The Kid Brother (1927)
Regie: Ted Wilde, J.A. Howe | 84 minuten | drama, komedie, familie, romantiek | Acteurs: Harold Lloyd, Jobyna Ralston, Walter James, Leo Willis, Olin Francis, Constantine Romanoff, Eddie Boland, Frank Lanning, R. Yearsley
Harold Hickory is de jongste zoon van sheriff Jim Hickory die net als zijn twee oudste zonen een echte mannetjesputter is. Bij afwezigheid van een vrouw is Harold degene die op de boerderij de huishoudelijke klusjes verricht, maar dan op zijn eigen manier. Gewassen kleren worden vastzittend aan de lijn door de wringer gehaald en via een vlieger hoog in de lucht in de wind te drogen gehangen. Ook afwassen gebeurt op een erg fantasievolle manier, maar het huishouden loopt wel op rolletjes. Dat is echter niet de ambitie van Harold die net als zijn vader en broers graag respect wil hebben en als een echte kerel in het leven staan.
Verkleed als sheriff geeft hij per ongeluk aan een reizend gezelschap, dat theater combineert met de verkoop van een speciaal medicijn, een vergunning om zich in het stadje te vestigen. De lieftallige Mary had hij bij binnenkomst van het stadje al opgemerkt en later treedt hij op als reddende engel als een van haar collega’s haar in het bos lastig valt. Als hij haar dan ook nog eens onderdak aanbiedt als de tent en huifkar van het gezelschap in rook opgaan, kan hij bij haar geen kwaad meer doen. Zij is dan ook degene die hem, als het geld gestolen wordt dat de gemeenschap voor de aanleg van een dam bijeen heeft gebracht en bij zijn vader in bewaring had gegeven, aanspoort zijn vader van alle blaam te zuiveren door de dieven te vangen en het geld te retourneren. Ze is vol vertrouwen op de goede afloop.
Jeetje, wat een waterval aan inventieve grappen, fysieke humor, goed acteerwerk en vernieuwende cinema. Een paar dingen zijn te opvallend om onvermeld te laten. Als er een vergadering zal plaatsvinden in het stadje over de bouw van de dam, lopen Harolds broers en vader een voor een vastbesloten de deur uit. Ook Harold loopt met daadkrachtige tred de deur uit en daarna zie je een lege kamer.
Dit duurt even en dan wordt je verwachting bewaarheid en zie je Harold terugkeren in de ruimte, omdat hij van zijn vader moet thuisblijven. Dit moment van afwezig zijn van elke handeling waarin tegelijkertijd zoveel betekenis ligt besloten, is een novum in de zwijgende films waarin het aaneenrijgen van grappen in een zo hoog mogelijk tempo gelijkstaat aan een wetmatigheid. Het andere is de onbeschrijflijk mooie en grappige afscheidsscène in het bos. Mary keert na het incident met haar collega terug naar het stadje en Harold wil haar nog wat vragen en naroepen.
Hij klimt in een boom en daarin klimt hij hoger en nog hoger en nog hoger en nog hoger. Het effect dat gesorteerd wordt door middel van een speciale installatie is meer dan grappig, het dwingt bewondering af voor het technische vernuft wat erachter zit en voor het brein dat zo’n volstrekt nieuwe manier van filmen heeft bedacht met zulke ingrijpende visuele en daardoor ook dramatisch sterke gevolgen, een wegbereider voor talloze anderen. Om in de woorden van het reizende gezelschap te blijven: komt dat zien, komt dat zien…
Diana Tjin-A Cheong