Vers le Sud (2005)

Regie: Laurent Cantet | 107 minuten | drama | Acteurs: Charlotte Rampling, Karen Young, Louise Portal, Ménothy Cesar, Lys Ambroise, Jackenson Pierre Olmo Diaz, Wilfried Paul, Anotte Saint Ford, Marie-Laurence Hérard, Michelet Cassis, Pierre-Jean Robert, Jean Delinze Salomon, Kettline Amy, Daphné Destin, Guiteau Nestant, Violette Vincent, Michelet Ulysse

Ellen (Charlotte Rampling) kent het klappen van de zweep. Jonge mannen zoals Legba (Ménothy Cesar) geef je geld of cadeaus in ruil voor seks en de illusie dat je nog jong en begerenswaardig bent. Het gaat er vooral om dat je eerlijk bent over de zakelijke kant van zo’n affaire. Een kwestie van wederzijds respect waar ze zich al jaren goed bij voelt. Brenda (Karen Young) is drie jaar geleden voor het eerst in haar leven klaargekomen door een piepjonge Legba. Ze was naar Haïti gekomen met haar man, maar nu is ze alleen en direct na aankomst gaat ze op zoek naar haar grote liefde. Brenda overlaadt Legba met aandacht en cadeaus, maar houdt zich niet aan de ongeschreven regel dat jaloezie en bezitsdrang uit den boze zijn. Iemand als Legba is voor iedereen en dus van niemand. Door Brenda’s hartstochtelijke liefde voor Legba kijkt Ellen noodgedwongen naar zichzelf. Achter een façade van spot en onafhankelijkheid schuilt een vrouw die hunkert naar liefde, ware liefde, maar Legba is van niemand dus ook niet van haar.

De eerste vraag die opkomt bij het bekijken van ‘Vers le Sud’ is voor wie deze film eigenlijk is gemaakt. Wijzer over het schrikbewind van Baby Doc en de gevolgen voor de bevolking word je nauwelijks. De moralisten komen ook al niet aan hun trekken, omdat de mannen die zich laten betalen daar niet erg onder lijden. Ze verdienen gewoon hun brood met waar ze goed in zijn. Dat de vrouwen moreel verwerpelijk gedrag vertonen, komt niet uit de verf. Daarvoor zijn ze veel te triest en lijden ze eerder onder hun eigen behoeftes dan dat ze een onderdrukkende partij zijn. De doelgroep kan niet anders zijn dan vrouwen van middelbare leeftijd die net als de vrouwen in de film door niemand meer begeerd worden en hun toevlucht moeten nemen tot betaalde, maar vooral ook betaalbare seks in een land met een arme bevolking. Het gaat helemaal nergens anders over.

Het resultaat is een goedkoop romannetje dat bovendien nogal knullig in elkaar steekt, omdat de regisseur even kwijt was wat hij ook al weer van plan was te vertellen. Toch knap als je met zo’n fantastische actrice als Charlotte Rampling, die Ellen prachtig vertolkt, en een debuterende Ménothy Cesar, die nauwelijks voor haar onderdoet, zo’n onbenullige film weet te maken. En saai nog bovendien.

Diana Tjin-A Cheong

Waardering: 1.5

Bioscooprelease: 15 juni 2006