The Thing (1982)

Regie: John Carpenter | 104 minuten | horror, science fiction, thriller | Acteurs: Kurt Russell, A. Wilford Brimley, T.K. Carter, David Clennon, Keith David, Richard Dysart, Charles Hallahan, Peter Maloney, Richard Masur, Donald Moffat, Joel Polis, Thomas Waites

Ook in ‘The Thing’ worden binnen het horrorgenre veelvuldig gebruikte uitgangssituaties gehanteerd. De locatie, een op de Noordpool geplaatst wetenschappelijk onderzoeksstation, is afgelegen en geïsoleerd van de buitenwereld. Door weersomstandigheden is er geen radiocontact mogelijk met de buitenwereld waardoor dus ook geen hulp van buitenaf in te roepen is, en er is een dreiging van buitenaf welke het voortbestaan van de teamleden bedreigt. Om het hoofd te bieden aan deze gemeenschappelijke vijand zijn de teamleden hierdoor op zichzelf en op elkaar aangewezen, maar …. wanneer de gemeenschappelijke vijand zich als een perfecte kopie van een of meerdere teamleden in de eigen gelederen bevindt kan het vertrouwen op de naaste teamleden voor onaangename verrassingen zorgen. Dit is voor het Ding dan ook een voordeel waar het optimaal gebruik van maakt. Meerdere malen breekt het Ding van de ene seconde op de andere los door diverse menselijke vermommingen van zich af te werpen en met het voordeel van de verrassing diverse niet besmette teamleden op wrede wijze om te brengen. Zowel de teamleden als de kijker zijn hierbij onwetend van wie wel en wie niet besmet is, zodat het gevecht tegen de vijand voor de kijker een paar extra dimensies krijgt: “wie is/zijn het Ding?”, “wanneer slaat het toe?”, en “op wat voor gruwelijke manier zal het toeslaan?”

Na de eerste confrontatie met het Ding wordt door de bioloog van het team vastgesteld dat het gaat om een buitenaardse levensvorm dat zijn slachtoffer op celniveau overneemt en vervolgens zijn eigen lichaamscellen de zojuist overgenomen cellen laat imiteren. Op deze manier komt een perfecte kopie tot stand. Een wezen met dusdanige lichaamscellen is niet slechts gebonden aan het uiterlijk van zijn besmet slachtoffer maar kan op elk gewenst moment van vorm veranderen waarbij combinaties en delen van voorheen geïmiteerde levensvormen kunnen worden aangenomen. Dit schreeuwt natuurlijk om speciale effecten waar de kijker dan ook niet lang op hoeft te wachten. Wanneer het Ding bij verschillende gelegenheden op vernietigende wijze losbarst, komt op onmiskenbare wijze zijn buitenaardse aard tot uiting: messcherpe rijen tanden in een zich opensplitsende maag die de armen van een teamlid afbijten, uit besmette menselijke lichamen oprijzende klauwen en draden met hoofden erop, een besmet hoofd dat zich van een romp afsplitst en dat lopend op een soort gelede spinnenpoten en met ogen op steeltjes aan de haal gaat, in het rond zwaaiende tentakels en bijtende zuren die uit een besmet hondenlichaam komen, een besmet mensenhoofd dat zich in twee delen splitst, en diverse andere aardse biologische onmogelijkheden. Deze speciale effecten zijn knap in beeld gebracht en de bloederige manier waarop diverse teamleden hierbij door het Ding gedood worden maken zowel de teamleden als de kijker duidelijk dat van het Ding niets goeds te verwachten is en het uitgedunde team geen keus heeft dan de strijd ermee aan te binden.

De karakters en de rolverdeling liggen vast. De meest opvallende karakters zijn de held piloot MacReady (Kurt Russell) en de bioloog Blair (A. Wilford Brimley). De heldenrol van MacReady komt overigens wel erg nadrukkelijk naar voren. Om onduidelijke redenen is hij de leidersfiguur waartoe de overige teamleden zich van het begin af aan wenden en die de bevelen uitdeelt waarbij de officiële leider als vanzelfsprekend door iedereen gepasseerd wordt. Een andere opvallende rol is weggelegd voor de bioloog Blair (A. Wilford Brimley) die als eerste beseft wat voor gevaar zich in hun midden geïnfiltreerd heeft. Hij maakt amok om het Ding desnoods door vernietiging van het hele team te doden maar wordt voortijdig door de andere teamleden buiten gevecht gesteld. Zijn inzichten worden pas later en na de nodige slachtoffers door MacReady en de tegen die tijd weinige overlevenden overgenomen, waarna door de resterende teamleden de definitieve en explosieve strijd met het Ding wordt aangegaan..

De overige teamleden zijn niet bijzonder opvallend. Het is hun functie om geleidelijk de een na de ander besmet of opgeruimd te worden door het Ding, en om uit te beelden hoe het team door onderling wantrouwen, achterdocht en (opzettelijke?) insinuerende opmerkingen verzwakt wordt (“he could be one of these things”, “whatever the hell you are”) , waardoor de overlevingskansen van het Ding vergroot worden, hetgeen natuurlijk precies diens bedoeling is (“it’s just what it wants, to put us against each other”).

Techniek staat voor niets en de ontwikkeling van computers en software zijn de laatste tientallen jaren razendsnel gegaan…maar toch is het wel heel opmerkelijk dat Blair met een computer berekent hoe groot de kans is dat er teamleden door het Ding besmet zijn en in hoeveel tijd de wereldbevolking door het Ding overgenomen zal zijn wanneer het in contact komt met de bewoonde wereld. Want waar ter wereld was in 1982 (en ook heden ten dage) een computerprogramma te vinden dat deze voorspellingen kon doen met betrekking tot een op aarde neergestorte buitenaardse levensvorm? Op een dergelijke locatie? Onder dergelijke omstandigheden? Maar ach, met de magie die er toen nog rond computers hing was het natuurlijk een perfect middel om op wetenschappelijke wijze de kijker duidelijk te maken welk een gevaar het Ding voor het al het leven op aarde wel niet was..Overigens is het ook wel uitzonderlijk knap van het Ding dat het in staat blijkt om met onderdelen van een vernielde helikopter een mini-ruimteschip te fabriceren.

Al is ‘The Thing’ niet meer van recente datum, het blijft een van de betere in het horrorgenre en kan zich nog steeds meten met de in recente jaren uitgebrachte horrorfilms. De speciale effecten op zich maken deze film al de moeite waard, waarnaast de vragen “wie is/zijn er besmet?”, “wanneer en hoe slaat het Ding toe?” voor een aanzienlijke dosis extra spanning zorgen. Dit gepaard gaande met de claustrofobische ruimten en gangen van het onderzoeksstation en de beklemmende muziek van Ennio Morricone maken ‘The Thing’ nog steeds tot een van de toppers en bekendste films binnen het horrorgenre.

Frans Buitendijk

Waardering: 4

Bioscooprelease: 11 november 1982
4K UHD-release: 20 oktober 2021