The Haunted Airman (2006)

Regie: Chris Durlacher | 83 minuten | drama, horror, thriller, fantasie | Acteurs: Robert Pattinson, Julian Sands, Rachel Sterling, Melissa Lloyd, Daniel Ainsleigh, Scott Handy, Peggy Popovic, Robert Whitelock, Chris Wilson

Ergens in de toekomst. Movie 2 Movie bezocht de opnames van ‘Tussen Kunst & Kitsch’.

Nelleke: “Hallo Fred. Dit object wordt het volgende onderwerp van gesprek. Het is een rechthoekig doosje dat je open kunt klappen. Aan de rechterzijde van het opengemaakte kleinood is een zilveren schijfje te zien. Het is rond en de zijkant is, hoewel het geslepen is, een beetje scherp. Op de kaft en op het ronde schijfje staat de tekst ‘The Haunted Airman’ te lezen. Het geval is recent opgedoken in de huiskamer van een van onze kijkers. Onder het stof en diep verborgen achter een kledingkast.”

Het object is op een kussen gelegd en roteert. Het publiek reageert vol bewondering. Er ontstaat geroezemoes.

Fred: “Nou Nelleke, jij wilt natuurlijk wel weten wat dit is?”

Nelleke: “Houd ons niet langer in spanning, Fred!”

Fred: “Dit, Nelleke, is nu een dvd.”

De zaal luistert in stilte toe. De woorden van de taxateur komen aan.

Fred: “Een dvd staat voor Digital Versatile Disc. Een medium om films mee op te slaan. Dat dingetje is afspeelbaar op zogenaamde dvd-spelers. Vergelijkbaar met een videoband, maar dan met scherper beeld en geluid.”

Nelleke: “Ongelooflijk! Een dvd.”

Fred: “Inderdaad, maar helaas is deze dvd niet zo bijzonder. Het uit een stoffig archief geplukte ‘The Haunted Airman’ is namelijk niet zo’n bijster goede rolprent en zal absoluut nooit of the nimmer in de annalen van de cinematografische geschiedenis terechtkomen.”

Het publiek kan laatdunkend gedrag niet onderdrukken. ‘Hoezo niet dan?’ Onrust maakt zich van hen meester.

Nelleke: “Rustig aan mensen. We zijn nog niet klaar. Vertel Fred, waarom is deze dvd dan niet zo bijzonder? Er staat het logo van de BBC op de hoes. Dat is toch goed?”

Fred: “Dvd, de laatste letter slaat op disc. ‘The Haunted Airman’ is een kleine film die inderdaad in samenwerking met de BBC is gemaakt. Dat goddelijke instituut dat u (kijkt naar de zaal) wellicht kent van de weergaloze opera’s en machtig mooie natuurdocumentaires, heeft gefaald bij deze rolprent. De kwaliteitscontrole had vast met een baaldag te kampen.”

Zaal lacht voorzichtig.

Nelleke: “Kostelijk Fred! Kostelijk! Maar waarom is deze film dan zo erbarmelijk?”

Fred: “Welnu, het heeft een reden dat een archeoloog de kelders van de Britse omroep is ingegaan. Met gevaar voor eigen leven. Niet zozeer vanwege grafrovers of bandieten, maar omdat het instituut zowat het gehele archief al uitgekamd heeft en op dvd gezet heeft. De resten die in de kelder ronddwalen moeten derhalve zo tergend onder de maat zijn dat er een reden moet zijn dat ze nog niet uitgegeven zijn. Deze relatief jonge film, daterend van deze eeuw, is namelijk nog niet eerder uitgebracht. Dat stinkt Nelleke!”

Rumoer in de zaal.

Fred: “Dit vehikel is enkel uitgebracht, omdat Robert Pattinson erin meespeelt. Deze jongeman is mateloos populair onder jonge meisjes, omdat hij zo enorm de blits maakte in ‘The Twilight Saga’. Een filmreeks over vampieren die smachten naar de geneugten van het vlees, maar hun emoties onderdrukken. Vanwege de hipheid van deze jonge snaak is besloten dit kleinood op dvd uit te brengen. Dat deze psychologische thriller enorm saai en traag is, zal weinig mensen aanspreken.”

Nelleke: “Zo’n mieters modern medium is traag?”

Fred: “De film is traag, Nelleke, niet de dvd. Pattinson vertolkt een getraumatiseerde gevechtspiloot ten tijde van de Tweede Wereldoorlog die in een gesticht beland, nadat hij door een ongeluk vanaf zijn middel verlamd raakt. De man heeft ze niet meer op een rijtje en wordt paranoïde, wat resulteert in hysterische orgelmuziek, een paar minispinnen die in close ups voorbij hupsen en een verschrikt kijkende Pattinson. De achtvoetige wezens staan voor de angsten van de piloot die bang is dat de kruipbeesten ‘zijn ziel stelen’. Verder moet een afkeurenswaardige relatie tussen de piloot en zijn tante voor een onbehaaglijk gevoel zorgen, maar deze amoureuze escapades zijn alles behalve meeslepend en doen gekunsteld aan.”

De zaal valt stil.

Fred: “Daarnaast wil ik zeggen dat Pattinson niet goed uit de verf komt in deze film. Dat ligt meer aan de vrij statische regie en het saaie script dan aan zijn kunnen. Vanwege zijn nobele gelaatstrekken, valt de film weliswaar uit te zitten maar spetterende cinema levert het niet op. Daarnaast eindigt de rolprent wel heel abrupt en wordt de altijd ondergewaardeerde Julian Sands…”

Nelleke: “…Dat is nog eens een acteur!”

Fred: “De spijker op z’n kop, Nelleke. Sands speelt een schimmige psycholoog en is verreweg het interessantste personage uit de film. Helaas is zijn speeltijd veel te beperkt. Zonde!”

Afkeurend geluid vanuit de zaal.

Nelleke: “Goed Fred. Hartstikke duidelijk. Dan nu de hamvraag: Wat is ‘The Haunted Airman’ nu eigenlijk waard?”

Fred: “De waarde van dit object valt tegen, Nelleke. Verliefde bakvissen zullen wegsmelten bij Pattinson, maar het gegeven dat hun held als een verlamde kettingroker opduikt en een bijzonder rare snuiter vertolkt, zal hen tegenstaan. Liefhebbers van het boek ‘The Haunting Of Toby Jugg’ uit 1948 waarop deze productie is gebaseerd zullen ook niet op deze laffe vertoning zitten te wachten. Dit product is met name interessant voor enthousiaste Pattinson-fans die werkelijk alles waar hun idool in meespeelt, willen bezitten. Fans van het boek die toevallig langs de uitverkoopbak van een platenzaak lopen en dit kleinood zien, kunnen de film ook een kans geven. Maar de cinefiel die een klassieker of meesterwerk verwacht, zal bedrogen worden. Het BBC-logo staat niet altijd voor kwaliteit en dat geeft dit product een zekere historische relevantie. Zelfs dit machtige instituut vertoont tekenen van menselijke onkunde en wie had dat verwacht?”

Zaal wordt onrustig. De eerste bezoekers maken aanstalten om te vertrekken.

Nelleke: “Eh…Bedankt Fred. Tot de volgende keer maar weer!”

Voorzichtig geklap. Het gebouw stroomt leeg. Schunnige opmerkingen en hoongelach ebben langzaam weg, terwijl de laatste bezoekers vertrekken.

Frank v.d. Ven