The Damned Thing – Masters of Horror: The Damned Thing (2006)

Regie: Tobe Hooper | 57 minuten | horror | Acteurs: Georgia Craig, Ryan Drescher, Sean Patrick Flanery, Brent Stait, Brendan Fletcher, Alexandra Carter, Alex Ferris, Marisa Coughlan, Ted Raimi, Clint Carleton, Tracy Waterhouse, Andrew Mcllroy, Ted Friend, Ocean Hellman, Eileen Barrett

‘The Damned Thing’ opent vrij heftig. We zien hoe een man zijn vrouw met een geweer van stevig kaliber neerschiet, vervolgens achter zijn zoon aan gaat en uiteindelijk, in een vrij heftige en ranzige scène, letterlijk uit elkaar wordt gereten door een onzichtbare en mysterieuze kracht. Vervolgens schakelt het verhaal over naar het heden om zich toe te spitsen op Kevin Reddle, de zoon van de eerder genoemde vader. Hij is inmiddels de sheriff van het dorp waarin hij woont, maar tevens een sombere, hevig getormenteerde en emotioneel beschadigde man die nog steeds de loodzware last van het verleden met zich meetorst.

Zijn gemoedstoestand wordt er niet echt beter op als hij tot de ontdekking komt dat het kwaad uit zijn jeugd zich opnieuw aandient. Deze film is gebaseerd op een kort verhaal van de Amerikaanse schrijver Ambrose Bierce en geregisseerd door Tobe Hooper, zonder meer een grote naam uit het genre die de laatste jaren echter weinig opzienbarende dingen meer heeft laten zien. Zijn bijdrage aan het tweede seizoen van ‘Masters of Horror’ voldoet op bepaalde vlakken zeker aan de eisen die gelden voor een goede horrorfilm. Zo wordt de spanning goed en zorgvuldig opgebouwd en bevat de film ook wel een redelijke portie gore, al blijft dit wel redelijk binnen de perken omdat we hier nu eenmaal te maken hebben met een in Amerika op tv uitgezonden serie waardoor niet zomaar alles kan. Bovendien hebben we in deze film zowaar te maken met een driedimensionaal karakter met diepgang, een niet altijd even gebruikelijk gegeven in horrorland.

Toch heeft deze film een groot probleem, namelijk de voorspelbaarheid. Iedereen die wel eens geregeld naar een griezelfilm kijkt, laat staan de doorgewinterde horrorfanaat, kan halverwege wel invullen hoe het verhaal zich verder zal ontwikkelen. Het slot, waarin de voorheen onzichtbaar gebleven bron van het kwaad eindelijk voor de ogen van de gekwelde sheriff Reddle en de kijker opduikt, is teleurstellend en een beetje een anticlimax. ‘The Damned Thing’ is een aardige griezelprent die zich onderscheidt door behoorlijk acteerwerk (met name van Sean Patrick Flanery en Ted Raimi) en de kundige regie. De voorspelbaarheid en het matige slot verhinderen echter dat het een echt memorabele productie is geworden die kan rekenen op een cultstatus binnen het eigen genre of al te veel waardering zal ontvangen van minder griezelgeoriënteerde kijkers.

Frank Heinen