The Devil’s Messenger (1961)

Regie: Herbert L. Strock, Curt Siodmak | 71 minuten | horror | Acteurs: Lon Chaney Jr., Karen Kadler, Michael Hinn, Ralph Brown, John Crawford, Bert Johnson, Chalmers Goodlin, Gunnel Broström, Tammy Newmara, Jan Blomberg, Ingrid Bedoya, Eve Hossner

In deze ‘The Devil’s Messenger’ worden drie verhalen verteld als onderdeel van een omvattend verhaal. Het omvattend verhaal brengt de duivel in beeld, gestalte gegeven door Lon Chaney Jr, binnen horrorkringen met name bekend om zijn Wolf Man vertolkingen.

De fotograaf Don heeft moeite met zijn handen van zijn modellen af te blijven en gaat op vakantie. Hij ontmoet een jonge vrouw en vermoordt haar wanneer ze niet voor hem wil poseren. Hij ontdoet zich van het lijk maar wanneer hij weer thuis is verschijnt de vrouw op foto’s die hij heeft genomen en tot zijn ontzetting komt ze daarop steeds dichterbij.Een verdienstelijk vormgegeven verhaal, tevens het beste in deze film. Geslaagd door de sfeer van naderbij komend onheil door de op de foto’s naderbij komende verschijning en door de toenemende onrust en paniek die zich van Don meester maakt wanneer dit onafwendbaar lijkt. Daarnaast is de nodige (onbedoelde?) humor wel te onderkennen wanneer Don goedbedoelde adviezen steeds letterlijker en hardhandiger van zich af begint te slaan. Nadeel zijn wat belabberde speciale effecten en de geringe identificatiemogelijkheden met Don door zijn weinig sympathiek karakter en de door hem gepleegde wandaden.

De gestoorde wetenschapper Dr. Sistrum maakt deel uit van een expeditie die een duizenden jaar geleden ingevroren vrouw vindt. Hij wordt verliefd op haar en overtuigt zichzelf ervan dat ze in een andere tijd geliefden waren. Sistrum ontfermt zich over haar ingevroren lichaam met de bedoeling het te ontdooien. Wanneer hij merkt dat de expeditieleider andere plannen met de vondst heeft gaat Sistrum over lijken om zich niet te laten dwarsbomen. Dit is het zwakste verhaal in de film. Weliswaar zijn de uitgangspunten interessant, en is het op meerdere onderdelen ook verdienstelijk vormgegeven maar de afloop doet weinig ter zake. Deze roept vraagtekens op en heeft een ondermijnende werking aangaande de opzet van het verhaal. Verder worden er geen verklaringen gegeven omtrent de gedachtegang van de gestoorde Sistrum, hoewel deze in zijn obsessief en gestoord gedrag wel adequaat wordt neergezet.

De ronddwalende John gaat een gebouw binnen dat in zijn nachtmerries voorkomt en ontmoet er een waarzegster. Ze doet hem diverse voorspellingen, onder andere dat hij door haar toedoen binnenkort zal omkomen. John neemt het niet bepaald serieus, maar merkt dan dat het en ander dat is voorspeld wel degelijk uitkomt. John besluit terug te gaan naar de waarzegster en haar te vermoorden voordat hij door haar toedoen zelf aan zijn einde zal komen.Kwalitatief is dit het tweede verhaal in de film. De duisternis die rond het huis uit Johns nachtmerries hangt maakt het geslaagd, evenals het mystieke sfeertje dat de waarzegster omgeeft. Ook verdienstelijk acteerwerk door de aan de licht duistere sfeer bijdragende verontrusting en radeloosheid die zich over John uitstrekt. Nadelen zijn opnieuw een niet al teveel sympathie oproepende hoofdpersoon en een enigszins vage, hoewel wel aardig gevonden afloop van het verhaal.

In het omvattend verhaal zien we de duivel die in de drie verhalen gebruik maakt van de ziel van een zelfmoordenares om de hel wat voller te krijgen. Weliswaar een aardig idee, maar inhoudelijk heeft het niet veel te maken met de verhalen zelf. Naar verluidt was het een en ander ook niet zo bedoeld. De drie verhalen zijn oorspronkelijk gefilmd als delen van een televisieserie genaamd ‘13 Demon Street’ waarin een antiekhandelaar telkens vanuit zijn winkeltje een weinig opwekkend verhaal zou vertellen. Van de serie kwam echter niet al teveel terecht en de drie verhalen zijn in een op diverse punten ietwat onzinnig overkomend omvattend verhaaltje samengevoegd om tot deze ‘The Devil’s Messenger’ te komen. Met als de duivel ‘Wolf Man’ vertolker Lon Chaney Jr. Chaney Jr. komt weliswaar weer als vanouds charismatisch over, maar levert met zijn luchtige en op diverse momenten duidelijk humoristische insteek aan het effectief horrorgehalte in deze film geen al te grote bijdrage. Hierin kunnen het in de hel te horen hol, satanisch en als luguber bedoeld gelach of de uit de lucht vallende atoomexplosies ook niet al teveel verandering brengen.

Niet dat de drie voorbijkomende verhalen op zich al te ijzingwekkend eng zijn. Maar, ondersteund door de zwart/wit beelden waarin een en ander is gefilmd, is er een algemeen overheersend geslaagd duister sfeertje wel in aanwezig, evenals de nodige herhaaldelijk geslaagde momenten binnen de drie verhalen zelf. Het maakt deze ‘The Devil’s Messenger’ tot niet de beste horrortrilogie ooit gemaakt, maar wel, ondanks de low-budget indruk die het maakt, tot een waarin voor de liefhebbers van horror uit de oude doos en voor de fans van Chaney Jr. genoeg entertainment aanwezig is.

Frans Buitendijk