The Table (2011)
Regie: Ana Barredo | 71 minuten | documentaire
Van de tienduizenden ambitieuze en hoopvolle talenten die jaarlijks naar Hollywood trekken om het er te maken, slaagt slechts een handjevol in zijn opzet. Hoe lang zij succesvol blijven, is nog maar de vraag, want roem is vergankelijk. Zeker in Hollywood, waar je in een mum van tijd gemaakt maar ook gebroken kunt worden. De entertainment is een keiharde wereld, waar je niemand kunt vertrouwen omdat iedereen voor zijn eigen succes gaat: de een z’n dood is de ander z’n brood. Is dit een té sombere schets van de werkelijkheid van Hollywood? Documentairemaakster Ana Barredo toont met haar film ‘The Table’ (2011) dat er wel degelijk een ander Hollywood bestaat. Een Hollywood waar talenten elkaar helpen om verder te komen en waar men elkaars succes niet met afgunst maar met bewondering bejegent. ‘The Table’ biedt al die mensen met ambities in de film- en televisiewereld hoop. De positiviteit en saamhorigheid van de betrokkenen werkt meer dan aanstekelijk.
Barredo focust zich in eerste instantie op Marc Scott Zicree, de grondlegger van The Table en de man die sinds de oprichting, in de vroege jaren negentig, nog geen bijeenkomst miste. Zicree verwierf bekendheid als scenarioschrijver van science-fictionseries als “”Star Trek: The Next Generation”” en “”Babylon 5″” en animatieseries als “”The Smurfs”” en “”The Littles””. Ondanks zijn successen weet hij als geen ander hoe hard het werken is en hoe snel roem voorbij kan zijn. Vaak is het een kwestie van geluk hebben en de juiste mensen kennen. Om anderen op weg te helpen en zijn kennis en netwerk te delen, richtte hij The Table op. Elke donderdagavond komen talenten, die het hopen te maken in Hollywood, bijeen in restaurant Paty’s in Toluca Lake samen om te vertellen waar ze mee bezig zijn. Niemand is verplicht om elke week aanwezig te zijn – al kom je maar eens in de vijf jaar, maakt niet uit – en iedereen is welkom. Acteurs, regisseurs, producenten, schrijvers; eigenlijk iedereen die iets met film- of televisiemaken te maken heeft, duikt op. Via een soort ruilhandel bieden de aanwezigen elkaar hun talenten aan om verder te komen.
Het gaat hier zeker niet alleen om mensen die nog weinig tot niets gepresteerd hebben en de wanhoop nabij zijn. Naast Zicree en zijn echtgenote Elaine zijn bijvoorbeeld ook gevierde vakmensen als acteur George Takei (‘Star Trek’), theatermaker en fotograaf James Metropole en zelfs regisseur, schrijver en producent Guillermo del Toro geregeld van de partij om hun kennis en netwerk met anderen te delen, adviezen te geven en anderen op weg te helpen. The Table oogt als een warm nest, een vangnet waar je op terug kunt vallen. Trouwe gasten komen niet alleen als het even niet gaat, maar ook als successen zich aandienen. Ontroerend is het relaas van Jim Troesh, een acteur die in zijn tienerjaren verlamd raakte maar zijn droom toch bleef nastreven. Uiteindelijk kreeg hij een rol in de tv-serie “”Highway to Heaven””, naast Michael Landon. Toen de serie stopte, daalde zijn populariteit ineens in rap tempo en kwam hij nauwelijks meer aan de bak, waarschijnlijk vooral vanwege zijn handicap. Troesh ging niet bij de pakken neerzitten en begon aan een tweede carrière als schrijver. Mede dankzij zijn betrokkenheid bij The Table zat zijn carrière weer in de lift. Tragisch genoeg overleeg Troesh de dag van de première van de documentaire op slechts 49-jarige leeftijd. Barredo droeg haar film aan hem op.
‘The Table’ is met een bescheiden budget in elkaar gedraaid en dat is aan de kwaliteit van de film af te zien. Die schoonheidsfoutjes worden echter weggepoetst door de warme deken van passie en gedrevenheid waarmee deze documentaire gemaakt is. Zowel Barredo zelf als de mensen die ze interviewt stralen van enthousiasme en liefde voor hun vak en dat werkt aanstekelijk. Vooral wijlen Jim Troesh en de inspirerende Marc Scott Zicree zijn erg fijne en zeer innemende gesprekspartners!
Patricia Smagge