The Incredible Hulk (2008)

Regie: Louis Leterrier | 115 minuten | actie, science fiction, thriller | Acteurs: Edward Norton, Liv Tyler, Tim Roth, William Hurt, Robert Downey Jr., Stan Lee, Tim Blake Nelson, Lou Ferrigno, Ty Burrell, Christina Cabot, Peter Mensah, Chris Owens, Jay Hunter

‘Hulk’ betekent letterlijk ‘kolos’. In de populaire tv-serie uit de jaren 70 werd deze door een mens gespeeld, de bodybuilder Lou Ferrigno. In deze en de vorige hulkfilm figureert hij slechts als bewaker, want de hulk van nu komt uit de computer en heeft qua afmetingen niet veel meer met een mens te maken. Het aloude principe van een razende schaduwkant die soms zijn gezicht laat zien is natuurlijk algemeen bekend. Elk mens heeft zo’n schaduwzijde en met het beroemde verhaal van Jeckyll & Hyde is dit al eens letterlijk vormgegeven. The Hulk is hier een variatie op, maar dan aardiger, hij staat aan de kant van the good guys, zeg maar. Daarnaast is hij een soort Frankenstein, een uit de hand gelopen experiment. En tot slot een variatie op King Kong, ook inhoudelijk, want net als zijn gorillabroertje neemt ook hij dit keer een meisje in bescherming.

De titel van deze film (niet ‘The Hulk’ maar ‘The Incredible Hulk’) verwijst heel letterlijk naar de strip en blijft veel dichter bij de oorspronkelijke vorm dan de vorige verfilming uit 2003. Die kwam nota bene van de hand van Ang Lee (‘Brokeback Mountain’!), die de film overigens wel een prettige eigen touch gaf, zoals het hoort bij een goede regisseur. Louis Leterrier, de regisseur van deze film, is jonger, kneedbaarder en maakte tot dusver alleen naam met actiefilms als ‘The Transporter’ (1&2). Met ‘The Incredible Hulk’ levert hij ondanks de minder duidelijke handtekening, een volwaardige actiefilm af.

Het is een fijne gewoonte geworden comic book superhelden door goede acteurs te laten spelen, onder het motto: “het kost wat, maar dan heb je ook wat.” Dat pakte bij Batman en Spider-Man ook al zeer goed uit. Dit keer is Edward Norton aan de beurt. De rol van Bruce Banner past hem goed, maar biedt hem overigens geen mogelijkheden tot grote prestaties. Toch is het altijd prettig een vaardige acteur aan het werk te zien. In een spannend eerste deel (ongeveer drie kwartier) is hij als een soort Jason Bourne op de vlucht voor de overheid, wat hem in exotische oorden doet belanden. De sequentie in Brazilië is tof gedaan, mooie locaties, mooi gefilmd en ook inhoudelijk meeslepend.

Gaandeweg, eigenlijk vanaf het moment dat Banner weer terug is in Amerika, begint de film af te zakken naar het gewone gooi- en smijtwerk. Nortons alter ego neemt meer en meer de overhand en de acteur wordt vervangen door een groene animatie. Tim Roth, de held uit ‘Reservoir Dogs’ (1992), neemt overtuigend de bad guy voor zijn rekening en loopt lekker te schmieren, maar aan het einde is ook zijn rol vervangen door een grote broer uit de computer. In een gevecht der titanen moet de climax volgen, maar die valt wat tegen, misschien juist wel omdat er bijna geen echte acteurs meer aan te pas komen.

Ook subtiliteit en inhoud verliezen hun rol zodra de auto’s weer om je oren vliegen, wat op zich logisch is. En okay, het is moeilijk om al die shots te schieten en zeker knap gedaan – een wijk in New York nabouwen en er vervolgens zeer gecompliceerde vecht- en vernielscènes opnemen waarbij computer en echte beelden continue door elkaar lopen is indrukwekkend – maar het verveelt een beetje, we hebben dit al zo vaak gezien. Wanneer de Hulk eindelijk iedereen heeft laten zien wie de baas is, springt hij van gebouw naar gebouw uit het beeld weg, wat erg aan Spider-Man doet denken. En dat is bijna symbolisch voor de films van Marvel: ze beginnen op elkaar te lijken, als indrukwekkende eenheidsworsten, die met een lekker sausje als warme broodjes over de toonbank gaan, dat is zeker!

Arjen Dijkstra

Waardering: 3

Bioscooprelease: 19 juni 2008