The Way We Dance (2013)
Regie: Adam Wong | 110 minuten | drama | Acteurs: Singh Hartihan Bitto, Babyjohn Choi, Janice Fan, Tommy ‘Guns’ Ly, Cherry Ngan, Lok Man Yeung
Fleur wordt gekscherend ook wel ‘Fleur de tofu’ genoemd. Ze groeit op in een traditioneel familiebedrijf waar alles om tofu draait. De enige manier om aan de tofu te ontsnappen is niet door haar passie – dansen – te volgen, maar door te gaan studeren. Wanneer dit eindelijk mogelijk is, zoekt ze al snel de beste dansgroep van de campus op, BombA, om deel van dit dansspektakel te worden en hun eeuwige rivalen de Rooftops te verslaan. Hoewel Fleur hier een voorspoedige start kent, is het leven niet alleen rozegeur en maneschijn. Uiteindelijk voelt ze zich genoodzaakt de dansgroep te verlaten. Dan ontmoet ze Alan, die haar leert over de principes van Tai Chi. Kan ze haar plezier in het dansen weer terugvinden?
‘The Way We Dance’ is genomineerd voor Beste Film tijdens de 33ste editie van de Hong Kong Film Awards (april 2014) en met de kwaliteit van films die we de laatste jaren uit Hong Kong zien verschijnen, mag er dan ook heel wat worden verwacht van de film. Dit keer geen politiethriller, gangsterdrama of gevechtspektakel maar een dansfilm, dit is toch wel even andere koek.
Dansen is – nog altijd – hip. De ene na de andere dansshow verschijnt op televisie waarin deelnemers hun liefde voor deze sport tone. De ene choreografie is nog mooier of indrukwekkender dan de andere. Aangezien deze rage over de hele wereld aan de gang is, is het ook niet vreemd dat er vanuit alle windstreken films over dans verschijnen.
‘The Way We Dance’ is lastig te beoordelen. Een film die over dans gaat barst natuurlijk van de spectaculaire dansscènes. Maar erg interessant is dit niet altijd. De hiphop stijl die de boventoon voert kent, met uitzondering van de grote finale, niet een erg sterke choreografie. De eerste fase van de film focust zich hier volledig op en is eigenlijk best teleurstellend. Wanneer de focus vervolgens iets minder op het dansen komt te liggen en meer op de dagelijkse problemen waarmee de personages kampen en in dit geval wraakgevoelens uit het verleden, bezinning door jeugdige delinquenten met tai chi en het leren omgaan met oude littekens wordt ‘The Way We Dance’ een stuk interessanter. De acteurs krijgen hierdoor ook een emotionele lading mee en dit werkt uiteindelijk verassend goed met het dansthema, ofwel de inspiratie die men uit dans kan halen.
‘The Way We Dance’ kent een bijster slechte start en is ook geen topfilm te noemen. Maar in het tweede deel is de prent wel degelijk in staat te vermaken en op sommige momenten bijna te ontroeren. Er had veel meer ingezeten, maar vermakelijk is ‘The Way We Dance’ uiteindelijk zeer zeker.
Meinte van Egmond
‘The Way We Dance’ wordt tijdens het Hong Kong Film Panorama 2014 vertoond in het EYE Film Instituut.