Tom & Jerry: Back to Oz (2016)

Regie: Spike Brandt, Tony Cervone | 77 minuten | animatie, avontuur, komedie, familie, fantasie, musical | Originele stemmencast: Grey Griffin, Jason Alexander, Amy Pemberton, Joe Alaskey, Michael Gough, Rob Paulsen, Todd Stashwick, Frances Conroy, Laraine Newman, Stephen Root, Kath Soucie, Andrea Martin, James Monroe Iglehart, Spike Brandt, Jye Frasca

Van welke generatie je ook bent, allemaal hebben we wel eens een filmpje van Tom en Jerry gezien. De grijze kater en de bruine muis, die in elke aflevering nog maar weer eens onderstrepen waar de uitdrukking ‘een kat-en-muisspel spelen’ vandaan komt, werden begin jaren veertig gecreëerd door William Hanna en Joseph Barbera voor MGM. De tijdloze klassiekers die iedereen kent dateren uit de periode 1943-1958; in die tijd werden korte animatiefilms nog in de bioscopen vertoond. Toen in 1958 de animatiestudio van MGM zijn deuren sloot, volgden diverse pogingen om de reeks nieuw leven in te blazen, onder meer door Chuck Jones (1963-1967) en meerdere malen door Hanna en Barbera zelf (in de jaren zeventig maakten ze bijvoorbeeld een aantal filmpjes waarin Tom en Jerry vrede hadden gesloten), maar nooit werd het succes van de 114 filmpjes uit de beginperiode benaderd. Sinds 1993 zijn de rechten van de personages Tom en Jerry in handen van Warner Brothers Animation, die het duo sinds enkele jaren laat opdraven als nevenpersonages in films waar ze in principe helemaal niets mee te maken hebben, zoals ‘Robin Hood’ ‘Tom and Jerry: Robin Hood and His Merry Mouse’ uit 2012) en ‘The Wizard of Oz’ (‘Tom and Jerry and the Wizard of Oz’ uit 2011).

Van die laatstgenoemde film is nu een sequel verschenen: ‘Tom and Jerry: Back to Oz’ (2016). De film gaat verder waar de vorige ophield: Dorothy (stem van Grey Griffin) is teruggekeerd uit Oz, maar niemand gelooft haar als ze vertelt wat ze allemaal heeft meegemaakt. Veel tijd om haar oom en tante of de stalknechten van haar gelijk te overtuigen is er niet, want de wervelwind die langs raasde heeft nogal wat schade aangericht; van de boerderij is weinig meer over. Ze zijn nog maar amper van de schrik bekomen of de buurman, Mr. Bibb (Jason Alexander uit ‘Seinfeld’) sleept hen voor de rechter omdat door de storm varkens van de familie Gale zijn ontsnapt, en die hebben zijn watermeloenenoogst verpest. Hij weet dat de Gales geen cent te makken hebben, dus ze mogen ook in natura (dus met land of vee) betalen. Dorothy en haar familie krijgen 24 uur om een andere manier te vinden om hem terug te betalen. Terwijl haar oom en tante en de knechten op zoek gaan naar geld, blijft Dorothy achter op de boerderij. En laten nou net de Scarecrow, Tin Man en Cowardly Lion langskomen, omdat ze haar hulp nodig hebben. Oz is namelijk bezet door Ruggedo de Gnome King (eveneens van stem voorzien door Jason Alexander), en aangezien Dorothy een reputatie heeft opgebouwd als heksenjager ziet hij haar als groot gevaar. Dorothy moet terug zien te keren naar Oz om haar vrienden te helpen, al is dat zonder wervelwind wel een stuk lastiger…

Als je de samenvatting zo leest, vraag je je af waar Tom en Jerry zijn in dit verhaal. Hun rol is inderdaad marginaal. Zo af en toe duiken ze op. Tom mag met de Cowardly Lion de strijd aangaan tegen de Hungry Tiger (stem van Andrea Martin), die zichzelf wil kronen tot de nieuwe koningin van het bos. En voor Jerry is een romantisch verhaallijntje gecreëerd, waarbij hij zich het hoofd op hol laat brengen door de Mouse Queen. Net als in de eerste film zijn ook hier Droopy en Spike (uit de stal van Tex Avery) kort te zien in cameo’s. Omdat Tom en Jerry natuurlijk eigenlijk niet in het ‘Wizard of Oz’-verhaal thuishoren, mis je ze ook niet echt als ze niet in beeld zijn. Maar waarom ze dan in vredesnaam gekoppeld moesten worden aan Dorothy en consorten, is een raadsel. Het verhaal an sich is aardig, al blijft het origineel vele malen beter. Er wordt opzichtig ‘geleend’ uit de MGM-klassieker uit 1939 en net als in die film speelt ook hier muziek een prominente rol. Zo horen we ook hier ‘Over the Rainbow’ en is tevens een liedje dat het origineel nét niet gehaald heeft – ‘The Jitterbug’ – te horen. Natuurlijk, er zijn al vele versies verschenen van ‘The Wizard of Oz’. Je kunt je dus afvragen of deze geanimeerde versie nou zo veel toevoegt (zo bijzonder zijn de animaties ook niet). Maar echt vervelen doet deze zoveelste variant op L. Frank Baums klassieke verhaal gelukkig ook niet.

Patricia Smagge

Waardering: 3

DVD-release: 21 september 2016