Traffic (2000)

Regie: Steven Soderbergh | 141 minuten | drama, thriller, misdaad | Acteurs: Benicio del Toro, Michael Douglas, Catherine Zeta-Jones, Don Cheadle, Erika Christensen, Steven Bauer, Dennis Quaid, Jacob Vargas, Andrew Chavez, Michael O’Neill, Russell G. Jones

Als Amerika even geen echte oorlog heeft om zich mee te bemoeien zijn er altijd nog die twee Grote Kwaden die bestreden moeten worden: Terrorism en Drugs. In ‘Traffic’ geeft regisseur Steven Soderbergh een kijkje in die Oorlog tegen Drugs, vanuit verschillende perspectieven. Soderbergh won hiervoor vier Oscars, waaronder een voor Beste Regisseur en een voor Beste Film. Dat wil echter zeker niet zeggen dat ‘Traffic’ werkelijk de beste film van 2000 was en Soderbergh werkelijk de Beste Regisseur. We hebben hier te maken met de mening van een kleine elite, die ook al Soderberghs middelmatige ‘Erin Brockovich’ (2000) met een Oscar beloonde.

Toegegeven, Soderbergh heeft een goed verhaal te pakken, vier goede verhalen zelfs. De leider van de Oorlog tegen drugs (Michael Douglas) heeft zelf een 16-jarige dochter die verslaafd raakt. Een Mexicaanse rechercheur (Benicio del Toro) probeert nog iets van een goed geweten te behouden binnen een corrupt systeem waar hij zelf aan meewerkt. En dan is er nog Helena Ayala (Catherine Zeta-Jones) die ontdekt dat haar man een drugsbaron is en overstapt naar het criminele wereldje om haar rijke leventje niet te verliezen, terwijl een undercover agent (Don Cheadle) alles op alles zet om haar niet zo makkelijk weg te laten komen.

Elk verhaal heeft een eigen visuele stijl, wat er vooral op neerkomt dat het verhaal van Javier Rodriguez gele, oranje en witte tinten heeft, het verhaal van Robert Wakefield en zijn dochter koele blauwe kleuren en het verhaal van Helena Ayala en Montel Gordon gewone kleuren. De verhalen van Helena Ayala en Montel Gordon overlappen immers grotendeels, er is hier eigenlijk sprake van één verhaallijn met verschillende uitgewerkte personages. De overgangen van het ene naar het andere verhaal worden duidelijker gemaakt door de kleurverschillen, maar de kleuren zijn wel erg overheersend aanwezig en dit kleurgebruik wordt niet gedurende de gehele film consequent doorgezet. Soderbergh heeft de film zelf geschoten, onder het pseudoniem Peter Andrews. Zijn keuze om hand-held cameras te gebruiken is niet altijd even logisch en soms storend. Vaak beweegt een beeld lichtjes, terwijl het beter gewoon stil had kunnen staan.

‘Traffic’ is zeker geen slechte film, de dialogen zijn sterk, de verhalen interessant, de beelden bij vlagen erg mooi en er wordt goed geacteerd. Benicio del Toro’s Oscar voor Beste Mannelijke Bijrol is wel degelijk terecht. Naast het acteerwerk is het sterkste punt van ‘Traffic’ dat de film vals sentiment zoveel mogelijk vermijdt. Er wordt aangegeven dat deze Oorlog niet zo makkelijk gewonnen kan worden en dat het een ontmoedigende en waarschijnlijk eindeloze rit is, zonder overduidelijk te roepen: maar we moeten het toch doen! In ‘Traffic’ komt de Oorlog tegen Drugs over als een corrupt kat-en-muis spel, waar veel mensen het slachtoffer van worden. Een redelijke film met maatschappelijk bewustzijn; dat is soms genoeg om tot Beste Film uitgeroepen te worden.

Emy Koopman

Waardering: 3

Bioscooprelease: 22 maart 2001