The Housemaid – Hanyo (2010)

Regie: Im Sang-soo | 107 minuten | thriller | Acteurs: Jeon Do-yeon, Lee Jeong-jae, Ahn Seo-hyeon, Seo Woo, Yoon Yeo-jeong

Eun-Yi (Jeon Do-yeon) is gescheiden en heeft een armoedig baantje als bordenwasser. Zij woont in bij haar vriendin in een piepklein en armoedig flatje, zij slapen in hetzelfde bed. Hun leven bestaat uit hard werken met weinig vooruitzicht op betere tijden. Onverwacht krijgt Eun-Yi een buitenkans om aan haar situatie te ontsnappen. Zij mag als dienstmeisje komen werken bij een steenrijke familie. De oudere huishoudster mevrouw Cho (Yoon Yeo-jeong) huurt haar in en leert haar alles over de sociale verhoudingen die er heersen. In de wereld van haar nieuwe werkgever geldt een totaal andere mores dan Eun-Yi gewend is. De extreme rijkdom van haar baas leidt naar een meer dan overdadig weelderige inrichting van een enorme villa. De familie oogt beschaafd en welgemanierd en ze zijn modieus chic gekleed. Zij behandelen hun huispersoneel welwillend maar laten hen gelijktijdig doordringend voelen dat zij in hun ogen een voetveeg zijn. Het loon en de extraatjes dat het huispersoneel ontvangt vergoedt echter veel tot alles en laat hen hun frustraties onderdrukken.

Hoon (Lee Jeong-jae), de heer des huizes, is een zogeheten ‘kleine keizer’.  Hij komt uit een vermogend gezin en is van jongs af aan gewend alles te krijgen wat hij verlangt. Zijn wil is wet, hij hoeft maar te kikken (zonder te wikken) en iedereen knipt en buigt en schikt zich. Hoons echtgenote Hae Ra (Seo Woo) en zijn schoonmoeder schikken zich in deze situatie omdat hij hun status en weelde verschaft, zijn grillen zijn de prijs die zij hiervoor betalen. Hoons echtgenote is zwanger van een tweeling, zij zal binnenkort bevallen. Eun-Yi kan het uitstekend vinden met hun dochtertje Nami (Ahn Seo-hyeon) en de verhouding tot haar werkgeefster Hae Ra is goed. Complicaties volgen echter snel: de heer des huizes maakt al snel duidelijk dat hij met Eun-Yi een seksuele relatie wil aangaan. Als hij haar ’s nachts opzoekt, gaat zij zonder enige aarzeling op zijn avances in en een geheime relatie ontstaat. Eun-Yi wordt niet gehinderd door enige morele bezwaren jegens diens zwangere echtgenote en vindt een avontuurtje met haar machtige baas wel leuk. Volgens haar zal dit zonder gevolgen kunnen blijven.

Hun verhouding blijft echter niet verborgen voor de huishoudster, mevrouw Cho. Er ontgaat haar niets van wat er in huis gebeurt. Eun-Yi raakt zwanger, maar weet dat zelf op dat moment nog niet. De huishoudster ziet daarentegen de voortekenen van de zwangerschap en realiseert zich dat de situatie levensbedreigend is voor de sociale verhoudingen in de familie. Zij licht de moeder van de echtgenote in. Als schoonmoeder ten koste van alles aan deze relatie een eind wil laten maken leiden de ontwikkelingen tot een steeds verder uit de hand lopende explosieve situatie. De toestand wordt onbeheersbaar en de gevolgen zijn voor iedereen dramatisch… Regisseur Im Sang-soo verpakt in zijn film de nodige maatschappijkritiek op de Koreaanse verhoudingen tussen arm en rijk. De verhaallijn van de film is echter bijzonder mager en doet qua gegeven niet onder voor de inhoud van een van de vele romannetjes uit de Bouquetreeks. Het verhaal bevat de nodige clichés met een rijke werkgever en het arme en wat naïeve dienstmeisje en de boze schoonmoeder die zit te stoken. Aan het einde pakt de regisseur wel heel fors uit en trekt alle registers open (of gaat hij daarbij zelfs over de top?) om de nodige dramatische (maar evenzeer surrealistische als theatrale) effecten te bereiken.

De karakters van de diverse personages worden weinig uitgediept. ‘The Housemaid’ is vooral fraai en uitbundig in zijn beeldtaal en laat zien dat er weinig morele beperkingen zijn als mensen hun eigen belangen veilig willen stellen. De graatmagere inhoud van het verhaal en de soms weinig geloofwaardige situaties worden in visueel opzicht gecompenseerd door ‘mooifilmerij’ van de eerste orde. De camera verwent de ogen en glijdt observerend langs allerlei details van de magnifiek ingerichte woning. De muziek past absoluut bij het sfeertje dat de film oproept. Zonder meer storend zijn de gekunstelde gebaartjes en de manier waarop de betrokkenen elkaar in de woning voortdurend gadeslaan en bespioneren met lange dreigende blikken die overkomen als kitscherige edelpulp gelijk afleveringen van “GTST”.  ‘The Housemaid’ is een wat minder geslaagd geschenk in uiterst luxueuze cadeauverpakking en daarmee mooi maar leeg tegelijk.

Rob Veerman

Waardering: 2

Bioscooprelease: 11 november 2010
DVD-release: 13 november 2012