The Librarian II: Return to King Solomon’s Mines (2006)
Regie: Jonathan Frakes | 95 minuten | actie, avontuur, fantasie | Acteurs: Noah Wyle, Gabrielle Anwar, Bob Newhart, Jane Curtin, Olympia Dukakis, Robert Foxworth, Erick Avari, Lisa Brenner, Tamsin MacCarthy, Zahn McClarnon.
‘The Librarian II: Return to King Solomon’s Mines’ begint een jaar na het einde van het eerste deel. Hoofdpersonage Flynn Carsen is ondertussen heel wat ervaringen rijker. Meteen aan het begin zien we hem als een echte Indiana Jones een oud en kostbaar relikwie uit de handen halen van geboefte, dat zo lijkt te zijn weggelopen uit de ‘Mad Max’-serie. Als wilde motormuizen in het leer komen ze onze Flynn te paard achterna, die dit vreemde gajes echter fraai weet te ontduiken. De toon lijkt gezet: Onze onervaren boekenwurm is een held geworden. Gelukkig wordt deze toon meteen de kop ingedrukt als we hem vervolgens een serie slechte grappen zien maken op het werk. En Flynn is weer helemaal de oude als hij thuiskomt en zijn moeder een surprise-party voor hem blijkt te hebben georganiseerd. ‘I thought I’d died and gone to hell.’ weet hij er nog uit te brengen, met het schaamrood op zijn kaken van alle aandacht. Als zijn moeder hem dan ook nog probeert te koppelen aan een meisje, zijn eigen nichtje nota bene, is het feest compleet. Flynn heeft misschien wat meer avonturen beleefd, diep van binnen is hij niets veranderd.
Helaas is de originaliteit na deze aaneenschakeling van leuke scènes het verdere verloop van de film ver te zoeken, op de wel erg bizarre ontmoeting met Jomo, een verdwaalde Afrikaan, na. Flynn moet op zoek naar een kaart en de legenda om de schatkamer van koning Salomo te vinden. Daarbij wordt hij tegengewerkt door een enge, kale man en meegeholpen door een fris en fruitig meisje. Verder denkt Flynn nog veel na over zijn vader, die hij nooit goed gekend heeft. Uiteraard worden op het einde alle eindjes bij elkaar geknoopt in een dramatisch lelijke climax. Goedkope computereffecten vallen tegenwoordig erg op, nu we allemaal de dure, levensechte effecten in de bioscoop kunnen zien. Ook de climax van ‘The Librarian II’ heeft hieronder te lijden. Gelukkig beschikten de makers over genoeg zelfkennis om deze effecten zoveel mogelijk te vermijden. De gehele film is op locatie geschoten, waarvan het grootste gedeelte in Kenia, een prachtig land dat optimaal wordt benut door de camera. Uitgestrekte vlakten met een laaghangende zon. Badende nijlpaarden in een rivier. De prachtige, letterlijk en figuurlijk levensechte beelden vormen de achtergrond van het popcornverhaal. De bordkartonnen personages lijken er haast misplaatst rond te lopen. Terwijl een Keniaanse stam met een ingewikkeld paringsritueel bezig is, lopen Flynn en zijn vriendin er lomp doorheen zonder oog te hebben voor de mensen. Niet dat de film een anti-imperialistisch punt wil maken. Zulke hoogdravende pretenties heeft de film absoluut niet. Het gaat puur om vermaak voor het hele gezin, met de Indiana Jones-films als het grote voorbeeld.
Het sterke punt aan het eerste deel van ‘The Librarian’ was dat je als kijker altijd het gevoel had dat de makers zich zeer zelfbewust waren van hun eigen popcornverhaal en er niet te zwaar aan tilden. Ook het tweede deel blinkt daar weer in uit. Noah Wyle weet precies de juiste combinatie te vinden tussen een enthousiaste Spongebob, een altijd-twijfelende nerd en de stoere avonturier tegen wil en dank. Het verhaal is wat magerder, de beelden en cameravoering beter, en helaas kan de leegte die Kyle MacLachlan na het eerste deel achterliet niet worden opgevuld, zodat Wyle geen tegenstander van formaat meer tegenover zich ziet. Toch blijft ‘The Librarian II’ nog altijd slimmer dan veel van zijn veel duurdere bioscoopbroertjes.
Jelmer van der Lucht
Waardering: 3