Undead (2003)

Regie: Michael Spierig, Peter Spierig | 104 minuten | actie, horror, komedie, science fiction | Acteurs: Felicity Mason, Mungo McKay, Rob Jenkins, Lisa Cunningham, Dirk Hunter, Emma Randall, Steve Grieg, Noel Sheridan, Gaynor Wensley, Eleanor Stillman, Robyn Moore, Robert Jozinovic, Peter Mensforth, Jacob Andriolo, Michele Steel, William John King, Tim Dickenson, Brad Sheriff, Georgia Potter-Cowie, Francesca Arakelian, Kyan Marie Salter, David Whitcomb, Paul Guthrie, Rob Doran, Kristijana Maric, Kathleen McGowan, Chintamani Aked, Steven O’Donnel, Alex Revan

In deze Australische productie met de veelzeggende titel ‘Undead’ veranderen in het afgelegen dorpje Berkeley de meest inwoners in zombies, en wel door toedoen van neergestorte meteorieten. Ook deze zombies hebben een eeuwige honger naar het vlees van de levenden zodat er veelbelovende zombietaferelen voor de deur lijken te staan. En dat is iets wat deze film ook weet waar te maken, hoewel deze productie overduidelijk luchtig van aard is en er ook niet altijd aan de traditionele regels in het zombiegenre wordt vastgehouden.

Dat blijkt al snel na de openingsscènes. De manier waarop diverse slachtoffers door de neerstortende meteorieten worden geraakt? De gezichtsuitdrukkingen van en de manier waarop een toeschouwer vervolgens door een zombie wordt onthoofd? De benen van de zombie die blijven doorlopen nadat diens bovenlichaam eraf is geschoten? Het zijn tekenen dat een al te serieuze insteek niet bepaald verwacht hoeft te worden. Het is iets dat ook in de daaropvolgende ontwikkelingen bevestigd wordt. Het zorgt ervoor dat het nergens nagelbijtend eng wordt, of dat het een en ander qua horrorgehalte niet overeenkomt zoals dat in zombieproducties met een meer serieuze insteek het geval is. Maar in elk geval gaat het een en ander niet ten koste van de verschijningen en het optreden van de zombies in dit verhaal. De zombies zien er eng uit, in een dergelijke mate dat ze qua uiterlijk en de dreiging die ze uitstralen niet zouden misstaan in serieus georiënteerde zombiefilms. Daarnaast zijn het er veel, worden ze tijdens de ontwikkelingen in het verhaal steeds talrijker en de door hen bedreigde personages moeten alles op alles zetten om te overleven.

In een vlot tempo komen er dan ook de nodige geslaagde actietaferelen voorbij. Achtervolgingen, narrow escapes, schrikeffecten, door de zombies gemaakte slachtoffers… het passeert allemaal herhaaldelijk en in ruime mate de revue. Ook de speciale effecten zijn met al hun gore en splatter geslaagd te noemen: onthoofde zombies, aan flarden geschoten zombiehoofden, in tweeën geschoten zombielichamen, tal van rondvliegende lichaamsdelen en menig aanverwante en gelijksoortige bloederige taferelen. Leuk voor de liefhebbers, al wordt het nergens al te indringend. Mede ook door de herhaaldelijk onzinnige one-liners en dialogen die voorkomen en de talrijke onlogischheden en vergezochtheden die zich voordoen. Maar wel zorgen deze, gecombineerd met de nodige vondsten met betrekking hoe er met de overal opduikende zombies wordt afgerekend, ervoor dat de aandacht zonder moeite wordt vastgehouden. Wel lijkt het erop dat de regisseurs, de gebroeders Michael en Peter Spierig, teveel kanten met hun verhaal op willen, reden waarom het een en ander nogal eens onsamenhangend wil overkomen. Verder zijn voor de kenners van zombiefilms de invloeden van andere producties in dit genre onmiskenbaar. Dat kan natuurlijk als een eerbetoon opgevat worden, maar hoewel de zombieperikelen op zich geslaagd genoeg worden weergegeven, had het geen kwaad gekund als het een en ander wat dit betreft wat origineler was geweest.

Grootste minpunt in deze productie is echter de subplot over de aliens dat is opgenomen en de bemoeienissen die deze met de zombies hebben. Het schept de gelegenheid voor wat geslaagde speciale effecten en wellicht is het ook een poging van de regisseurs om een stuk originaliteit in het verhaal te brengen en science fiction met horror te vermengen. Maar het voegt, behalve voor de no matter what science fiction fans dan wellicht, niet veel toe aan het verhaal, maar komt eerder onnodig over en leidt teveel af van de eerdere ontwikkelingen. Aardig werk van de verschillende acteurs. Echt tot de verbeelding sprekende helden zijn niet aanwezig, het verhaal volgt vooral een steeds kleiner wordend groepje personen dat zich door de nodige ellende moet heen slaan. Maar het wordt meer dan gecompenseerd door het spel van de acteurs die dit groepje gestalte geven. Compleet met het her en der overtrokken paniekerig gedoe en de traditiegetrouwe onderlinge ruzies en twisten tussen deze qua karakter nogal uiteenlopende personages. Niet dat er ook weer al te grote of tot de verbeelding sprekende acteerprestaties van de diverse betrokkenen verwacht hoeven te worden, de actie en het entertainment in deze productie staan duidelijk voorop. Maar wat dat betreft past de vormgeving van de divers karakters prima in de opzet van deze productie.

Het maakt deze ‘Undead’ al met al, zeker voor het lage budget dat er ter beschikking voor stond, tot een op de meeste onderdelen geslaagde B-zombiefilm. Een die zichzelf niet bepaald serieus neemt, een ietwat te onzinnig plot heeft en her en der wat warrig overkomt maar die niettemin meer dan genoeg te bieden heeft voor de liefhebbers van komedie en horror.

Frans Buitendijk