Unbreakable (2000)

Regie: M. Night Shyamalan | 106 minuten | drama, thriller, fantasie | Acteurs: Bruce Willis, Samuel L. Jackson, Robin Wright, Spencer Treat Clark, Charlayne Woodard, Eamonn Walker

Na het overweldigende succes van zijn Hollwood-debuut ‘The Sixth Sense’ (1999), kwam regisseur M. Night Shyamalan op de proppen met ‘Unbreakable’. De prent werd niet zo enthousiast ontvangen door de pers. Achteraf gezien kun je stellen dat de film zijn tijd ver vooruit was, omdat het thema van de film nu erg actueel is. Namelijk superhelden.

In korte tijd werden de bioscopen overspoeld met de verfilmingen van Amerikaanse stripfiguren als ‘Spiderman’ (2002), ‘The Hulk’ (2003), ‘The Punisher’ (2004) en ‘Batman Begins’ (2005). Maar voordat de comic-hype begon was er ‘Unbreakable’. Deze film is niet gebaseerd op een bestaande strip, maar bedacht door regisseur Shyamalan die zijn verhaal ook zelf verfilmde. In tegenstelling tot latere stripverfilmingen concentreert ‘Unbreakable’ zich niet op bizarre superkrachten en levensgevaarlijke, psychopathische schurken.

Op zijn kenmerkende stijlvolle, trage wijze vertelt Shyalaman een verhaal over een gekweld persoon die ontdekt dat hij ‘anders’ is dan de rest. Deze persoon, David Dunn, wordt gespeeld door Bruce Willis. De Amerikaan speelt niet onverdienstelijk. Willis’ spel is ingetogen en past zeer goed bij het karakter dat hij neerzet. Wat wel jammer is is dat Willis in feite hetzelfde trucje uithaalt als in ‘The Sixth Sense’. Ook in laatstgenoemde film speelt hij ook een geestelijk beschadigd man in een soortgelijke rol. Maar de troef van deze film is de chemie tussen Willis en Samuel L. Jackson. De twee acteurs zijn goed op elkaar ingespeeld en halen het beste bij elkaar naar boven. Het sterke acteerwerk is het kloppend hart van de prent. De regisseur beseft dit maar al te goed en geeft zijn acteurs de ruimte om te schitteren. De personages worden goed uitgediept.

De thematiek van de film geeft de film een mysterieus tintje en houdt de kijker in spanning. Er is iets aan de hand met de hoofdpersonen, maar wat? De prent geeft maar mondjesmaat informatie weg over de werkelijke beweegredenen van de karakters, zodat de kijker zelf mag puzzelen. ‘Unbreakable’ is een intelligente film geworden met een intrigerend verhaal. De plot lijkt een beetje op de klassieke ‘Watchmen’ stripverhalen van schrijver Alan Moore. Ook deze verhalen behandelen het thema over superhelden op een rauwe, meer realistische manier. Dus bestaan er geen typische helden, alleen mensen met hun slechte en goede kanten. Al wordt er meer aandacht besteed aan de duistere kant van de mens achter de superheld. Regisseur Shyalaman heeft zich duidelijk laten beïnvloeden door Moore’s stripverhalen.

Shyalaman bouwt de spanning vakkundig op, maar kan niet voorkomen dat de prent af en toe wat inzakt, omdat het verteltempo te laag is om continu te blijven boeien. Er gebeurt niet veel in deze film en de karakteropbouw neemt erg veel tijd in beslag. Ongeduldige kijkers zullen afhaken. Maar de doorzetters worden beloond met een ouderwets spannende film waarin niet de special effects maar de hoofdpersonen centraal staan. Geheel in de traditie van Shyalaman’s eerdere en latere films is ook dit maal een schokkend en onverwacht einde in de prent gemonteerd.

Frank v.d. Ven

Waardering: 4.5

Bioscooprelease: 11 januari 2001