The Guys (2002)

Regie: Jim Simpson | 85 minuten | drama | Acteurs: Sigourney Weaver, Anthony LaPaglia, Irene Walsh, Jim Simpson, Charlotte Simpson, Julian Trompeter, Katharine Schreiber, Lucas DeBassac, Joshua Ross, Alfredo Narciso, Julia Nelson Black, David Nelson Black, Marcus Collins     

Acht stoutmoedige jongens van de brandweer, die bij de aanslag van 11 september 2001 op het World Trade Center in New York omkwamen, staan centraal in ‘The Guys’. Mede door het tijdstip van uitkomen van de film is er geen ruimte voor spannende actiescènes, heroïsche reddingsoperaties of instortende wolkenkrabbers. Nee, de film bestaat uit een interview van schrijfster Sigourney Weaver met brandweercommandant Anthony LaPaglia.

‘The Guys’ is een eerbetoon aan alle brandweerlieden die de ramp niet overleefden. Daarnaast is het moeizame verwerkingsproces van commandant LaPaglia van belang evenals de persoonlijke gevoelens van schrijfster Weaver. Beide belichamen het lastige rouwproces van de bewoners van New York na 9/11. De film kwam uit in 2002 en heeft een ingetogen toon, omdat de afschuwelijke gebeurtenissen nog vers in het geheugen lagen.

Regisseur Jim Simpson, echtgenoot van Weaver, kiest bewust voor een drama van sobere makelij. De gekozen vorm vergt veel van het talent van beide hoofdrolspelers. Sigourney Weavers spel is vlak en staat in de schaduw van haar tegenspeler LaPaglia. Aan de ene kant probeert zij nuchter een verhaal te maken over de dode brandweerlui en aan de andere kant heeft zij de ramp zelf nog niet verwerkt. LaPaglia imponeert als getormenteerde aanvoerder van een groep brandweerlieden, die niet begrijpt waarom hij nog leeft en veel van zijn collegas omkwamen. Gaandeweg ‘The Guys’ ontwikkelt LaPaglia zich van een emotioneel geblokkeerde man met rode ogen tot een innemende persoon die trots is op zijn manschappen.

Gelukkig wisselt regisseur Simpson het lange gesprek tussen brandweercommandant en schrijfster incidenteel af met impressies van New York na de aanslag. De korte onderbrekingen zijn een welkome afwisseling en tonen, daarnaast, goed hoe ontdaan de New Yorkers zijn over de ramp die hun stad trof. Sigourney Weaver verzorgt de voiceover bij de beelden, maar het filosofische commentaar verveelt al ras en voegt niets wezenlijks toe.

Het gesprek tussen Weaver en LaPaglia  de ruggengraat van de film – blijkt een te smalle basis om anderhalf uur mee te vullen. Gelukkig ontdooit LaPaglia tijdens het interview, maar ‘The Guys’ is te onaantrekkelijk en saai. Je haakt af door een mager script, een even tragisch als voorspelbaar verhaal en het ontbreken van een muzikale score.

Robbert Bitter