Two for the Money (2005)

Regie: D.J. Caruso | 122 minuten | drama, thriller, komedie | Acteurs: Al Pacino, Matthew McConaughey, Rene Russo, Armand Assante, Jeremy Piven, Jaime King, Kevin Chapman, Ralph Garman, Gedde Watanabe, Carly Pope, Charles Carroll, Gerard Plunkett, Craig Veroni, James Kirk, Chrislyn Austin, Denise Galik, Gary Hudson

De wegen van Al Pacino lijken ondoorgrondelijk. Kiest hij een rol dan is er echter iets te winnen voor hem, bewijst hij opnieuw met het fascinerende maar matige uitgewerkte ‘Two for the Money’. Pacino is Walter Abrams, een geslepen beroepsgokker in American Football-wedstrijden. Als bij donderslag verschijnt hij in het leven van Brandon Lang, een oud-speler die na een zware blessure zijn brood probeert te verdienen met het voorspellen van wedstrijden in de sport die van hem een ster maakte.

Het succes komt zo snel dat je niet weet wat je moet denken van de naïeve Brandon en de film. We zijn inmiddels aan hem geïntroduceerd op een manier die weinig goeds voorspelt: jongetje moet sportheld worden van vader, die het gezin vervolgens in de steek laat; met andere woorden: hier zit een ‘American hero’ aan te komen. Zijn alter ego John Anthony – Brandon moet van Abrams zijn naam veranderen om te slagen – is echter een fantoom, een schaduw van Walter Abrams, zijn geestelijk vader.

Wie is deze lege huls? De gladde Matthew McConaughey moet opboksen tegen twee onverslaanbare vijanden: een zwakke rol en een te sterke tegenspeler. Toch moet hij de film grotendeels dragen en dat is het grote manco van ‘Two for the Money’. Het lot van de in oneliners uitblinkende Walter Abrams gaat ons meer aan. Abrams is zo’n brutale rat die je niet kunt haten, met een vermogen de eigen glazen in te gooien. De geslepen Pacino komt genoeg in beeld om de film te redden, want hij zit wel in zijn vel en nog lekker ook. Hij schmiert en ploegt door ‘Two for the Money’ heen om er als het Empire State Building boven uit te rijzen, met als hoogtepunt een toespraak voor een praatgroep voor gokverslaafden, waarbij hij de deelnemers uitmaakt voor kneusjes en ze alsnog de diensten van zijn wedkantoor aanbiedt.

McConaughey kan zich gezien zijn rol als ster van de film niet dienstbaar opstellen en dat blijft op de film drukken, ook wanneer het emotionele zwaartepunt naar Pacino verschuift, met Rene Russo in een degelijke, maar met nadruk ondersteunende bijrol. Het verhaal stuurt aan op reiniging van de gekwetste zielen van beide hoofdrolspelers, waarbij alleen die van Abrams in de armen van zijn vrouw enige indruk achterlaat. Brandon Lang mag, zoals het een gelouterde sportfilmheld betaamt, kinderen gaan trainen.

Jan-Kees Verschuure

Waardering: 3

Bioscooprelease: 26 januari 2006