Tuesday, After Christmas – Marti, dupa craciun (2010)

Regie: Radu Muntean | 97 minuten | drama, romantiek | Acteurs: Dragos Bucur, Maria Popistasu, Mimi Branescu, Mirela Oprisor, Victor Rebengiuc

Iedereen kent ze wel: de typische Kerstfilms die zijn overladen met weelderige sneeuwbuien, knisperende haardvuren en knusse samenkomsten. Maar echt reëel is dat allemaal niet: veel mensen zien alleen maar op tegen de Kerstdagen, en het is de tijd van het jaar waarin men op Facebook het vaakst zijn of haar status weer op ‘vrijgezel’ zet. Hoe past het Roemeense ‘Tuesday, After Christmas’, dat ondanks de titel pas aan het eind van de winter in de Nederlandse theaters verschijnt, in deze tweeslachtigheid?

De film begint verraderlijk idyllisch, met een zwoel moment tussen twee geliefden, badend in het warme licht dat je uit de Roemeense decemberzon kan persen. Maar toch klopt er iets niet. Is dat meisje niet een stuk jonger dan die man? En beginnen ze nu over een echtgenote en dochter?

Dat laatste blijkt te kloppen: al vrij snel komt de werkelijkheid boven tafel, als de man, Paul (Mimi Branescu) weer in het echtelijk huis opduikt. Het verschil tussen de twee paren had niet groter kunnen zijn, want het huwelijk tussen Paul en zijn echtgenote Adriana (Mirela Oprisor) is totaal uitgeblust. Elke vorm van liefkozing ontbreekt tussen de twee.

Je zou er bijna begrip voor kweken dat Paul zijn plezier elders zoekt met zo veel kilheid, maar omdat tien jaar huwelijk ook een dochter hebben opgeleverd maakt het nog veel gecompliceerder. Al gauw komt het voor dat alle vier deze hoofdrolspelers – waarvan de helft niets van de affaire weet – in dezelfde ruimte terechtkomen, om het allemaal extra ongemakkelijk te maken. Het levert een mooie scène op, waarbij de uitbarsting uitblijft en zo de spanning zich goed opstapelt.

En ja, dan staat Kerst ook nog voor de deur. Met alle verplichtingen die bij de feestdagen horen wordt het voor Paul alleen nog maar moeilijker om een uitweg te vinden uit dat meeste duivelse der dilemma’s: kiest hij voor de saaie, trouwe echtgenote of kiest hij voor zijn speelse, jongere maîtresse Raluca (Maria Popistasu)?

Na die romantische openingsscène is het restant van de film behoorlijk sober in beeld gebracht, met statische shots van redelijk veraf waar Roemeense filmmakers tegenwoordig zonder uitzondering dol op zijn. Naast deze droge stijl worden de karakters niet enorm uitgebreid uitgediept, waardoor het niet eenvoudig is om extreem met ze mee te leven. Aan de andere kant zorgt deze stijl er wel voor dat wanneer de bom uiteindelijk barst en Mirela Oprisor met haar Adriana helemaal los mag, wat op een indrukkend rauwe manier in beeld wordt gebracht.

‘Tuesday, After Christmas’ snijdt met deze liefdesdriehoek geen enerverend nieuwe thema’s aan en mist op het eerste gezicht een baanbrekende artistieke visie om er echt bovenuit te springen. Wel is het het einde zo geraffineerd open gelaten dat de film op uiterst subtiele wijze tot nadenken stemt. Want dat zo’n bom eenmaal barst, zegt nog niet zoveel over hoe de scherven worden opgeraapt.

Hierdoor blijft ‘Tuesday, After Christmas’ toch nog een tijdje knagen en is de film net iets beter dan gemiddeld. Het kan zich niet helemaal meten met de overrompelender exponenten van de hedendaagse Roemeense cinema, zoals een film als ’12:08 East of Bucharest’ – dat in deze film nog even kort wordt aangehaald – of ‘4 Months, 3 Weeks and 2 Days’. Desalniettemin is ‘Tuesday, After Christmas’ een onderhoudende film met genoeg subtiele geneugten om kijkenswaardig te zijn.

David van Marlen

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 17 maart 2011