The Three Caballeros-De drie Caballeros (1944)

Regie: Norman Ferguson | 69 minuten | komedie, animatie, familie, musical | Originele stemmencast: Aurora Miranda, Carmen Molina, Dora Luz, Sterling Holloway, Clarence Nash, Joaquin Garay, José Oliveira, Frank Graham, Fred Shields, Nestor Amarale

‘The Three Caballeros’ is wederom één van Disney’s verzamelfilms die in de Tweede Wereldoorlog uitgebracht werden, wegens gebrek aan geld en mankracht om een volledig verhaal te verfilmen. Het is een compilatie van een aantal filmpjes, geïnspireerd door Walt Disney’s Zuid-Amerikaanse zakenreizen. Donald Duck krijgt voor zijn verjaardag (dat een groot pakket, met daarin drie cadeau’s die hem elk voor zich met een ander land uit Latijns Amerika kennis laten maken. Het eerste cadeau is een filmprojector en rollen film. Donald is gek op films en speelt de serie meteen af. Het blijken een aantal filmpjes te zijn over verschillende (Zuid-Amerikaanse) vogels. Donald heeft immers “meer familieleden in Zuid-Amerika dan dat er koffiebonen in Brazilië zijn…”

De eerste film die indruk maakt is een grappig verhaaltje over een pinguïn die het altijd koud heeft en vervolgens allerlei pogingen onderneemt om naar Noordelijke helft van de wereld te trekken. Erg amusant is de scène waarin hij de evenaar bereikt. Een heerlijk kinderlijk weergegeven beeld van de evenaar, want welk kind denkt er nu niet dat de evenaar een echt zichtbare lijn is?

Voor de liefhebbers van ‘Shrek’ is ‘The Three Caballeros’ ook best een kijkje waard, omdat het lijkt er sterk op lijkt dat de makers van ‘Shrek’ deze film minstens gezien hebben en er zelfs misschien wel wat inspiratie vandaan hebben gehaald. Er wordt het publiek namelijk een verhaaltje voorgeschoteld over een vliegend ezeltje en wat later in de film komt een ‘piñata voor,  en gezien de uitroep van Donkey in ‘Shrek 2’ “What is a piñata anyway?”

Het tweede cadeau is een groot pop-up book, waar Joe Carioca, de groene papegaai uitkomt, en die Donald meeneemt naar Baia. De treinreis naar Baia toe is prachtig geanimeerd, wel surrealistisch, maar erg vrolijk en kleurrijk. In Baia wordt Donald verliefd op een koekjesverkoopster, die niet geanimeerd is, maar de actrice en zangeres Aurora Miranda. De combinatie live action en animatie is leuk gedaan in deze film, de personages hebben prima interactie met elkaar en je gelooft direct dat Aurora Donald Duck omhelst. De muziek en het dansen doen wellicht wat gedateerd aan, en duren iets te lang, maar de komische situaties maken dit wel weer goed.

Na Baia ontmoeten Joe Carioca en Donald Duck de Mexicaanse haan Panchito. Hij neemt het duo mee naar Mexico waar de drie caballeros op een vliegend tapijt rondvliegen en Donald zich in het ene na het andere avontuur stort. Ook hier weer zit hij achter de dames aan (wat zou Katrien daar toch van vinden?) en dit zorgt voor grappige taferelen op het strand van Acapulco.

Al met al is deze Disney classic geen standaardfilm, daarvoor is deze te gefragmenteerd, maar een leuke introductie in de Latijns-Amerikaanse cultuur en natuurlijk is het genieten geblazen van de mooie animaties, die er zelfs zoveel jaren later nog steeds indrukwekkend uitzien.

Monica Meijer

Waardering: 3

Bioscooprelease: 7 oktober 1948