When a Stranger Calls (1979)

Regie: Fred Walton | 97 minuten | horror, thriller | Acteurs: Charles Durning, Carol Kane, Colleen Dewhurst, Tony Beckley, Ron ONeal, Steven Anderson, Rachel Roberts, Rutanya Alda, Carmen Argenziano, Sara Damman, Richard Bail, William Boyett, Kirsten Larkin, Carol ONeal, Ed Wright, Louise Wright, Joseph Reale, Heetu, Michael Champion, Dennis McMullen, Wally Taylor, John Tobyansen, Lenora May, Randy Holland, Trent Dolan, Frank DiElsi, Arell Blanton, DeForest Covan, Charles Boswell

Babysitten is gemakkelijk geld verdienen. Een zak chips en een fles cola binnen handbereik, de televisie aan en de kinderen op bed. Het kan niet eenvoudiger, zou je zeggen. De jonge Carol Kane past op de kids en ze treft het niet. Haar avond babysitten verandert in een nachtmerrie. ‘When a Stranger Calls’ is een film met een goede reputatie in het horrorcircuit, maar blijkt geen hoogdraver. Het uitgangspunt is goed. Een naïef meisje wordt tijdens een avond oppassen geterroriseerd door een gevaarlijke gek. Maar de telefoon waarmee de halve gare haar treitert, gaat zo vaak af en komt zo veel in beeld in de eerste twintig minuten van de film, dat de verveling toeslaat en de climax voor de hand ligt. Het camerawerk is op zijn minst wisselvallig en Kane komt niet over als een bedreven actrice. Als ze eindelijk de voordeur open maakt, schrik je jezelf overigens een ongeluk.

Daarna gaat ‘Stranger’ ineens zeven jaar verder en zoals wel vaker is de tijdssprong niet nodig. Kane lijkt van de aardbodem verdwenen en het verhaal richt zich nu op de gevaarlijke gek (Beckley) en Durning die hem op de hielen zit. Beckley’s laatste rol is niet om over naar huis te schrijven, vooral omdat hij weinig angstaanjagend is, zoals Jason Voorhees bijvoorbeeld later wel was in ‘Friday the 13th’. Beckley overleed een jaar na ‘Stranger’ aan kanker. Gelukkig verschijnt Durning (‘Tootsie’) om de boel te redden, letterlijk en figuurlijk. De rasacteur met het buikje levert een puike prestatie als rechercheur annex privé-detective. Hij steekt met kop en schouders uit boven de rest van de cast. Regisseur Walton probeert om het gemankeerde leven van Beckley in beeld te brengen, hetgeen deels lukt. Een scène in een bar, waarin Beckley een mooie, oudere dame probeert op te pikken en uiteindelijk klappen ontvangt van een caféganger, toont goed hoe eigenwijs en verknipt Beckley is in het sociale verkeer. Maar Beckley boezemt weinig angst in bij de kijker en zijn teloorgang in het riool van een grote stad lijkt gekunsteld.

Het beeldmateriaal van ‘Stranger’ is dikwijls donker en van matige kwaliteit. De film is voor weinig geld gemaakt. Regisseur Walton (‘April Fool’s Day’) wisselt prima scènes af met onbegrijpelijke opnames. De verhaalwendingen vliegen je om de oren. De filmmuziek maakt het een en ander goed. Met name als het verhaal zwak is, zoals in de eerste twintig minuten, zorgen cello- en vioolklanken voor lichte spanning. Al met al te weinig om de uitspraak ‘Eén van de spannendste eerste vijftien minuten ooit’ te rechtvaardigen. ‘Stranger’ kreeg een remake in 2006. Het origineel is gewoon niet zo’n goede productie. Het verhaal is rommelig, het camerawerk wisselvallig en een aantal acteurs overtuigt niet. Durning houdt de boel enigszins bij elkaar en enkele aardige scènes zorgen ervoor dat het geheel niet helemaal in elkaar zakt. Middelmatige horror.

Robbert Bitter

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 12 juni 1980