Toy Boy – Spread (2009)
Regie: David Mackenzie | 95 minuten | drama, romantiek | Acteurs: Ashton Kutcher, Anne Heche, Margarita Levieva, Sebastian Stan, Ashley Johnson, Sonia Rockwell, Rachel Blanchard, Shane Brolly, Eric Balfour, Maria Conchita Alonso, Dani Levine, Sarah Buxton
Als vrouwenversierder Nikki (Ashton Kutcher) naar Los Angeles komt droomt hij over ‘het makkelijk leven’: sexy chicks, sportauto’s, cocktails drinken bij het zwembad… En guess what?! Het meeste komt nog uit ook! Maar het leven blijkt uiteindelijk toch anders te zijn dan in een Van Halen videoclip. “Damn you, Van Halen!”
Nikki heeft dan wel de looks en de moves, geld heeft hij nauwelijks. Hij papt daarom aan met de oudere, rijke advocate Samantha (Anne Heche), die dondersgoed weet hoe de vork in de steel zit. Zij onderhoudt Nikki en geeft hem een dak boven zijn hoofd; hij zorgt er als tegenprestatie voor dat zij aan alle kanten vertroeteld wordt en vooral seksueel aan haar trekken komt. Ondertussen wipt Nikki er ook met jonge scharrels lustig op los, maar het wordt pas echt een probleem als hij op een dag Heather (Margarita Levieva) ontmoet. Deze pittige serveerster blijkt een hard catch voor Nikki, terwijl (of juist waardoor?) hij haar oprecht leuk vindt. Zo leuk zelfs, dat hij in gaat zien dat het leven dat hij ambieerde wel érg oppervlakkig is en moeilijke beslissingen noodzakelijk zijn…
Wie anders dan Hollywoods bekendste toy boy Ashton Kutcher had deze rol kunnen spelen, zou je zeggen? Toch blijkt dat in deze film niet. Kutcher is knap en heeft wel de nonchalante houding van een vrouwenversierder, maar mist hier toch teveel klasse en charme om duidelijk te maken dat hij ‘the man’ is. Eigenlijk kun je stellen dat zijn vertolking net zo oppervlakkig is als de film zelf. Want geen enkel karakter krijgt veel diepgang of betekenis, waardoor meeleven voor de kijker een moeilijke opgave wordt. Dat is naar het einde toe duidelijk een tekortkoming, maar die oppervlakkigheid is óók een sterk punt van de film. Er worden duidelijk geen doekjes gewonden om waar het in Hollywood allemaal om draait: de buitenkant. Een mooi voorbeeld daarvan is de vaginacorrectie die Samantha in het geheim uit laat voeren om Nikki geïnteresseerd in haar te laten blijven. Een strakke poes is immers belangrijker dan een mooi innerlijk nietwaar?! ‘
Toy Boy’ ziet er hip en fris uit, met oog voor het contrast tussen extreme luxe (Samantha) en de grote meerderheid die het zwaar heeft in L.A. (Heather). Mooie plaatjes, mooie mensen. In dat licht bekeken is de keuze voor Margarita Levieva als ‘meisje om verliefd op te worden’ niet zo sterk. Wat is er zo bijzonder aan Heather, vraag je je af? En als het script er dan geen antwoord op geeft, kies dan als maker in elk geval voor een actrice met een natuurlijke charme. Levieva bezit die helaas niet. De conclusie luidt dat mooi, hip, fris, Ashton Kutcher en héél veel – voor Amerikaanse begrippen – stevig in beeld gebrachte seks niet per se leidt tot een bijzondere film. De luchtigheid is dermate groot dat je je prima vermaakt, maar geen moment echt gegrepen wordt. En dat is wel een beetje jammer. Chapeau echter voor het slot, wat in een film met de blik op Hollywood gericht volkomen tegen de daar geldende principes in gaat. Nikki rept in deze film over de vergelijking tussen zijn leven in L.A. (in eerste instantie althans) en een Van Halen videoclip. Ook voor de film zelf gaat die vergelijking eigenlijk wel op.
Brian Ligtvoet