Toscaanse bruiloft (2014)

Regie: Johan Nijenhuis | 106 minuten | romantiek, komedie  | Acteurs: Sophie van Oers, Simone Kleinsma, Ernst Daniël Smid, Jan Kooijman, Lieke van Lexmond, Carolien Spoor, Diederik Ebbinge

Mooie mensen op zonovergoten locaties; regisseur Johan Nijenhuis maakte er zijn handelsmerk van. In 2001 maakte hij zijn speelfilmdebuut met ‘Costa!’, over ‘proppers’ aan de Spaanse kust. Met ‘Volle maan’ (2002) borduurde hij verder op datzelfde thema. Critici lopen niet bepaald weg met de films van Nijenhuis, maar het grote publiek smult van de schaarsgeklede soapies die zich op zonnige stranden met elkaar inlaten. Ook ‘Verliefd op Ibiza’ (2013) past in het rijtje, ware het niet dat dit meer een ensemblefilm is, waarin verschillende generaties vertegenwoordigd zijn (zo hebben bijvoorbeeld ook Rick Engelkes, Simone Kleinsma en Willeke van Ammelrooy een rol). Maar ook een ‘volwassen’ film van Nijenhuis kon het gilde van de Nederlandse filmcritici niet bekoren. En nu is er dan ‘Toscaanse bruiloft’ (2014), de volgende ensemblefilm die de regisseur uit zijn hoge hoed tovert. In deze film gaan de personages in feite nog een stapje verder dan ze in ‘Verliefd op Ibiza’ deden. Verklaarden ze elkaar op het Spaanse eiland nog de liefde; in Toscane stappen ze met elkaar in het huwelijksbootje.

Niet dat we met precies dezelfde personages te maken hebben overigens, al zien we wel een aantal bekende gezichten (Kleinsma, Jan Kooijman) en spelen ze vergelijkbare types. In het in warm licht badende Toscane runt Sanne (Sophie van Oers) samen met haar vader Tom (Ernst Daniël Smid) en diens vriendin Marla (Simone Kleinsma) Casa Matrimonio, een luxe landhuis waar stellen hun huwelijksfeest kunnen vieren. Zelf heeft Sanne de ware liefde echter nog niet gevonden. Net wanneer ze denkt voor de Italiaanse knecht Camillo (Matteo van der Grijn) te vallen, duikt echtscheidingsadvocaat Jeroen (Jan Kooijman) op in haar leven. Hij is de beste vriend van Bob (Diederik Ebbinge), een plastisch chirurg die zijn oog op het landhuis heeft laten vallen om met zijn Lisa (Lieke van Lexmond) te trouwen. Jeroen gelooft niet in het huwelijk en blijkt een ware player te zijn. Totaal niet Sannes type. Toch is er een onmiskenbare aantrekkingskracht tussen de twee…

Toscane, met zijn hoge cipressen en zijn eindeloze zomers, is het toppunt van romantiek. Johan Nijenhuis heeft dat goed begrepen en brengt deze droomlocatie prachtig in beeld. De klassiek-romantische muziek van André Rieu is soms wat over de top, maar werkt zeker sfeerverhogend. Die warme en sfeervolle setting weet de tekortkomingen van het verhaal een beetje te verbloemen. Hoe het de personages in de loop van de film zal vergaan, laat zich namelijk vanaf de allereerste scènes al raden. En dat terwijl ‘Toscaanse bruiloft’ een tikkeltje minder oppervlakkig lijkt te zijn dan zijn voorganger. Dat is voor een groot deel te danken aan Kleinsma en Smid, van wie je echt gelooft dat ze gek op elkaar zijn en die voor een sprankje diepgang zorgen. Ook Matteo van der Grijn (die in zijn jeugd in Italië woonde en de taal dus vloeiend spreekt) heeft iets integers als de knecht Camillo. Sophie van Oers zet een innemend hoofdpersonage neer. Het zijn kleine lichtpuntjes in een cast die verder toch vooral bestaat uit knappe soapsterretjes. Martine Sandifort zorgt als moeder van de bruid met haar voorliefde voor haar poedel en rode wijn voor de komische noot.

‘Toscaanse bruiloft’ is een film zoals je die kunt verwachten van Johan Nijenhuis: knappe mensen die de liefde zoeken in warme oorden ver van huis. Beetje bloot, beetje humor, behoorlijk voorspelbaar. Dat is echter precies waar een groot deel van het Nederlandse filmpubliek voor naar de bioscoop gaat. Wat dat betreft geeft Nijenhuis hen – opnieuw – wat ze willen.

Patricia Smagge

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 30 januari 2014
VOD-release: 3 juni 2014
DVD- en blu-ray-release: 3 juni 2014