The Beckoning – No-Do (2009)

Regie: Elio Quiroga | 94 minuten | horror | Acteurs: Ana Torent, Julio Perillán, Francisco Boira, Héctor Colomé, Andreas Muñoz, María Alfonsa Rosso, Alejandra Lorenzo, Jorge Casalduero, Francisco Casares, Luis Sánchez-Gijón, Carla Cañellas, Aitor Gaviria, Sonia Lázaro, Rocío Muñoz, Lucía Navarro, Jimena Osorio, Eva Gallardo, Hermes Sánchez-Gijón López, Stefan Nicoll, Antonio Carreño, Óscar Navarro, Miriam Cepa, Antonio Barbero, Raquel Mendieta, María Dolores Díez, Rafael Cendón, Simón Perera Morales, Cristina Rodríguez, Jon Ánder Aguirrezábal, Manuel León, María Águila, Javier Castell, Andrea Bracamonte, Sara San Román, Juan L. Garrudo, Marisa Carrasco    

Spaanse horrorfilms worden al bijna net zo gewoon als Aziatische horrorfilms, met de regelmaat van de klok worden er nieuwe titels ingeblikt. Het spookhuis is erg populair in deze producties, denk aan ‘Darkness’ van Jaume Balagueró, ‘The Others’, de eerste Engelstalige film van Alejandro Amenábar, ‘El espinazo del diablo’ van Guillermo del Toro en ‘El orfanato’ van Juan Antonio Bayona. Zo ook ‘No-Do’ ofwel ‘The Beckoning’ zoals de internationale titel luidt, van regisseur/schrijver Elio Quiroga. Hierin neemt een gezin intrek in een oud huis, dat al decennialang in handen is geweest van Jezuïten. De eerste nacht al heeft de vrouw, Francesca (Ana Torent) door dat er iets niet pluis is in het huis. Tien jaar geleden verloor het echtpaar hun eerste kind en Francesca is deze klap nooit te boven gekomen. Ze is overdreven bezorgd om hun vier maanden oude baby en wanneer ze haar man Pedro deelgenoot wil maken van de waanbeelden die zij in het huis ziet, krijgt ze niet waar ze naar verlangt; sterker nog: hij denkt dat het de druppel is in de emmer van waanzin en brengt de baby naar zijn ouders omdat hij Francesca niet langer in staat acht voor hem te zorgen.

‘The Beckoning’ is een sfeervolle horrorfilm, waarin de beelden in het heden afgewisseld worden met authentiek aandoende beelden uit oude Spaanse filmjournaals. No-Do staat voor Noticiero Documental, een productiebedrijf dat in Spanje een monopoliepositie had  met betrekking tot het vertonen van journaals in bioscopen, iets dat tot 1976 verplicht was. De fascistische regering onder Francisco Franco gebruikte deze journaals voor hun propaganda. In ‘The Beckoning’ wordt de suggestie gewekt dat No-Do zich ook bezighield met het vastleggen van bovennatuurlijke verschijnselen, zoals Mariaverschijningen, exorcismes en meer van dat soort gezellige zaken. Allemaal heel geheim natuurlijk, maar wij kunnen er lekker van meegenieten en het werkt zeer effectief. Als je van deze beelden al niet kippenvel krijgt, zullen enkele goedgetimede schrikeffecten daar toch wel voor zorgen.

‘The Beckoning’ blinkt absoluut niet uit in originaliteit, wel in sfeer en acteerwerk. Vooral Ana Torent, die de film bijna helemaal op haar ranke schouders moet dragen, maakt indruk, maar ook María Alfonsa Rosso, de actrice in de rol van Blanca, wiens man werkzaam was als cameraman voor No-Do en naar wie zij op zoek is, weet de kijker mee te trekken in haar onmacht. Hector Colomé zet op overtuigende wijze de rol van Miguel de Ezpeitia neer, de man die Francesca wel gelooft en die samen met haar naar een oplossing toewerkt. Het feit dat hij meer weet van de geschiedenis van het huis geeft zijn karakter een sinistere lading en dit weet hij goed uit te dragen. De special effects zijn eveneens in orde. Het is jammer dat Elio Quiroga niet meer zijn best heeft gedaan om een wat origineler en minder voorspelbaar scenario aan het papier toe te vertrouwen, want verder lijkt ‘The Beckoning’ op een invuloefening. Wel een visueel aantrekkelijke invuloefening, en eentje die vaak doel treft.

Monica Meijer