Winter’s Tale (2014)

Regie: Akiva Goldsman | 118 minuten | drama, fantasie, romantiek | Acteurs: Colin Farrell, Russell Crowe, Jessica Brown Findlay, William Hurt, Maurice Jones, Graham Greene, Will Smith, Finn Wittrock, Jennifer Connelly, Ripley Sobo, Eve Marie Saint,

‘Winter’s Tale’. Het klinkt als een klassieke sprookje. De film begint dan ook met de volgende voice-over: “What if, once upon a time…” Duidelijker kan het bijkans niet worden. Ook ‘Winter’s Tale’ is een vertelling waar het goede als vanouds tegenover het kwade staat. Het goede wordt vertegenwoordigd door Peter Lake (Colin Farrell met een raar kapsel), een letterlijk aangespoelde wees die zijn geld verdient als kleine crimineel. Het kwade wordt belichaamd door de demonische Pearly (Russell Crowe), die aan het hoofd staat van een grootse malafide organisatie. Aanvankelijk is ook Lake bij hem in dienst, maar al snel ontvouwt de jonge boef het plan om voor zichzelf te beginnen. Een magisch paard helpt hem te ontsnappen aan zijn wraaklustige leermeester en brengt hem op het pad van de schone maar zieke rijkeluisdochter Beverly (Jessica Brown Findlay). Lake moet alles op alles zetten om uit de handen te blijven van de tirannieke Pearly en zijn nieuwe liefde te redden van een snel naderende dood. Alleen een wonder lijkt verlossing te kunnen brengen.

Bovenstaand klinkt misschien allemaal enigszins absurd en gekunsteld in de oren, maar binnen een magisch realistisch kader hoeft dat geen onoverkomelijk bezwaar te zijn. Helaas is de regie van ‘Winter’s Tale’ zo slecht dat de magie niet tot leven wil komen. Scenarioschrijver en debuterend regisseur Akiva Goldsman (hij schreef eerder scenario’s voor onder andere ‘A Beautiful Mind’ en ‘I, Robot’) laat zien dat hij op het gebied van het tweede nog veel te leren heeft. Er zit heel weinig beweging in het beeld. De camera maakt enkele tracking shots, maar daar is ook alles mee gezegd. Ook de beweging in het beeld is schaars. Acteurs staan vaak stijf op één positie, waardoor ‘Winter’s Tale’ erg statisch wordt. Bovendien wordt een enkele keer de 180 gradenregel op onverklaarbare wijze overtreden en zijn er talloze andere continuïteitsfouten. De betekenisloze montage maakt het er allemaal niet beter op.

Aan het acteerniveau is te zien dat Goldsman ook geen goede spelregie hanteert. Vaak lijkt het alsof de acteurs niet weten wat hen te doen staat. De meer ervaren spelers kunnen zich er bij wijlen uit redden, maar komen op de keper beschouwd even tandeloos over. De belichting speelt een belangrijke rol in ‘Winter’s Tale’, ook op narratief gebied. Maar ook hier laat de uitvoering te wensen over en wordt het licht vooral een hinderlijke sta-in-de-weg, vol met light flares en andere effecten die de illusie van cinema doorbreken. En dat in een film die juist tracht effectief een illusie te creëren. De special effects zien er voorts uit alsof ze al twintig jaar geleden gemaakt zijn. Daarbij komen nog de stramme voice-over, de slechte decors met overduidelijke green screens en het gebrek aan humor. Zelfs de ondertitel, ‘This is not a true story, it’s a love story’, is zwak.

‘Winter’s Tale’ is een deterministisch verhaal over het lot dat op veel gebieden tekort schiet. Uiteindelijk is de film door de regie eerder een belachelijk misbaksel dan een romantisch en magisch sprookje.

Wouter Los

Waardering: 1

Bioscooprelease: 20 februari 2014
VOD-release: 13 augustus 2014
DVD- en blu-ray-release: 13 augustus 2014