The Boxer From Shantung – Ma Yong Zhen (1972)
Regie: Chang Cheh | 136 minuten | actie, misdaad, drama, romantiek | Acteurs: Kuan Tai Chen, Wang Qing, David Chiang, Ching Tien, Cheng Kai Yeh, Li Ching, Mario Milano, Feng Ku, Sheng Fu, Hong-Yip Cheng
Waarschijnlijk had Shanghai in het begin van de vorige eeuw een negatief reisadvies meegekregen. Uit ‘The Boxer from Shangtung’ blijkt dat de metropool een dikke honderd jaar geleden een broeinest vol tuig, schooiers en criminelen was. Als je niet uitkeek kreeg je een bijl of een mes in je rug geplant, niet de meest ideale vakantiebestemming dus.
In ‘The Boxer from Shangtung’ maak je kennis met Ma Yong (Chen). Onze held is een simpele jongen van het platteland die het wil gaan maken in de grote stad. Die stad wordt Shanghai. Eenmaal aangekomen in de metropool merkt Yong dat het er krioelt van de gangsters. Correctie: rijke gangsters. Gefascineerd door het snelle leven besluit Yong om dankzij zijn verbluffende vechttechnieken door te stoten naar de top van de onderwereld. Dat valt nog niet zo mee, blijkt later.
Als je Chang Cheh’s film aan het kijken bent, zullen een aantal puntjes direct opvallen. De productie heeft een ‘Godfatheresque’ opbouw, wat wil zeggen dat je een zero op ziet klimmen tot hero. Held Yong begint als armoedzaaier vol ambities, maar langzaamaan wordt hij een Don. De manier waarop de hoofdpersoon macht vergaart is niet helemaal legitiem. Zo neemt Yong moeiteloos smeergeld aan en schuwt hij geen geweld. Wat verder opvalt is dat de vechtscenes mooi aansluiten op de populariteit die kung fu-ster Bruce Lee in de jaren 70 genoot. De actie in ‘The Boxer from Shantung’ is vergelijkbaar met het geweld dat je kent uit Lee’s werk. Veel handen en voetenwerk dus.
Er wordt heel wat afgeknokt in Cheh’s film. En in hoofdrolspeler Chen heeft ‘The Boxer from Shantung’ een bekwaam atleet in handen. Chen is een getrainde Martial Arts expert en dat zie je. De beste man is snel als water en schudt de een na de andere spectaculaire kick en punch uit zijn mouw. De choreografie zit goed in elkaar en de actie is altijd energiek en fel in beeld gebracht. Wat ook zo bijzonder is aan de film is dat alle actiescenes met de blote hand of slagwapens worden uitgevoerd. Er zitten geen vuurgevechten in Cheh’s productie. Wat overigens niet wil zeggen dat het een tamme bedoening is. Integendeel.
‘The Boxer from Shantung’ is bikkelhard en bevat excessief geweld. Zo moet je niet raar opkijken als er kelen opgesneden worden en armen gebroken worden. Klinkt allemaal best heftig, maar het valt wel mee. Er wordt niet op een litertje bloed meer of minder gekeken, maar de kleur van het levensvocht oogt iets te rood om te kunnen overtuigen. Irritant is het niet, maar de impact van het geweld komt nu niet schokkend meer over. Daar kunnen grafische vleeswonden en bebloede bijlen niets aan veranderen.
Naast de aaneenschakeling van geweld zou je bijna vergeten dat er ook nog een verhaaltje verscholen is tussen de actie. Een leuk verhaal ook nog. Het acteerwerk is niet onaardig al wil een enkeling zich wel eens bezondigen aan overacting. Ook Cheh maakt zich schuldig aan melodrama en opgeklopte sentimentaliteiten. Zo zijn de close ups van boze mannen en huilende vrouwen niet aan te slepen en ook slepende violen zijn geen uitzondering. Gelukkig heb je geen tijd om je te ergeren aan die kneuterigheden. ‘The Boxer from Shantung’ is vlot gemonteerd en de non stop actie zorgt ervoor dat je je geen moment verveeld.
De film mag dan wel wat gedateerd overkomen, de kwaliteit heeft er niets onder te lijden gehad. ‘The Boxer from Shantung’ is een cultklassieker onder de kung fu films.
Frank v.d. Ven