The Descent 2 (2009)
Regie: Jon Harris | 94 minuten | horror, thriller | Acteurs: Michael J. Reynolds, Shauna Macdonald, Jessika Williams, Douglas Hodge, Joshua Dallas, Anna Skellern, Gavan O’Herlihy, Krysten Cummings, Doug Ballard, Josh Cole, Natalie Jackson Mendoza, Alex Reid, Nora-Jane Noone, MyAnna Buring, Robin Berry, Adam Paul Harvey, Nicholas Daines, Kengo Oshima
In 2005 verscheen ‘The Descent’, zonder twijfel één van de beste horrorfilms van de afgelopen tien jaar. Terwijl Hollywood de een na de andere inwisselbare slasher de zalen inslingerde, bracht de Brit Neil Marshall een beklemmende horrorthriller op de markt die voor de verandering ook echt eng was. Nu is er een vervolg. Enter ‘The Descent 2′.
De film gaat verder waar het eerste deel eindigde. Sarah (Shauna Macdonald) is de enige overlevende van een klimtochtje dat ze samen met haar vriendinnenclub maakte. De vrouw wordt volledig in shock naar een ziekenhuis gebracht. De sheriff meent dat ze wat te verbergen heeft, maar een verhoor heeft weinig zin. Sarah lijdt aan geheugenverlies. Om haar herinneringen terug te halen, besluit de wetshandhaver met een select gezelschap de grotten te bezoeken. Misschien komt het geheugen van deze gesloten vrouw dan weer terug. Slecht idee.
‘The Descent 2′ is geen slechte film, maar goed of spannend kun je deze sequel ook weer niet noemen. Alles aan deze productie straalt middelmatigheid uit. Het acteerwerk is aardig, de special effects kunnen er mee door en de speelduur is oké. Het grootste gemis aan deze film is dat de regisseur het bronmateriaal niet goed heeft bestudeerd. De kracht van ‘The Descent’ was juist de sterke karakteruitdieping en de locatie: een grot vol krappe spelonken en scherpe rotsen. Voor het bloedbad goed en wel op gang kwam, zat je al met het angstzweet op de rug te kijken naar een stel meiden die zich met pijn en moeite door bochtige gangenstelsels wurmde. Instortingsgevaar, claustrofobie en onderlinge spanning zorgde voor een indringend en zelfs ongemakkelijk sfeertje.
In de opvolger is er het een en ander veranderd. Je leert de personages niet kennen en ook de grot is anders. Er wordt weinig geklommen en geklauterd en de krappe spelonken hebben plaatsgemaakt voor overzichtelijke ruimtes. De claustrofobische setting is weg en het dreigende gevaar komt niet meer van de omgeving. Toch is dit geen rampzalige film. MacDonald is een prima actrice en ze zet de enigmatische Sarah goed neer. Ook de terugkeer van Juno (Nathalie Mendoza) is tof. Liefhebbers van ranzigheid kunnen hun lol op bij deze bloederige griezelfilm waar niet op rood levensvocht bezuinigd is. Een leuke zondagmiddagfilm, maar niet meer dan dat. Het meest akelige aspect van deze productie is echter de gemakzucht waarmee deze middelmatige film wil meeliften op de status van een klassieker…
Frank v.d. Ven