The Game Plan (2007)

Regie: Andy Fickman | 110 minuten | komedie, familie, sport | Acteurs: Dwayne Johnson, Madison Pettis, Kyra Sedgwick, Roselyn Sanchez, Morris Chestnut, Hayes MacArthur, Brian J. White, Jamal Duff, Paige Turco, Tubbs, Gordon Clapp, Kate Nauta, Robert Torti, Jackie Flynn, Lauren Storm

Wie een hekel heeft aan van die “schattige” kleine kinderen in films die praten als volwassenen en met pruillipjes en gekke bekken het hart van de toeschouwer proberen te veroveren, zal met gekromde tenen de clichématige Disneyfilm ‘The Game Plan’ ondergaan. Het script, dat een oppervlakkige spierbundel ineens opzadelt met de zorg voor een klein kind is zo routinematig – zie films als ‘Kindergarten Cop’ of ‘The Pacifier’ – en het “acteerwerk” van het kindje zo onnodig gekunsteld, dat zelfs The Rocks charme en zijn megabrede glimlach ‘The Game Plan’ niet van de ondergang kunnen redden. Voor kinderen tussen, zeg, acht en twaalf jaar oud, zal de film ongetwijfeld prima in de smaak vallen, dus in die zin doet de film misschien wat hij moet doen, maar volwassenen die behoefte hebben aan een redelijke portie spontaniteit, intelligentie, of originaliteit in hun films, kunnen deze film beter mijden.

‘The Game Plan’ heeft nog verrassend veel positieve reacties weten te verzamelen onder publiek en critici, waarbij de consensus is dat de film gewoon ongecompliceerd en onschuldig familievermaak vormt. En inderdaad, er komen geen grove grappen of onnodige poep- en plashumor in voor, en de doelgroep zal het best naar zijn zin hebben. Dit is echter verre van genoeg voor een aanbeveling voor deze overbekend aanvoelende feel-good film.

Ex-worstelaar Dwayne ‘The Rock’ Johnson is één van de meest charismatische en interessante kleerkastacteurs die werkzaam is in de filmindustrie. Uiteraard doet hij het goed in actiefilms als ‘Doom’ of ‘The Scorpion King’ maar hij bezit ook een gezonde dosis zelfspot waarmee hij goed tot zijn recht komt in komische rollen (‘Be Cool’, ‘The Scorpion King’). En wanneer hij zijn best doet kan hij een lichtelijk dramatische rol ook nog verkopen, zoals in het geval van de inspirerende mentorfiguur in ‘Gridiron Gang’. Het zou mooi zijn om te kunnen zeggen dat zijn verschillende kwaliteiten op ultieme wijze samenkomen in ‘The Game Plan’ vanwege zijn vertolking van de macho-footballspeler die zijn gevoelige, ouderlijke kant ontdekt, maar de waarheid is dat de genoemde aspecten van zijn personage zo artificieel en oppervlakkig worden gepresenteerd, dat er eigenlijk geen eer aan is te behalen. Toch doet The Rock zijn best om het simpele script te overstijgen en slaagt hier ook nog bijna in. Niets is voor hem te gek en zijn sportiviteit en de overtuiging waarmee hij alles aanpakt, werken bijna vertederend. Wanneer hij in tutu moet optreden in een balletvoorstelling van dochtertje Peyton (Madison Pettis), stort Johnson hier zich met overgave in, en ook een theekransje met de vriendinnen van Peyton, een duik in een schuimend bad, en een slissend optreden in een commercial vanwege een allergische reactie, voert hij vol overtuiging uit. Zelfs wanneer er net een ongeloofwaardige ruzie heeft plaatsgevonden tussen Peyton en Joe, en zij als een bakvis op haar kamer gaat liggen huilen, weet Johnson de gekunsteldheid bijna te doen vergeten met zijn gitaarspel en zangimitatie van Elvis’ ‘Are You Lonesome Tonight’. Peyton draait zich natuurlijk op het juiste moment om met haar waterige oogjes, maar toch blijft de scène nog kijkbaar door Johnsons inzet. Dat is geen slechte prestatie.

Het is jammer dat Madison Pettis zulke vroegwijze, semi-intelligente dialoog te verstouwen krijgt, want op momenten waarop ze haar mond niet open doet en gewoon een kind is, is ze authentiek schattig en vormt ze een mooie combo met spierbundel Johnson. Maar gelukkig zijn er ook nog enkele volwassen acteurs die de film levendig houden en afleiden van de slappe verhaalelementen. Kyra Sedgwick is een leuke koele kikker als de agent van Joe en Roselyn Sanchez zorgt voor enige sensualiteit, en biedt de nodige warmte en “mommie power” in het leven van Peyton, alsmede wat tegengas en advies voor vader Joe.

Sommige scènes of momenten zijn wel degelijk amusant – zoals de eerder genoemde slispartij door een allergische reactie, of een theateroptreden waarbij het hele footballteam komt kijken om hun maatje uit te lachen en uiteindelijk tot tranen geroerd blijkt te zijn – maar het is allemaal helaas wat te weinig om de film tot een aanrader te kunnen maken. ‘The Game Plan’ wordt misschien gepresenteerd als een “familiefilm”, maar in realiteit zullen alleen de kids er plezier aan kunnen beleven. De charme van The Rock maakt een hoop goed, maar ook hij is niet opgewassen tegen een slap script en een irritant kinderrolletje. ‘The Game Plan’ maakt ouders misschien populair bij hun kroost, maar meer dan een veredelde babysitter is de film niet.

Bart Rietvink

Waardering: 2