The Water Diviner (2014)

Regie: Russell Crowe | 111 minuten | drama, oorlog | Acteurs: Russell Crowe, Olga Kurylenko, Yilmaz Erdogan, Cem Yilmaz, Jai Courtney, Dylan Georgiades, Steve Bastoni, Isabel Lucas, Salih Kalyon, Megan Cale, Ryan Corr, James Fraser, Ben O’Toole, Jacqueline McKenzie, Jack Patterson

Veel acteurs op leeftijd willen hun horizon verbreden. Ze gaan schilderen, fotograferen of schrijven. Ook de regiestoel lonkt. Dan kunnen ze af en toe tenminste even zitten. Vijftiger Russell Crowe is geen uitzondering. Voor zijn regiedebuut ‘The Water Diviner’ koos hij een onderwerp waarover nog maar weinig films zijn gemaakt: de deelname van Australische troepen aan de Eerste Wereldoorlog, met de slag om het Osmaanse schiereiland Gallipoli als bloedig dieptepunt.

Crowe speelt Joshua Connor, een Australische boer met een zesde zintuig voor het vinden van waterbronnen. Joshua en zijn vrouw Lizzie gaan gebukt onder het verlies van hun drie zoons, die op Gallipoli vochten tegen de Turken en nooit terugkeerden. Het zet hun relatie onder druk. “Water kun je vinden,” bijt Lizzie haar man toe, “maar je eigen kinderen niet!” Als Lizzie zelfmoord pleegt besluit Joshua naar Turkije te reizen en de lichamen van zijn zoons op te sporen, zodat hij hen samen met hun moeder kan begraven. In Istanbul neemt hij zijn intrek in het hotel van Ayshe (Olga Kurylenko), die in de oorlog haar man verloor. Haar zwager wil haar als tweede vrouw nemen, maar zij voelt meer voor de ruige Australiër.

Joshua ontdekt dat Gallipoli na de oorlog tot verboden terrein is verklaard. Britse en Australische officiers zoeken er met hulp van Turkse officiers naar lichamen van geallieerde soldaten, die vervolgens in vaak naamloze graven worden begraven. Officier Hughes (Jai Courtney) kan geen pottenkijkers gebruiken en stuurt Joshua naar huis. Gelukkig krijgt de boer hulp uit onverwachte hoek: de Turkse officier Hasan (Yilmaz Erdogan) trekt zich zijn lot aan en neemt het voor hem op. Want, zo betoogt Hasan, Joshua is de enige vader die naar Gallipoli kwam om zijn zoons te zoeken. Hoewel de Turkse officier zelf betrokken was bij de slachting op het schiereiland ontstaat er een warme vriendschap.

De thema’s die Crowe in ‘The Water Diviner’ aansnijdt zijn misschien niet origineel, maar wel relevant. Oorlog is voor niemand leuk. Aan beide zijden worden wreedheden begaan; aan beide zijden worden verliezen geleden. Zodra je de vijand als mens ziet kun je nader tot elkaar komen. Crowe is op zijn best als hij zich richt op de vriendschap tussen Joshua en Hasan en op de gruwelen van het slagveld. In een flashbackscène zien we de drie zoons zwaargewond op het slagveld liggen. Een van hen kermt onophoudelijk. Het is bijna niet om aan te horen. Dát is oorlog.

Helaas trapt Crowe zijn verhaal ook weer onderuit. In een cartoonachtig gevecht tussen Turkse soldaten en moorddadige Griekse invasietroepen is de nuancering opeens ver te zoeken. Ook de introductie van een love interest doet de film geen goed. De romance tussen Ayshe en Joshua voelt onecht en bovendien schiet de toch best getalenteerde Kurylenko hier flink tekort. Gelukkig zijn haar medeacteurs wel in vorm. Erdogan, Courtney en Crowe leveren prima werk en ook director of photography Andrew Lesnie verdient een pluim. Met zijn kleurenfilters brengt hij de Australische outback, het wervelende Istanbul en het slagveld tot leven.

‘The Water Diviner’ had een pareltje kunnen zijn, maar eindigt als een onevenwichtige mix van oorlogsdrama en melodrama. Als debuterend regisseur heeft Russell Crowe het lang niet slecht gedaan, maar hij heeft nog genoeg te leren. Net waar een acteur op leeftijd op hoopt.

Paula Koopmans

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 16 april 2015
DVD- en blu-ray-release: 19 augustus 2015