The SpongeBob SquarePants Movie (2004)

Regie: Stephen Hillenburg | 90 minuten | komedie, animatie, familie, avontuur | Originele stemmencast: Tom Kenny, Bill Fagerbakke, Clancy Brown, Rodger Bumpass, Doug Lawrence, Alec Baldwin, Scarlett Johansson, Jeffrey Tambor, Jill Talley, Carolyn Lawrence, Mary Jo Catlett, David Hasselhoff, Kristopher Logan, D.P. Fitzgerald, Cole S. McKay | Nederlandse stemmencast: Lex Passchier, Jan Nonhof, Just Meijer, Sander de Heer, Lottie Hellingman, Christa Lips, Carol van Herwijnen, Patrick van Balen, Pepijn Gunneweg, Robin van der Velden

SpongeBob Squarepants is haast anarchistisch. Alles mag en alles kan, als het maar grappig is. De film is gebaseerd op een cartoon die in korte tijd een grote schare fans heeft verzameld, niet alleen onder kinderen. Dat kinderen dol zijn op SpongeBob, is niet zo vreemd. SpongeBob is een heel sympathiek karakter. Hij is weliswaar een zeespons, maar eigenlijk een nogal onnozel kind dat vreselijk enthousiast is en overal het beste van probeert te maken.

Bovendien wordt hij op fantastische wijze getekend, zowel op zijn goede als op zijn minder goede momenten. Zo heeft hij op een gegeven moment een gigantische kater door het nuttigen van te veel sorbets samen met zijn nog dommere vriendje Patrick Zeester. Hoe je dronken kunt worden van sorbets en daar een kater van op kunt lopen, lijkt ongeloofwaardig, maar in deze film kan alles, als je het maar gelooft en je gaat er ook als volwassene graag in mee. Zo is brand onder water heel normaal en ook een gezonken schip kan net zo makkelijk ook nog eens door de zeebodem zinken.

Is deze film leuk voor kinderen? Ja, want echte fans van SpongeBob vinden bijna alles leuk wat SpongeBob doet. Voor heel kleine kinderen valt er misschien niet zoveel te beleven, alhoewel er ook voor hen leuke, visuele grapjes in zitten. Zo bereidt SpongeBob zich voor op de grote dag, waarop hij verwacht tot bedrijfsleider van Eugène Krabs cafetaria te worden benoemd. Hij heeft twee grote, ver uiteen staande tanden. Dus pakt hij een tandenborstel met twee ver uiteen staande borstels, een tandpastatube met twee ver uiteen staande uitgangen en gaat dan …. De aanwezige kinderen moesten om wat er dan gebeurde erg lachen, net als toen aan het eind van de film Patrick Zeester in travestie verscheen.

Het uitgangspunt van de makers van SpongeBob is blijkbaar geweest: “Hé, we hebben een succesvolle cartoon, waarom maken we daar geen film van? Laten we dat dan vooral op dezelfde losse manier aanpakken, die onze cartoon tot een succes heeft gemaakt.” En dat werkt. Voor volwassenen is de film aangenaam. Niet dat je van het lachen van je stoel valt, maar af en toe denk je: “dat kan toch niet? Je kunt toch niet tijdens de film uit de film stappen?” De makers van SpongeBob doen dat gewoon en ze komen er met succes mee weg. Animatie wordt moeiteloos afgewisseld met echte beelden die er overigens wel wat gedateerd uitzien. Hoe dan ook: het klopt allemaal niet, maar het is wel erg leuk.

De Nederlandse stemmencast heeft uitstekend werk geleverd. Misschien heeft het extra motiverend gewerkt, dat SpongeBob is begonnen als een zoveelste cartoon op Nickelodeon en er dus in eerste instantie geen blik binnenlandse beroemdheden is opengetrokken om de stemmen te doen. Nu de film er is en groots gepresenteerd wordt, kunnen ze natuurlijk niet om de oorspronkelijke stemmen heen. En om eerlijk te zijn: SpongeBob in het Nederlands is eigenlijk zelfs leuker dan SpongeBob in het Amerikaans.

Samenvattend: de makers van SpongeBob hebben een geslaagde film gemaakt. Om even te vergelijken: ‘Les Triplettes de Belleville’ is veel kunstzinniger en zal de pure filmliefhebber meer aanspreken. ‘Finding Nemo’ is, zoals je mag verwachten van Disney, meer verzorgd, maar veel braver en saaier. Voor volwassenen die SpongeBob nog niet kennen, is de film onderhoudend en verrassend, voor kinderen die al lang fan zijn, is de film gewoon leuk.

Hugo Visser

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 3 februari 2005