The Devil’s Nightmare – La plus longue nuit du diable (1971)

Regie: Jean Brismée | 95 minuten | fantasie, horror | Acteurs: Erika Blanc, Jean Servais, Jacques Monseau, Ivana Novak, Lorenzo Terzon, Shirley Corrigan, Colette Emmanuelle, Christian Maillet, Lucien Raimbourg, Daniel Emilfork, Maurice de Groot, Yvonne Garden, Frédérique Hender    

‘The Devil’s Nightmare’ (oorspronkelijk ‘La plus longue nuit du diable’) opent in de Tweede Wereldoorlog. Afgewisseld met wat archiefbeelden van bombardementen en instortende gebouwen in passende sepiatinten zien we de Duitse legerofficier Von Rhoneberg wiens vrouw op het punt staat te bevallen. Hij is zichtbaar onrustig, niet vanwege de bommenregen maar vanwege de bevalling. Als de vrouw bevalt is het eerste wat de officier wil weten of het een jongen of een meisje is. Dat zijn vrouw bij de bevalling is overleden laat hem koud en als het geboren kind een meisje blijkt te zijn is al snel duidelijk dat ook het kind een weinig rooskleurige toekomst staat te wachten. Met een groot mes maakt de vader een vroeg einde aan het leven van het pasgeboren meisje.

Het antwoord op het waarom van deze daad ligt jaren na de oorlog. Von Rhoneberg wordt in zijn kasteel geïnterviewd door een journaliste. Zijn familie blijkt behekst. Nadat ook de journaliste mysterieus om het leven komt arriveert er toevalligerwijs een groep touristen in het kasteel. Ze zoeken naar een plaats om de nacht door te brengen en Von Rhoneberg geeft hen onderdak. Het kasteel blijkt met zijn excentrieke gastheer en enge butler een griezelige plek en het wordt voor de toeristen een vreemde en wilde nacht, waarin ook de mysterieuze geschiedenis van de familie aan het daglicht komt.

Over het verhaal lijkt nog redelijk te zijn nagedacht. Het is een verhaal met een kop en een zo waar licht verrassend staartje, al ligt de nadruk hier niet op. Voor de rest is het geheel ontzettend voorspelbaar, maar zoals dat bij dit soort films eigenlijk bijna altijd het geval is mag het de pret niet drukken. Als kijker weet je precies wanneer er heibel komt, altijd keurig ingeluid met wat onheilspellende geluiden, vaak letterlijk blikseminslagen, óók op klaarlichte dag. De film volgt met zijn voorspelbare wendingen een prettig tempo en verveelt eigenlijk nooit.

De personages zijn allemaal ontzettend ééndimensionaal, karakterontwikkelingen doen zich vrijwel niet voor. Goed geacteerd wordt er ook niet en de knullige dialogen zijn ook niet om over naar huis te schrijven. Dit alles gaat gepaard met allerlei opzichtige fouten, onbenullige, onverklaarbare en daarom heel vermakelijke acties en low-budget effecten, een portie onnodig naakt en wat tamelijk brave seksscènes, waaronder een naar verluidt lang verloren gewaande lesbische scène. Met de expliciete beelden valt het overigens allemaal reuze mee. De beelden laten meer de verleiding en suggestie zien. Shockerende gewelds- of seksscènes komen er hier niet aan te pas. Het geheel wordt begeleid door een prima score van van Alessandro Alessandroni, die ook met Ennio Morricone samenwerkte.

‘The Devil’s Nightmare’ moet met een flinke korrel zout worden genomen. Van kwaliteit is absoluut geen sprake en het amateurisme spat werkelijk van het scherm af. Het is dan ook juist dit overduidelijke amateurisme dat de film in veel opzichten, mits in het juiste licht bezien, zo vermakelijk maakt. Zeer de moeite waard voor liefhebbers van het genre.

David Croese