Une Histoire de vent (1988)

Regie: Joris Ivens | 76 minuten | biografie, fantasie, documentaire

Joris Ivens’ laatste film is een boeiend schouwspel, dat verschillende vormen met elkaar verbindt om tot een semi-abstracte beschouwing te komen op het leven en werk van de beroemde filmmaker Ivens.

Er zit een verhalende lijn in de film, een rode draad waarbij Ivens als oude man in de rondte loopt, in gesprek met vrienden of kleurrijke personages die hij tegenkomt, met het doel om nu toch ooit een keer de wind op film vast te kunnen leggen. De kijker komt in aanraking met Chinese legendes en locaties, met beelden van Ivens eigen films, met een in een draak veranderende Joris Ivens, en allerlei droomachtige situaties.

Hoewel Ivens de wind eerder eigenlijk al zeer bevredigend had vastgelegd in ‘Pour le mistral’, is de context hier iets abstracter en is de persoonlijke missie die Ivens hieraan verbindt voor deze film best een aardige verantwoording voor het onderwerp. De afzonderlijke episodes doen soms wat lukraak aan en hier en daar hebben momenten iets pretentieus, maar tegelijkertijd zijn het ook bijzondere beelden die Ivens de kijker voorschotelt. Beelden van een gigantische boeddha die in de rotsen is uitgehouwen, en prachtige opnames van natuur, die door hun koppeling aan (slechts) muziek doen denken aan Godfrey Reggio’s ‘Qatsi’-trilogie. Het heeft ook iets aandoenlijks om Ivens in het decor van het klassieke ‘Le voyage dans la lune’ van George Méliès te zien rondwandelen, een filmmaker die voor Ivens de eerste kennismaking met cinema betekende.

Bart Rietvink