The Postman Fights Back – Xun cheng ma (1981)
Regie: Ronny Yu | 96 minuten | actie | Acteurs: Yun-Fat Chow, Cherie Chung, Mei Sheng Fan, Eddy Ko, Ka-Yan Leung, Yat Chor Yuen
Elke Hongkongse filmacteur heeft wel eens in een martial-arts film gespeeld. Dat is bijna onontkoombaar, omdat het genre daar net zo gewoon is als hier de politiefilm. Of alle acteurs ook echt kunnen vechten is de grote vraag. Acteurs als Jet Li, Stephen Chow en Jackie Chan kunnen het zeker, maar Chow Yun Fat is een twijfelgeval. Het team dat verantwoordelijk was voor de vechtchoreografieën van ‘The Postman Fights Back’ deed immers jaren later ook Laurence Fishburn en Keanu Reeves overkomen als ware kungfumeesters in ‘The Matrix’. Je weet het niet!
Chow Yun Fat is een ster in Hongkong en omstreken en speelde in bijna honderd films. Zijn samenwerking met John Woo (ze maakten hun beste vier films samen) bracht hem internationale faam tot ver buiten Azië. Na een aantal halfmislukte pogingen vaste grond onder de voeten te krijgen in Hollywood (‘Anna and the King’, ‘The Replacement Killers’, ‘The Corruptor’) veroverde hij de wereld in 2000 met zijn rol in de (Chinese!) film ‘Crouching Tiger, Hidden Dragon’, die ook inhoudelijk een hoogtepunt is in zijn carrière. Niet dat het nu ineens superrollen regende vanuit Hollywood; na het teleurstellende ‘Bulletproof Monk’ (2003) keerde hij in 2006 terug naar Hongkong, voor zijn eerste rol in een film van ‘Hero’ regisseur Zhang Yimou, ‘Curse of the Golden Flower’, die helaas wat tegenviel.
Zijn handelsmerk? Emoties. Ze zijn in zijn ogen af te lezen. Hij speelt het cool, maar lijdt van binnen. Deze rol vertolkt hij het beste met in ‘The Killer’ (1989) van John Woo, een zogenaamde gun-fu film. Vliegend door de lucht je tegenstander uitschakelen met in elke hand een blaffer, dat werk. Eigenlijk speelt hij in de ‘Postman’ niet de hoofdrol, dat doet Ka-Yan Leung, een naam die je gelijk weer kan vergeten. Het begin van de film belooft veel goeds. Al gauw wordt een kader geschapen waarbinnen de personages met elkaar verbonden raken en het avontuur kan beginnen. De reis verloopt door de Chinese bergen en roept af en toe kleine ‘Lord Of the Rings’ associaties op, maar helaas mist de film diepte. De karakters roepen interessante vragen op, maar die worden onvoldoende beantwoord. Verhoudingen en bedoelingen worden gaandeweg wat diffuus en dat ondermijnt het verhaal. Er wordt veel gevochten, geschoten en gemoordt, ook door de hoofdfiguren. Dat laatste maakt de film zwaarder dan nodig is. Als humor dan ook nog vrijwel ontbreekt en romantische lijnen geen enkele uitweg vinden, blijf je aan het eind toch met een onvoldaan gevoel zitten.
Arjen Dijkstra