The Cutting Edge 3: Chasing the Dream (2008)

Regie: Stuart Gillard | 90 minuten | drama, sport | Acteurs: Matt Lanter, Francia Raisa, Sarah Gadon, Stefano DiMatteo, Ben Hollingsworth, Luis Oliva, Alycia Purrott, Christy Carlson Romano, Stephanie Valois, Rod Black, Lori Graham, Marcela Pizarro, Marco Ledezma, Lucinda Davis, Danny Blanco, France Viens, Adrianne Richards, Vlasta Vrana, Jennifer Rae Westley, Nina Fillis

Deze televisiefilm volgt trouw in de voetsporen van de twee eerdere delen én is trouw aan alle conventies (en clichés) die – vooral Amerikaanse – sportfilms rijk zijn. Of het nu een baseballteam is dat altijd verliest, of een footballteam dat tegen vooroordelen vecht of een ernstige blessure die de sterspeler tijdelijk uitschakelt (of een combinatie van die dingen), er dienen altijd obstakels overwonnen te worden, tegenstanders verslagen te worden tegen alle verwachtingen in en uiteindelijk triomferen en die beker/gouden medaille/kampioenschap winnen. Tot zover niets nieuws onder de zon in ‘The Cutting Edge 3: Chasing the Dream’, dat evenals de voorgaande twee delen in de wereld van het kunstschaatsen speelt.

De plot is regelrecht gekopieerd van deel 1, wanneer een rijke, verwende kunstschaatser samen met een ijshockeyspeler gaat trainen voor de Olympische Spelen. In ‘The Cutting Edge’ waren de rollen alleen omgedraaid: D.B. Sweeney speelde de mannelijke ijshockeyer Doug Dorsey en Moira Kelly de arrogante kunstschaatster Kate. In deel 3 is het Josh Hartnett-lookalike Matt Lanter, die de rijke Zach Conroy speelt, tegenover Francia Raisa (een dochter van één van de bekendste radio DJ’s van Los Angeles) als de ijshockeyende Alex. Tot zover de originaliteit. Met het vertrek van de onuitstaanbaar irritante coach Bryan (Stefano DiMatteo) komt er een nieuwe coach in beeld: Jackie Dorsey (Christy Carlson Romano). Jackie is de dochter van Doug en Kate uit deel 1 en speelde zelf de hoofdrol in deel 2. Zij gaat Zach en vooral Alex helpen om hen klaar te stomen voor het grote werk.

Wat volgt is een standaard plotje vol met trainingsmontages en potentiële romantiek als de twee aantrekkelijke hoofdrolspelers rondjes om elkaar heen draaien op weg naar de belangrijke wedstrijden. Het is een verhaal dat al zo vaak vertoond is, dat het erop lijkt dat de schrijvers, Susan Estelle Jansen en Randall M. Badat, gewoon een al bestaand scenario hebben gepakt, de hoofdlijnen gekopieerd en de namen doorgekrast en vervangen voor die van Zach en Alex. Het is allemaal niet heel slecht uitgewerkt, maar zelfs voor een televisiefilm is er nauwelijks enige originaliteit te ontdekken. Er komt de onvermijdelijke tegenslag, de boosaardige tegenstander in de vorm van concurrent Jason (Ben Hollingsworth), de glorieuze comeback en dan de grote finale…

Aan Lanter en Raisa ligt het niet: zij doen hun best en zetten aardige, zij het niet spectaculaire vertolkingen neer, maar ze worden wel enigszins genekt door de voorspelbaarheid van de film. Ook kunnen ze tamelijk goed uit de voeten op de ijsbaan, al zijn voor de moeilijker stunts professionele kunstschaatsers ingehuurd, die ook in het tv-programma “Dancing on Ice” optraden.

De film zal een klein feestje zijn voor liefhebbers van kunstschaatsen en de film wordt door de liefhebbers beter beoordeeld dan deel twee uit de reeks. Maar voor de neutralere toeschouwer is het soms afzien om door de materie heen te komen.

Hans Geurts