The Last Run (2004)

Regie: Jonathan Segal | 93 minuten |  drama, komedie | Acteurs: Fred Savage, Amy Adams, Steven Pasquale, Andrea Bogart, Erinn Bartlett, Vyto Ruginis, Robert Romanus, Ray Baker, Abby Brammell, Amanda Swisten, Lisa Arturo, Jillian Bach, Ina Barron, Judith Benezra, Art Bonilla, Sharon Brathwaite-Sanders, Nahtasha Budhi, Todd M. Camhe    

Het is bij sommige films lastig om te ontdekken waar ze hun bestaansrecht aan ontlenen. ‘The Last Run’ valt zeker binnen deze categorie. Want het is volstrekt onduidelijk wat deze film de gemiddelde liefhebber te bieden heeft. In ‘The Last Run’ maken we kennis met Steven Goodson (Fred Savage). Steven heeft het prima voor elkaar, want ondanks zijn gewone leven (hij heeft een simpele kantoorbaan), heeft hij het toch voor elkaar om al drie jaar een relatie met de vrouw van zijn leven, het bloedmooie model Chloe (Andrea Bogart), te hebben. Als hij er in het begin van de film echter achterkomt dat ze al een aantal maanden vreemdgaat, dumpt hij zijn grote liefde en is er maar één remedie tegen zijn liefdesverdriet: met zoveel mogelijk vrouwen naar bed gaan.

Aanvankelijk denk je nog dat ‘The Last Run’  een romantisch getinte komedie is. Op advies van zijn beste vriend Jack (Steven Pasquale) besluit Steven op vrouwenjacht te gaan. De eerste paar versierpogingen van hem mislukken echter finaal en het lukt hem ook maar niet om over zijn liefdesverdriet heen te komen. Zodra hij echter een paar keer succes heeft gehad, gaat het helemaal mis, zowel met Steven als met de film zelf. Vanaf dit moment doet Steven niks anders dan met de ene na de andere vrouw het bed delen, veelal tegen betaling maar soms ook door ze ‘gewoon’ te versieren. De kijker verliest dan ook alle sympathie die hij of zij in het begin nog met Steven had. De ordinaire en respectloze manier waarop hij met de vrouwen omgaat zorgt ervoor dat het lastig wordt om geen hekel aan hem te krijgen.

De bijrollen zijn ook niet veel beter. Want hoewel Jack op het eerste oog gelukkig getrouwd is met de lieve Alexis (Amy Adams), is ook dit slechts schijn. Waar Steven alleen maar op seks uit is, doet Jack het puur voor het geld van Alexis en haar familie. Het enige sympathieke karakter uit de film, dat van Alexis, wordt compleet naar de achtergrond geschoven ten koste van al het seksuele geweld dat je te zien krijgt. Nee, van de karakters moet deze film het dan ook zeker niet hebben. Zo is Steven er ook helemaal niet het type voor om de enorme womanizer te spelen die elke vrouw kan krijgen die hij maar wil. In het begin van de film wordt hij juist als een beetje een doorsnee persoon neergezet die mazzel had met een vrouw als Chloe als vriendin. Zijn transformatie naar womanizer komt dan ook redelijk uit de lucht vallen en is niet logisch.

Het tweede deel van de film is dan ook vrij doelloos. Veel meer dan Steven die met de ene na de andere vrouw het bed deelt krijg je niet te zien. De negentig minuten die de film duurt voelen veel te lang aan. Het laatste deel is redelijk overbodig en als kijker ben je er op dat moment allang klaar mee. Want ook de latere scènes waarin een jongetje van negen probeert om Steven de les te lezen en op het rechte pad te krijgen zijn eerder lachwekkend te noemen. ‘The Last Run’ is een film waarbij je zodra het voorbij is eigenlijk alweer vergeten bent dat je hem gezien hebt. En dat is misschien maar beter ook.

Martijn Scheepers