Tour de France (2016)

Recensie Tour de France CinemagazineRegie: Rachid Djaïdani | 95 minuten | drama | Acteurs: Gérard Depardieu, Sadek, Louise Grinberg, Nicolas Marétheu, Mabô Kouyaté, Raounaki Chaudron, Alain Pronnier, Kheira Bouabdelli, Prescillia Andreani, Florida Cheikh, Christine Hevers, Corinne Hamida, Lionel Richard, Kounda, Kamel Zouaoui, Farid Kounda, Reda Jeghi, Farida Djaïdani, Anne-Dominique Toussaint, Sabrina Hamida, Stéphane Soo Mongo, Yasiin Bey

Sinds de aanslagen in Parijs en Nice, en de mede daaruit voortvloeiende toenemende vreemdelingenhaat, hebben de Fransen meer dan ooit behoefte aan een gevoel van eenheid en verbroedering. Een manier om hier uiting aan te geven is via het witte doek. Schrijver, acteur, comedian en regisseur Rachid Djaïdani – die met ‘Rengaine’ (2012) al liet zien graag te boek te willen staan als bruggenbouwer tussen mensen van verschillende culturen – greep de gelegenheid aan om een film over een roadtrip te maken waarin een rapper met Arabische achtergrond en een kortzichtige middelbare Fransman nader tot elkaar groeien. Dat klinkt voorspelbaar en afgezaagd, en dat is ‘Tour de France’ (2016) dan ook. Maar wie de gelegenheid niet aan zich voorbij wil laten gaan om Gérard Depardieu te horen freestyle-rappen, moet deze film zeker gaan kijken.

Rapper Far’Hook (Sadek) is een grote belofte in de Franse hiphopscene. Terwijl hij zich voorbereid op een grote talentenjacht in Marseille, krijgt hij het aan de stok met een van zijn rivalen. Zijn producer Bilal (Nicolas Marétheu) wil het niet nog verder uit de hand laten lopen en stuurt zijn protégé op pad met zijn vader Serge (Gérard Depardieu), die een chauffeur nodig heeft. Serge is namelijk kunstschilder en hij heeft de ambitie om het werk van zijn achttiende-eeuwse voorbeeld Vernet na te bootsen, wat betekent dat hij met verf, kwasten, ezel en doek de Franse kust af wil gaan om karakteristieke havens te schilderen. Zoals verwacht zijn de twee reisgenoten niet direct elkaars beste vriend. Serge heeft het niet zo op moslims – mede omdat zijn zoon, die eigenlijk Mathias heet, zich heeft laten bekeren tot de islam, wat vader en zoon verder van elkaar verwijderde – en voor hiphop haalt hij al helemaal zijn neus op. Maar zodra het ijs wat gebroken is, blijken ze toch meer met elkaar gemeen te hebben dan ze vooraf dachten.

Een blanke knorrepot met racistische trekjes, waar hebben we dat eerder gezien? Ook in bijvoorbeeld ‘Gran Torino’ (2008), waarin eveneens een icoon van het witte doek (Clint Eastwood) het aandurfde om de onsympathieke antiheld te portretteren, zagen we een soortgelijk thema. Maar aan die film zaten veel scherpere randjes. ‘Tour de France’ wordt weliswaar aangezwengeld door een schietpartij, maar dat is zo ongeveer het heftigste wat we voorgeschoteld krijgen. Far’Hook is zogenaamd een stoere, boze rapper, maar door de bank genomen is het best een lieve jongen, met wie het zelfs voor de meest knorrige en verbitterde babyboomer goed uit te houden is in een oude truck. Het duurt niet lang of Serge en hij hebben diepe gesprekken waaruit direct blijkt dat ze raakvlakken hebben. Regisseur en schrijver Djaïdani trekt een blik clichés open – zo wordt Far’Hook, uiteraard zou je bijna zeggen, slachtoffer van etnisch profileren – en legt het er allemaal wel erg dik bovenop om zijn punt te maken. Het gebrek aan subtiliteit en nuance breekt de film uiteindelijk op.
Depardieu en Sadek hebben een leuke klik samen en maken er het beste van, waardoor ‘Tour de France’ aardig wegkijkt. Maar met meer raffinement en verfijning had Djaïdani er zeker meer van kunnen maken.

Patricia Smagge

Waardering: 3

Bioscooprelease: 19 januari 2017
VOD-release: 19 mei 2017
DVD-release: 19 mei 2017