The Mad Monkey – El sueño del mono loco (1989)
Regie: Fernando Trueba | 103 minuten | thriller | Acteurs: Jeff Goldblum, Miranda Richardson, Anémone, Daniel Ceccaldi, Dexter Fletcher, Liza Walker, Jerome Natali, Asunción Balaguer, Arielle Dombasle, Micky Sébastian
Fernando Trueba, voor velen een onbekende naam, is een Spaanse regisseur die – zeker in eigen land – de nodige filmprijzen in de wacht heeft gesleept. Ook heeft hij de Spaanse schone Penélope Cruz in twee films geregisseerd, waarvan ‘Belle époque’ de meest bekende is. Trueba kwam in 1989, na vijftien jaar ervaring als regisseur, producer en scenarioschrijver, met ‘The Mad Monkey’ op de proppen. Dat hij toen al zoveel ervaring had is niet direct aan de film af te lezen. Deze komt namelijk wat amateuristisch over, zeker op het gebied van camera en montage. Wanneer je echter wat langer kijkt, blijkt de film best intrigerend te zijn.
Dit heeft voor een groot deel te maken met de acteurs en met name met de door Jeff Goldblum vertolkte hoofdrol. Goldblum is een acteur die – met zijn lange, spinachtige lijf en zijn karakteristieke kop – alle aandacht naar zich toetrekt. De close gefilmde stijl van ‘The Mad Monkey’ speelt hier goed op in. Jeff Goldblum zette in 1978 in ‘Invasion of the Bodysnatchers’ reeds de toon voor het soort film waarin hij de rest van zijn carrière uit zou blinken. Vanaf dat moment werd hij voornamelijk gecast als excentriek, intelligent type, mannelijk en tegelijkertijd een tikje onmenselijk. Zijn beste rollen speelde hij in Cronenberg’s ‘The Fly’ en Spielberg’s ‘Jurassic Park’. Mede dankzij Jeff Goldblum blijkt, wat op het eerste gezicht overkomt als een B-film met een warrig plot, in feite een behoorlijk interessante film te zijn. Het type film dat je vandaag de dag niet vaak meer tegenkomt. De film gaat niet alleen over het maken van een film – wat tot een interessante gelaagdheid leidt – maar verwijst bovendien veel naar oudere films en heeft qua stijl het nodige weg van ondermeer film-noir en de Franse nouvelle vague (eind jaren vijftig, begin jaren zestig). Door de onheilspellende, trage filmmuziek waan je je in een Hitchcockproductie als ‘Vertigo’ en de muziek zou ook niet misstaan in een spookhuis.
‘The Mad Monkey’ is ondanks de vage plot en het ietwat slonzige uiterlijk wel degelijk de moeite waard voor liefhebbers van films waarin droom en werkelijkheid moeilijk te scheiden zijn. Laat je meevoeren door een wereld van intriges, incest, moord, jaloezie en een sprankje hoop en oordeel niet te snel. Een absolute aanrader voor fans van Jeff Goldblum en mogelijk ook de moeite waard voor mensen die de recente Spaans/Engelse productie ‘El Maquinista’ (‘The Machinist’, 2004) interessant vonden: verwacht een iets minder sterke film, met krachtige vertolkingen, een dromerige sfeer, een hoop dramatiek en een overwegend blauwe look.
Vincent Nijman