Un año sin amor (2005)

Regie: Anahi Berneri | 95 minuten | drama | Acteurs: Juan Minujín, Mimi Ardú, Javier Van Der Couter, Carlos Echevarría, Bárbara Lombardo, Osmar Nuñez, Ricardo Merkin, Carlos Portaluppi, Ricardo Moriello, Juan Carlos Rizzi

‘Un año sin amor’ (een jaar zonder liefde) schetst een realistisch beeld van een jaar uit het leven van Pablo (Juan Minujín), een schrijver die zich geconfronteerd ziet met een naderende dood aangezien hij seropositief is bevonden. Hij vult zijn dagen met het bijhouden van een dagboek, het schrijven van gedichten die hij aan de straatstenen niet kwijt kan en het geven van bijlessen Frans, afgewisseld met bezoekjes aan het plaatselijke ziekenhuis.

Hij deelt een appartement met zijn praatzieke tante en heeft tussen de regels door sporadisch contact met zijn vader, die het appartement en de noodzakelijke medicijnen, die hij in eerste instantie weigert in te nemen, bekostigt. Om de confrontatie met de eenzaamheid en de oprukkende symptomen van zijn ziekte te ontvluchten, zoekt hij zijn toevlucht in schemerige pornobioscopen, plaatst hij contactadvertenties en belandt hij uiteindelijk in het SM-milieu van Buenos Aires. Zijn leven lijkt weer zin te krijgen wanneer hij Martin ontmoet tijdens een van zijn ontmoetingen in de SM-kelder. In plaats van liefde en genegenheid ondervindt Pablo dat zijn ellende alleen maar erger wordt, zelfs nadat zijn dagboek uiteindelijk wordt uitgebracht.

Ondanks het feit dat de film het idee geeft dat Pablo troost put uit zijn seksuele escapades, ligt het zwaartepunt toch bij zijn eenzaamheid. De close-up beelden in de film benadrukken doorlopend hoe klein de wereld van de schrijver uiteindelijk is. Het minieme contact dat hij met zijn familie heeft blijkt overduidelijk in een scène met zijn vader in een restaurant, waaruit blijkt dat ze elkaar niets te melden hebben. Lichtpunt in zijn verder uitzichtloze leven zijn de contacten met zijn beste vriend Nicolas, die hem in alle opzichten steunt.

De in de film gebruikte erotische beelden geven een verhelderend beeld over de homo- en SM-scene en zijn door Berneri subtiel neergezet. Vooral de beelden in de SM-kelder zijn, hoewel zij soms de indruk wekken van een dreigende sfeer, fascinerend om te zien en worden nooit afstotelijk, mede door de snelle montage en de gebruikte lichteffecten. Het is Berneri gelukt om van een zwaar thema als HIV geen melodrama te maken. Het is weliswaar een schets van een slopende ziekte, maar ook van dromen over betere tijden en de hoop dat liefde uiteindelijk tot genezing kan leiden. Helaas roept het karakter van Pablo in de film niet direct genegenheid op, gezien het feit dat hij zich blijkbaar niet druk maakt over het begrip ‘safe sex’ en soms een vrij egoïstisch en afstandelijk personage neerzet. Maar mogelijk is dat ook niet de bedoeling van Anahi Berneri geweest.

’Un año sin amor’ is het debuut van de Argentijnse Anahi Berneri, gebaseerd op het gepubliceerde dagboek van de schrijver Pablo Pérez, die samen met haar het scenario schreef. Ze kregen daarbij productionele steun van Daniel Burman, onder andere bekend van de film ‘El abrazo partido’. Eerder dit jaar won ‘Un año sin amor’ de Gouden Teddy-award voor beste gayfilm op het filmfestival van Berlijn.

Redactie Cinemagazine

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 5 januari 2006