The Island on Bird Street (1997)
Regie: Søren Kragh-Jacobsen | 107 minuten | drama | Acteurs: Patrick Bergin, Jacob Rasmussen Jordan Kiziuk, Jack Warden, James Bolam, Simon Gregor, Lee Ross, Michael Byrne, Sian Nicola Liquorish, Heather Tobias, Suzanna Hamilton
‘The Island on Bird Street’ is gebaseerd op het gelijknamige en semi-autobiografische boek van de Israëlische schrijver Uri Orlev. De film vertelt het verhaal van de elfjarige Alex die samen met zijn vader en oom in een Joods getto in Polen woont. Vader en oom werken in een fabriek en Alex – die eigenlijk elke dag ondergedoken moet zijn omdat de nazi’s kinderen oppakken als ze deze zien – komt al slenterend door het getto zijn dagen door. Hij wordt hierin vergezeld door zijn vriendje Sneeuw, een witte muis. Als er op een dag een ‘selectie’ plaatsvindt (de nazi’s selecteerden onwillekeurig mensen op straat om deze vervolgens weg te voeren naar concentratiekampen), worden de vader en oom van Alex meegenomen. Alex’s vader draagt zijn zoon op om in het getto te blijven, zich goed te verstoppen en te wachten op hem, hij belooft hem zo snel mogelijk op te komen halen. Dit is het begin van een zware strijd om te overleven in een getto dat op het eerste gezicht zo uitgestorven lijkt, maar waar het wemelt van vijanden.
De film laat zien hoe de moedige Alex voor zichzelf weet te zorgen. Hij vindt eten dat onder de planken in de huizen is verstopt, zo af en toe tovert hij ergens water vandaan waar hij zich mee kan wassen en hij stuit op allerlei geheimzinnige plekjes waar hij zich uitstekend weet te verstoppen voor de nazi’s, die zo af en toe het getto komen controleren op achtergebleven onderduikers.
De Poolse stad Wroclaw diende als decor voor de film en doet door zijn grauwe straten en in puin liggende getto behoorlijk denken aan een stad tijdens een periode van oorlog. Geen prettig beeld om ruim anderhalf uur naar te kijken, maar helaas wel de werkelijkheid. Een klein minpuntje is dat de film geheel in het Engels gesproken is. Dit roept het gevoel op dat de film zoveel mogelijk publiek probeert aan te trekken, in plaats van een echt verhaal – een geschiedenis – te vertellen. Als de acteurs allemaal hetzelfde Engelse accent zouden hebben zou dit wellicht niet eens zo storend zijn. Het merkwaardige is echter dat verschillende acteurs een totaal verschillend accent hebben. Zo klinkt de jonge Alex op en top Brits, terwijl zijn vader een duidelijk Scandinavisch accent heeft en oom Baruch klinkt alsof hij uit geen van beiden gebieden komt. De familierelatie wordt hierdoor niet erg geloofwaardig. Het enige dat nog enigszins klopt is het feit dat de Gestapo Duits spreekt.
‘The Island on Bird Street’ is een redelijk goede film, hier en daar een tikkeltje ontroerend en uiteraard bijgestaan door de nodige, op de emoties spelende, muziek. Een tikkeltje traag is de film wel, maar ja het is nou eenmaal geen spannende oorlogsfilm gevuld met actie en gevechtsscènes waarbij (te) veel doden vallen. Het is een bijzonder verhaal, gezien door de ogen van een kind. Geen doorsnee oorlogsfilm dus. Ook niet een die per se bovenaan je must see lijstje hoeft te staan. Voor de geïnteresseerden in de Tweede Wereldoorlog een prima film.
Daphna Berger
Waardering: 2.5
Bioscooprelease: 23 oktober 1997