The Marc Pease Experience (2009)

Regie: Todd Louiso | 84 minuten | komedie, drama, muziek | Acteurs: Ben Stiller, Anna Kendrick, Jason Schwartzman, Gabrielle Dennis, Ebon Moss-Bachrach, Zachary Booth, Jay Paulson, Carissa Capobianco, Kelen Coleman, Cullen Moss, Amber Wallace, Patrick Stogner, Kassie Hight, Brandon G. Holley, Quentin Kerr, Jenny Gulley, Twyla Banks

Ergens in 2009, Hollywood

Bobo: “He jongen, ikbenjenaamvergetenwatwashetookalweer, kom eens hier.”

Stagiair: “Hallo meneer, de naam is Robe…”

Bobo: “Ja ja, Bob het is al goed. Luister, hoe heet die acteur ook alweer die hilarische films heeft gemaakt als ‘Meet The Fockers’ en ‘A Night At The Museum’?

Stagiair: “Ehm…Dat is Ben Stiller meneer.”

Bobo: “Ben Spiller, oké. Die moet ik hebben. Die grappenmaker levert geld op en ik wil hem in een film hebben. Regel het.”

Stagiair: “Goed meneer, maar wat moet ik tegen zijn agent zeggen? Waar gaat die productie over?”

Bobo: “Haha, nou zeg maar dat hij een riant salaris krijgt en in een kostelijke rolprent terechtkomt. Dan hapt ie wel.”

Stagiair: “Doe ik meneer. Kan ik het script alvast opsturen?”

Bobo: “Script? Oh ja, dat moet ook nog. Ik heb een neefje dat graag schrijft. Hij heeft laatst een 9 voor zijn opstel over schildpadden gekregen. Dat komt goed. Ik zet hem aan het werk. Volgende week is het af.”

Stagiair: “Is dat niet wat kort meneer? Een komedie heeft goede grappen nodig en meneer Stiller zal vast niet zomaar elk script accep…”

Bobo: “He snotaap! Wie zit hier al veertien jaar in het vak! En grappen? Het is toch al hilarisch dat Stiller erin zit. Hij heeft de lach aan z’n kont hangen!”

Stagiair: “Maar zonder grappen is het toch niet mogelijk om een komedie te ma..”

Bobo: “Jij durft wel, hè! Hou ik wel van, maar nu is het genoeg. Geef maar door aan Spiller dat het gierend leuk wordt en dat hij een mooi bedrag krijgt.”

Stagiair: “Stiller meneer. Ben Stiller.”

Bobo: “Ja ja. Oh, vraag die knakker van die rare arthousefilms ook maar voor deze film. Jason Schwartzman. Die jongen trekt een ander soort publiek, zodat we in arthousekringen ook kunnen scoren. En met de verbouwing van de villa kan ik wel een extra zakcentje gebruiken.”

Stagiair: “Goed meneer. Wie regisseert?”

Bobo: “Waarom die idiote vragen, jongen? Heb jij een idee, wijsneus?”

Stagiair: “Nou meneer, een tijd geleden zag ik ‘Love Lisa’, een tragikomedie over een weduwnaar die benzinedampen snoof om over het verlies van zijn vrouw heen te komen. Philip Seymour Hoffman was briljant in de hoofdrol. Todd Liouso is een beginnend regisseur en maakte veel indruk op me met die film. Misschien is hij…”

Bobo: “Beginnend? Mooi, dat scheelt in kosten en hij is kneedbaar. Ja, die nemen we. Nou waar wacht je nog op? Bel hem!”

Stagiair: “Goed meneer, maar ik vraag me wel of hij zich in wil zetten voor een plotloze komedie zonder grappen en richting.

Bobo: “Je moet nog veel leren jongen. Geld. Het antwoord is geld. Met zo’n cast en een aardige regisseur trek je publiek. En publiek is geld. Zo lang er een mooie filmposter is gemaakt, er een bekende kop in zit en er een beetje reclame tegenaan gooit, kom je er wel. Oh, musicals zijn hip. Ik zal tegen m’n neefje zeggen dat hij een verhaaltje over een gevallen musicalster moet schrijven. Lachen toch?”

Stagiair: “Ja, meneer. Ik zal ervoor zorgen dat de film volgende maand klaar is.”

Bobo: “Kan het niet sneller? Ik wil ook m’n bioscoopzaal verbouwen.”

Frank v.d. Ven