Underwater Love – Onna no kappa (2011)

Regie: Shinji Imaoka | 87 minuten | erotiek, fantasie, musical | Acteurs: Sawa Masaki, Yoshirô Umezawa, Ai Narita, Mutsuo Yoshioka, Fumio Moriya, Emi Nishimura, Hiroshi Satô, Yutaka Ônishi

Asuki (Sawa Masaki) is dertiger, werkt in een visfabriek en staat op het punt om met haar baas te trouwen tot ze opeens een kappa tegenkomt. Deze kappa blijkt haar oude klasgenoot Aoki (Yoshiro Umezawa) te zijn geweest die op vroege leeftijd is verdronken en nooit zijn liefde aan haar heeft kunnen betuigen. Hoewel Asuki in eerste instantie niks van dit rare wezen wil weten lijkt ze toch steeds geïntrigeerder te raken door Aoki. In de Japanse mythologie komen de ‘kappa’ vaak voor. Dit zijn wezens die voor de helft mens zijn en voor de helft schildpad. Zo hebben ze bijvoorbeeld wel de menselijke lichaamsstructuur maar ook een schild op hun rug en een soort schildpadsnavel. Ook moeten de kappa hun scalp nat zien te houden en dus altijd bij water in de buurt zijn. In 2007 verscheen de zeer geslaagde animatiefilm ‘Summer Days with Coo’ die over deze wezens ging. Ook in ‘Underwater Love’ van regisseur Shinji Imoaka staat de kappa centraal maar er is wel een heel groot verschil: ‘Underwater Love’ is een pinku-productie: een film die uit expliciete seksscènes bestaat. En dit is nog niet alles, de ondertitel van de film luidt ‘A Pink Musical’.

Om meteen maar over het musical-aspect te beginnen: dit is zeer bizar. De liedjes kennen een uiterst vreemde opbouw en liggen daardoor moeilijk in het gehoor. Deze muzikale scènes worden gecomplementeerd met nog vreemdere dansjes die dan wel weer erg grappig zijn om te aanschouwen. Helaas is dit ook meteen het hoogtepunt van de film, want voor de rest valt er weinig te genieten. Het verhaal, zoals weliswaar mag worden verwacht van een pinku-film, is dramatisch slecht. Er wordt vooral geprobeerd de aandacht van de kijker vast te houden door de seksscènes. Maar ook deze zijn niet erg speciaal en komen in geen geval sensueel over.

Het meest opvallende aan ‘Underwater Love’ is de medewerking van cinematograaf Christopher Doyle aan dit product. Doyle, bekend van onder meer de nieuwe klassiekers ‘Hero’ en ‘In the Mood for Love’ gooit hiermee misschien niet meteen zijn naam te grabbel maar zijn keuze om aan ‘Underwater Love’ mee te werken is maar moeilijk te begrijpen. Schaarse mooie ensceneringen doen aan hem denken, vooral de beginscène waarbij een kappa in het water tussen de waterplanten komkommers aan het eten is, maar voor de rest is het ook vanuit cinematografisch standpunt allemaal erg pover. ‘Underwater Love’ kent een aantal geniale dansjes, maar daar wordt de film lang niet mee gered. Helaas zal deze pinku-musical snel in de vergetelheid geraken, en dat is maar goed ook.

Meinte van Egmond