheorieën die ook in de serie ‘The X-Files’ vaak gerechtvaardigd bleken, blijken ook hier bijzonder geldig te zijn. Maar ‘The Arrival’ is (lange tijd) niet het soort film met rare groene mannetjes die de aardbewoners met laserstralen beschieten. De benadering is realistisch, wetenschappelijk en het hoofdpersonage, gespeeld door Charlie Sheen, is net zo flabbergasted en hongerig naar de waarheid als de kijker. Dit is ook het sterke punt van de film: dat je als toeschouwer door de evenwichtige, subtielere benadering van het thema makkelijk meegaat op Zane’s fysieke en psychologische avontuur. Al snel wordt duidelijk dat er een complot gaande is, maar wie er allemaal bij betrokken is en waarom, zal later moeten blijken. Zoals gebruikelijk, wordt het voor Zane wel steeds gevaarlijker naarmate hij meer ontdekt en die spanning is voelbaar. Het is aardig dat het vaak onduidelijk is waar het gevaar vandaan zal komen en wat voor vorm dit zal aannemen.

Mexico lijkt het epicentrum van de bedreiging te zijn en wanneer Zane hier aankomt, wordt hij al snel achtervolgd door een mysterieuze man met hoed. Wanneer die avond plotseling het plafond van zijn appartement naar beneden komt, met bad en al, en Zane ternauwernood ontsnapt, heeft deze man er duidelijk meer mee te maken, en Zane zet een spannende achtervolging in. Wanneer hij hem in het nauw heeft gedreven vindt het eerste fantastische moment van de film plaats. De man blijkt tot iets buitenmenselijks in staat. Vanaf dat moment worden de onthullingen steeds ongelooflijker. Vaak nog best spannend, maar toch wat minder subtiel dan ervoor. Ook zijn de confrontaties met de bad guys enigszins ontnuchterend. Supermachtig of krachtig lijken deze namelijk niet te zijn. Wel zijn sommige instrumenten die zij inzetten boeiend, zoals een soort draagbaar zwart gat – een globe die uitklapt, rond gaat draaien en alles in de nabije omgeving naar binnen zuigt.

Het is jammer dat de tweede helft van de film wat minder mysterieus en spannend is. Ook is het te betreuren dat potentieel interessante personages te weinig aandacht krijgen. De relatie met zijn vriendin (Sheen moet hier behoorlijk wat van zijn acteertalent laten zien want hij blijkt bijzonder trouw te zijn), gespeeld door Teri Polo (uit ‘Meet the Parents’), is bijvoorbeeld wat schetsmatig en ook de boeiende aanwezigheid van een wetenschapster gespecialiseerd in het broeikaseffect, blijkt helaas van korte duur. Ondanks deze wat mindere aspecten, is ‘The Arrival’ echter een prima toevoeging binnen dit specifieke science fiction- subgenre over buitenaards contact.

Bart Rietvink